Nick: 'Mijn pa maakte het namens mij uit met mijn eerste vriendinnetje'

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?

"We’ll meet again van Johnny Cash."

Waarom juist dit nummer?

"Ik houd van veel nummers van Cash, maar als ik dan toch mijn slotakkoord moet kiezen, dan is het dit. In mijn leven heb ik veel meegemaakt en op een van de dieptepunten heb ik Johnny leren kennen. Hij zingt gospel en is toch ook hedendaags. Destijds heeft hij me met zijn teksten en zijn warme stem begeleid naar Nick 2.0. Als je kijkt naar zijn dynamische jeugd, zie ik gelijkenissen met mij. Hij is bijvoorbeeld heel gelovig opgevoed, en ik heel streng, waardoor ik op mijn 17e van huis ben weggelopen. Ik voel een soort verwantschap met Johnny."

Wat zegt het nummer over je leven?

"Mijn ouders hadden een eigen bedrijf en in het opbouwen van die zaak was er geen ruimte voor het opvoeden van mij. Toen ik puber was, ging die zaak failliet en gingen ze ineens heel erg op mij letten. Dat was niet fijn, want na jaren van nauwelijks aandacht werden ze ineens heel streng. Ik mocht bijvoorbeeld pas een vriendinnetje toen ik 16 was. Daar heb ik me netjes aan gehouden. Maar mijn pa was het niet eens met mijn keuze en maakte het namens mij uit met haar. Bij mijn tweede vriendinnetje wilde hij weer hetzelfde doen, dus toen ben ik weggelopen. Uiteindelijk ben ik bij haar gaan wonen. Toen die relatie na twee jaar op een pijnlijke manier uitging, ben ik vertrokken en woonde ik negen maanden in mijn auto. Via een vriend kon ik uiteindelijk een klein appartement huren.

Je kunt wel stellen dat ik in stroomversnelling volwassen ben worden. Alles moest ik leren. Koken, financiën, alles. Ik ben vaak ziek geweest van aardappelen die ik niet lang genoeg gekookt had, moest geld lenen om een inboedel aan te schaffen, en leren om op tijd, of überhaupt, rekeningen te betalen. De harde zaken moest ik leren, maar ook de zachte, zoals houden van. Gelukkig had ik mensen om me heen die me op cruciale momenten een eindje op weg hielpen."

Ouders missen langs de lijn

"Inmiddels ben ik al bij versie 10.0 van mezelf. Ik ben getrouwd en vader van drie jongens. Met m’n ma heb ik enigszins contact gehouden, zij is een jaar na mijn vertrek gescheiden van mijn vader. Ik heb hem drie weken geleden voor het eerst weer gezien. Kort daarvoor was mijn schoonvader overleden en daardoor realiseerde ik me weer dat het leven kort is. Niet alles wat er vroeger misging is kwade opzet geweest.

Ik kreeg van mijn ouders materialistisch gezien alles wat ik wilde, maar miste ze langs de zijlijn van het handbalveld. Daarom zit ik zelf bij iedere zwemles van mijn kinderen te kijken en te zweten, ook al heb ik echt geen zin. Mijn vader is op veel vlakken geen steek veranderd, maar ik zie ook dat ik zijn drive heb om wat van het leven te maken. Alleen probeer ik af en toe ook op de rem te trappen en met mijn kinderen in het nu te zijn."

Waar luister je het liefst naar muziek?

"Op onze boot. Lekker laidback op het water en heerlijk relaxen. Uiteindelijk luister ik altijd en overal wel muziek. Ik ben zo iemand die aan het eind van het jaar met gemak 71000 luisteruren haalt in het jaaroverzicht van Spotify."

Hoeveel lijstjes heb je staan op Spotify?

"Oh oh oh, ik denk dat ik wel richting de honderd ga. De meeste heb ik zelf gemaakt en een stuk of vijf zijn bestaande lijsten die ik volg. Dat gaat van 'Earporn' oftewel klassiek tot 'Killer Rock Moments' met Rammstein, Marilyn Manson, Slipknot en Korn. De helden uit mijn puberteit. Maar ik ben ook dol op jaren vijftig, zoals Johnny Cash en Elvis (die ook op mijn arm getatoeëerd staat). Zeg maar de tijd dat er nog echt muziek werd gemaakt. Wat ik luister hangt een beetje af van mijn gemoed en de levensfase waarin ik me bevind. Maar ook lijstjes met verrassingen vind ik fijn. Ik vind het heerlijk om op Spotify bandjes te ontdekken die ik nog niet ken. Zoals Dean Lewis met How do I say Goodbye, die we uiteindelijk ook draaiden op de uitvaart van mijn schoonvader."

Wat is je guilty pleasure?

"Dat wisselt voor mij wel. Op dit moment is dat Victor and His Demons van Fiddlers Green. Een Keltisch rocknummer met een verrassend vrolijk deuntje. Ja, Victor zit nu in de grijsdraaifase. Overigens heeft elk vriendinnetje van vroeger wel een guilty pleasure bij me achtergelaten. Door mijn vrouw is dat trouwens The Kelly Family, misschien wel het meest guilty van allemaal."

Meedoen?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl