Goedele Liekens: 'Ik had geen tijd voor kanker'

Goedele had al een tijdje een schoonheidsvlekje boven haar borst. Toen het een rare vorm begon te krijgen werd haar aangeraden iemand ernaar te laten kijken. Koppig als de 58-jarige is, besloot ze pas de dermatoloog te bellen toen het vlekje begon te verkleuren. Het plekje werd vervolgens weggesneden en een week later kreeg Goedele de uitslag: huidkanker. Pas toen de arts vertelde dat het uitgezaaid was naar haar lymfeklieren, zag ze in dat het menens was. "Ik ging er vanuit dat ze alles wel weg konden snijden, maar ze kwamen erachter dat het al heel diep zat. Het bleek uiteindelijk uitgezaaid naar mijn lymfeklieren. Dat was niet zo’n leuke boodschap", aldus de Vlaamse.

Goedele raakte vervolgens niet in paniek, maar verdoofd. "Die dokters zeiden dat ik moest worden opgenomen, waarop ik alleen maar met dwaze grapjes kon reageren. Dat ik niet het type was dat de eerste nacht blijft slapen", weet ze zich nog te herinneren. "Ik had uiteindelijk nog wel genoeg besef om pen en papier te vragen. Ik realiseerde me dat ik het niet goed volgde, dat ik dit op moest schrijven."

Dit alles vond plaats terwijl de rest van de wereld zich bekommerde om het gevreesde coronavirus. Een geluk bij een ongeluk, aldus Goedele. "Ik zit hier dan wel ziek te zijn, maar ik mis niks, want er zijn geen feestjes, niemand kan met z’n vrienden naar het restaurant. Als je dan toch kanker moet krijgen, dan maar in deze tijd."

Goedele krijgt geen klassieke chemo, maar doelgerichte chemotherapie waarvoor ze pillen moet slikken. Dit betekent echter niet dat de bijwerkingen minder zijn. "Ik ben uitgeput, moet vaak halverwege de trap naar boven even uitrusten", vertelt Goedele in het blad. "Dat vind ik het allermoeilijkst. Ik liep drie jaar geleden nog de twintig kilometer door Brussel." De koortsaanvallen vindt ze ook ellendig, omdat ze dan direct naar het ziekenhuis moet voor bloedafname. "Moeten ze checken of je jezelf niet vergiftigt, dat je geen vitale organen kapotmaakt en blijvende schade aanricht."

Haar eigen ouders weten pas sinds kort dat ze ziek is, een bewuste keuze legt Goedele uit. "Voor mensen van die generatie is het woord kanker een doodsvonnis, dus wilde ik het zo lang mogelijk uitstellen. Sowieso wilde ik het liever niet delen met de buitenwereld (...) Ik ben bekend en wilde niet de rest van mijn leven als Miss Kanker te boek staan."

Dat Goedele vanwege het feit dat ze bekend is dan ook buitenproportioneel veel aandacht krijgt in vergelijking met andere kankerpatiënte, vindt ze dan ook lastig. "Daar voel ik mij weleens schuldig over. Al lig ik uiteindelijk ’s avonds ook alleen in mijn bed", aldus de seksuologe.

Het hele interview is vanaf woensdag 21 april te lezen in de nieuwe editie van LINDA..