'Buiten is het grimmig dus bak, braad, stoof en airfry ik alsof mijn leven ervan afhangt'

"Mam, wat gaan we vanavond eten?" Die vraag stellen Puk (9) en Olle (6) me in normale omstandigheden om een uurtje of vier, vijf in de middag, als ze na het buitenspelen moe, maar voldaan voor de buis eindigen tot het avondeten. Tegenwoordig vragen ze het om een uurtje of 11. 

Dat doen ze omdat ze weten dat de kans heel groot is dat er iets bijzonders op tafel komt. De afgelopen weken heb ik een nieuwe hobby ontwikkeld om met de sleur om te kunnen gaan, om mijn hoge ademhaling naar beneden te krijgen én gestaag toe te werken naar het lichtpuntje aan het eind van de tunnel. Ik bak, braad, stoom, stoof en airfry of mijn leven ervan afhangt.

Ik scroll op Insta door de recepten van Mil, vraag mijn vriendin om dat lekkere recept van de fameuze jachtschotel van Hotel Bakker. ’s Avonds, op de bank, als manlief aan het netflixen slaat, bedenk ik wat we voor lekkers gaan eten. Ik maak aantekeningen. Bij online winkels koop ik bijzonder lekkere verse vis en uitheemse kruiden. We proberen eens een nieuw soort groenten. Zo ontdekte ik boerenkoolspruitjes die heerlijk knapperig worden als je ze even in de oven doet.

Puk, Olle en manlief maken geen bezwaar tegen mijn nieuwe hobby. Als iets ons door de donkere tunnel naar de eindstreep loodst, dan is het wel door om de paar stappen te genieten van een heerlijke sappige, vette, zoute, zoete zelfgebakken hap. Dan hebben we met zijn allen weer de moed om een paar passen te zetten, op naar een nieuwe lekkere snack of maaltijd, op naar het licht.

Het koken maakt me rustig. Zolang ik me kan focussen op de perfecte ragout, kan ik alle nare berichten van die dag naast me neerleggen. Daalt de stress in mijn lichaam. Hoef ik even niet bezig te zijn met corona, de vraag of we ooit nog gevaccineerd gaan worden en wanneer de kinderen weer naar school mogen.

Puk en Olle hebben inmiddels ook de voordelen van urenlang kokkerellen ontdekt en doen enthousiast mee. Olle breekt eitjes voor de citroenmeringue, Puk maakt roux waar menig chef van zou huilen van genot. We spoelen groenten liefdevol onder de kraan, ontfutselen oma de geheimen van de familierecepten en laten van alles pruttelen en geuren. We kijken kookprogramma’s en bedenken nieuwe combinaties. Manlief ruimt de rommel op die we maken.

En zo genieten we van zelfgebakken scones, romige aardappelgratins en mooie stukken rundvlees. We proberen nieuwe vegetarische gerechten en voorzien de buren van taartjes en muffins, met slagroom en aardbeien. Zakken chips? Nee joh, zelf gebrande nootjes zijn zoveel lekkerder!

Veilige grot

Zou het mijn hagedissenbrein zijn die ervoor zorgt dat we onze veilige grot niet verlaten zolang het ruikt naar heerlijkste happen? Geen idee. Fijn en warm is het wel. Zolang het buiten koud, nat, donker en grimmig van de rellen is, duiken wij vroeg ons bed in met dikke buiken vol comfort food. Hopelijk kunnen we dan in de lente weer naar ons lievelingsrestaurant. Maar tot die gesloten is, zullen we het met elkaar moeten doen. 

Eens even kijken wat we vanavond gaan eten….

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.