Sadia wil nooit meer contact met haar broer en zus: 'Hoop dat het gemis slijt'
In deze wekelijkse rubriek vertellen mensen over iets dat zij 'nooit meer' willen meemaken, nooit meer willen doen of juist nooit meer willen laten. Deze week: een misverstand rond kerst liep uit op een knallende bonje met haar broer en zus. Sadia (36) weet het zeker: zij wil hen nooit meer zien.
"Het was niet altijd makkelijk vroeger thuis. Ik was het jongste kind, mijn broer was negen jaar ouder dan ik en mijn zus twaalf jaar ouder. Zij hadden een andere vader, ik werd geboren uit een latere relatie van mijn moeder. Zij was alleenstaand en onderhield met haar uitkering drie kinderen. Mijn zus ging al vroeg uit huis, door ons leeftijdsverschil had ik vroeger weinig contact met haar. Het stomme is dat wij juist de afgelopen jaren hechter waren geworden, al is daar nu dus niet veel meer van over."
"Mijn broer was mijn beste vriend. Ik zag hem vaak, we hadden gezamenlijke vrienden, we hielden van dezelfde films, deden vaak een spelletje en hij heeft zelfs nog een tijdje bij mij gewoond tijdens zijn scheiding. Maar er is nog iets wat we gemeen hebben. We zijn allebei koppig en bijten liever onze tong af dan dat we sorry zeggen."
Eindelijk weer samen vieren
"Kerst is altijd speciaal geweest voor onze familie. Vroeger was er thuis weinig geld, maar met kerst bestonden die zorgen even niet. Mijn moeder deed altijd haar best om uit te pakken met cadeautjes en lekker eten. De laatste jaren gooide corona roet in het eten maar afgelopen december konden we dan eindelijk weer samen de feestdagen doorbrengen.
Helaas moest mijn moeder vlak voor kerst een operatie ondergaan. Hierdoor zou zij niet mobiel zijn met de feestdagen. Mijn vriend stelde voor dat wij dan met onze kinderen naar mijn moeder zouden gaan zodat zij de deur niet uit hoefde. Een goed idee, vond ik. We spraken af dat wij tweede kerstdag bij haar zouden vieren."
"Weken erna kreeg ik een appje van mijn broer waarin hij vroeg naar onze plannen en ons uitnodigde voor eerste kerstdag bij hem thuis. Ik antwoordde toen dat wij dan al bij mijn schoonouders zouden zitten. Daarna barstte hij los. Dat hij heus wel wist dat wij de dag erna bij onze moeder zouden zitten en dat hij het stiekem en schijnheilig van mij vond dat ik dit niet ook meteen zei.
Hij vond het laag gedrag van mij dat ik dit 'niet eerlijk vertelde' en hij had wel anders van mij verwacht. Ik wist niet wat me overkwam. Ik had nergens over gelogen, alleen had ik hem niet meteen de rest van onze plannen verteld. Was dat nou zo erg?"
Uit de familiegroepsapp
"Geschrokken probeerde ik de boel te sussen. Mijn broer zou dat weekend bij ons langskomen, ik vroeg hem of dat nog doorging. Maar nee, daar had hij geen zin meer in want hij was klaar met mij. Ik stelde voor om dit face to face samen uit te praten in plaats van via de app te doen, maar ook daar had hij geen behoefte aan. Daarna kreeg ik nog een verwijt dat ik steeds laat op zijn appjes reageerde terwijl hij zag dat ik ze wel gelezen had – ik was druk met de borstvoeding van mijn jongste kind, maar dat begreep hij niet.
Demonstratief stapte hij uit de familiegroepsapp. Ook mijn zus stapte uit alle appgroepen waarin ik ook zat, nadat ze eerst nog een berichtje stuurde: 'Ik vier liever kerst met wie ik dat wil vieren'. Op Instagram verwijderde ze mij als vriend. Blijkbaar trok zij partij voor onze broer, dit was een heel duidelijk signaal van haar."
"Inmiddels zijn we twee maanden later. Mijn broer en zus hebben niet alleen het contact met mij verbroken, maar ook met onze moeder. Ook zij kreeg de volle laag omdat ze 'niet eerlijk was geweest'. Ze hebben haar keihard laten vallen en dat vind ik heel verdrietig voor haar. Het ergste vind ik het nog voor alle kinderen, niet alleen die van mij maar ook die van mijn broer en zus. Deze neefjes en nichtjes zagen elkaar zo graag en nu is dat abrupt afgekapt om een - in mijn ogen - bizarre reden."
Hechtere band met moeder
"Ik denk zelf dat er veel meer achter zit dan alleen het kerst-incident. Het frustrerende is: ik weet niet wát. Misschien zijn ze jaloers omdat ik altijd een hechtere band met onze moeder heb gehad. Of verschillen we toch te veel van elkaar. Ik sta anders in het leven, wat spiritueler en alternatiever. En ik ben recht voor z’n raap en vraag door als er iets is, dat is een wezenlijk verschil met mijn broer en zus.
Het is de keuze van mijn broer en zus om mij niet meer te spreken en daar moet ik me bij neerleggen. Het heeft me veel verdriet gedaan, voor mij was dit allemaal niet nodig geweest. Maar zelf pak ik ook de telefoon niet om ze te bellen. Zij vinden blijkbaar dat ze geen belang meer hebben bij contact met mij, waarom zou ik dan moeite moeten doen? Inmiddels wil ik ook geen contact meer met hen, nooit meer. Dat klinkt misschien hard of voorbarig, maar als mensen zó snel beledigd zijn en je zo makkelijk uit hun leven schrappen, dan hoeft het voor mij ook niet meer. Aan zulk gedrag wil ik mijn kinderen ook niet blootstellen."
"De opmerking van mijn zus, dat ze liever kerst viert met wie zij zelf wil, vind ik ook zo onder de gordel. Daarmee raak je niet alleen mij, maar ook mijn kinderen. En dan ga je bij mij een grens over. Overigens heb ik al eens eerder met mijn broer ruzie gehad, toen hebben we elkaar een tijd niet gesproken. Hoeveel kansen moet je iemand geven? Vaak hoor je dan van anderen: 'Het is en blijft familie'. Maar moet je dan maar alles slikken en vergeven? Je mag best je grenzen aangeven vind ik, ongeacht of het familie is.
Tuurlijk mis ik mijn broer en zus soms, ik ben niet van steen. Laatst was ik bij mijn broer in de buurt, dan is het gek om niet even langs te gaan voor koffie. En over een paar maanden ga ik trouwen. Zij zijn niet betrokken bij de feestelijke voorbereidingen en ze zijn de grote afwezigen op de gastenlijst. Dat voelt vreemd, maar ik hoop dat het gemis slijt."
Hoe dan ook: bom gebarsten
"Soms vraag ik me af of ik de dingen anders had moeten aanpakken. Maar ja, achteraf kijk je de koe in de kont. Misschien had ik meteen moeten vertellen over mijn plannen voor tweede kerstdag, maar er zat echt geen kwade bedoeling achter dat ik dit niet zei. Ik reageerde gewoon op de uitnodiging voor de eerste dag.
Bovendien denk ik dat ik het toch niet goed kon doen. Hoe dan ook was de bom gebarsten, nu is dit gewoon aangegrepen als excuus. Ik realiseer me dat je nog zo veel van iemand kunt houden, als diegene jou uit zijn leven weert dan houdt het op. De liefde verdwijnt niet, maar ik moet hier gewoon een nieuwe weg in vinden. Zónder hen."
Sadia is een gefingeerde naam. Haar echte naam is bekend bij de redactie.
Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Nooit Meer-tag hieronder en vervolgens linksboven op 'Volgen'.
Nooit meer?
Wil jij ook je verhaal kwijt en vertellen wat je 'nooit meer' wil meemaken, doen of juist laten? We zijn benieuwd naar jouw verhaal. Mail ons op weekendmagazine@rtl.nl