'Einde basisschool was voor de ouders spannender dan voor de kinderen'
Journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week neemt Puk (11) afscheid van de basisschool. "Er waren Excelsheets met daarin nauwkeurig genoteerd hoeveel borrelhappen er moesten komen."
Het jaar was snel gegaan. Volgens Puk kwam dat omdat ze zo van moment naar moment had geleefd. Van het inschrijven op de middelbare, naar de eindtoets, het kamp en tot slot de musical. Ze had van moment naar moment geleefd en nu waren al die momenten voorbij.
Eén groot afscheid was er niet, het werd een drietrapsraket. De ouders leken het nog spannender te vinden dan de kinderen zelf. WhatsAppgroepen ontploften. Er werden talloze Tikkies gedeeld voor cadeaus en drank. Er waren zelfs Excelsheets, waarin nauwkeurig stond genoteerd hoeveel borrelhappen ouders meenamen als afsluiter van de musical.
Dat bleek een dingetje, want er was uitgerekend dat er minstens 150 mensen naar de musical zouden komen. Maar de hoeveelheid Japanse mix, mozzarella en tomaat en de twee zakken borrelnoten in dat Exelsheet was nogal karig voor zo’n grote groep. Om de ouders wat enthousiaster te krijgen, werden er daarom wat suggesties gedaan. "Misschien kan iemand meloen maken, met plakjes ham erop."
Allerlaatste klassenfeestje
Daarnaast was er het uitzwaaimoment op school, gevolgd door het allerlaatste klassenfeestje, dat óók nog eindigde in een borrel voor de ouders. Er kwamen nog meer Tikkies binnen, voor de borrelhappen van dat feestje, waarvoor de ouders godzijdank niet óók nog iets hoefden mee te nemen.
Er volgden foto’s van de laatste dagen. Gelukkig werden er tijdens de musical 'professionele' foto’s en video’s genomen. Dan konden de ouders rustig kijken en genieten en hoefden we niet massaal met onze mobieltjes in de lucht te zwaaien. Dat scheelde weer.
De musical zélf bleek ook al een drietrapsraket. Eerst was er een generale voor de opa’s en oma’s, dan de uitvoering voor de schoolkinderen en tot slot de grand finale met de ouders. Plus de borrel achteraf, waarvoor dus nog borrelhappen werden gezocht. Puk onderging het allemaal met kalmte.
Niet gek laten maken
De laatste dagen, daar genoot Puk vooral heel erg van. Ze liet zich niet gek maken. Niet door de dingen die ze nog moest doen, meenemen en ondergaan, niet door haar klasgenoten, niet door ons. Ze genoot met volle teugen nog even van de leukste docenten en sprak met haar vriendinnen verrassend veel op het schoolplein af, waar ze lummelden tijdens lange, lichte avonden.
Ik zocht verwoed naar de foto die ik de eerste schooldag van haar maakte, met haar rode rugtasje om, parmantig op weg naar haar nieuwe avontuur. Het leek wel gisteren. Niet alleen dit jaar, die hele basisschoolperiode was wat mij betreft voorbij gevlogen.
Lastminute knutselen
De Luizenmoeder-knulligheid en gezelligheid van school, gespannen ouders in de appgroepen die veel te veel informatie deelden, het lastminute knutselen van allerhande cadeautjes voor meesters en juffen. Al die drietrapsraketten kneuterigheid, opeens besefte ik dat ik dat best nog eens zou kunnen gaan missen.
Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.