'Bubble tea?! Als het op TikTok staat, belooft het meestal niet veel soeps'
Journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week ontdekt ze, late to the party, de wondere wereld van bubble tea. "Thee? Met knapperige balletjes erin? Dat is lekker?"
"Wat ruikt er hier zo zuur?", vroeg ik in de taartenwinkel, waar ik naar binnen was gestapt voor een nieuwe deegroller. "Bubble tea", antwoordde Puk. "Bubbelwattes?", vroeg ik. "Bubble tea, thee met balletjes erin", legde Puk uit. "Zie je overal op TikTok", zei ze en ze wees naar een vitrine.
"Als het overal op TikTok staat, belooft het meestal niet veel soeps", mompelde ik, en we liepen de winkel weer uit. Bubble tea hadden ze wel, maar een deegroller dan weer niet. Ik werd vriendelijk verwezen naar de huishoudwinkel verderop, waar het nog ouderwets rook naar plastic en schoonmaakmiddelen.
"Het is echt heel lekker", ging Puk verder. "Het is zoet, met verschillende smaakjes, en er zitten knapperige balletjes in die ontploffen in je mond." "Hmm", luisterde ik maar half, terwijl ik de goedkoopste deegroller uit de schappen viste. "Thee dus?" "Thee", knikte Puk. "Zure thee?" "Nee, zoet." "Waarom rook het dan zo zuur, daarbinnen?" Ze haalde haar schouders op. Ze had ook geen idee.
Twintig kilo bolletjes
Thuis googelde ik bubble tea. Er ging een wereld voor me open. Een trend, overgewaaid uit Taiwan, in duizend kleurtjes, met duizend smaakjes, in gezellig grote bekers. Er waren eindeloos recepten en DIY-kits te vinden en met één klik op de knop had je twintig kilo van die bolletjes in huis. Je kon de drankjes zelfs kant-en-klaar kopen bij verschillende supermarkten en winkelketens. Ik had het allemaal gemist.
Ook las ik dat er wel twintig suikerklontjes in een glas zitten. Er een boel kleurstof in zit, en dat je je tanden er sneller op breekt dan een fles cola. Vijfhonderd calorieën zaten er in zo’n glas en of die balletjes nou eetbaar waren of dat ze in je maag bleven, was ook een beetje gissen. Of eigenlijk: gisten.
Ik zag een angstwekkende röntgenfoto van een meisje van veertien dat al weken niet kon eten - noch poepen. Ze had zoveel van dat spul gedronken, dat ze wel 100 onverteerde balletjes in haar darmen had zitten die chirurgisch verwijderd moesten worden.
Niet-bevredigde nieuwsgierigheid
Kortom, dit is de grootste onzin. Toch was mijn nieuwsgierigheid nog niet bevredigd. Die thee bleef maar sudderen in mijn hoofd. En ja, op vakantie, in Frankrijk, doe eens gek, zag ik ze in het echt. Van thee was geen spoor te vinden. Er was een gifgroen goedje, één zo geel dat je er 's nachts ook makkelijk een halve wijk mee kon verlichten en een knaloranje versie. Ik zette een groene en gele beker in de winkelwagen.
Eenmaal buiten overhandigde ik het spul aan mijn grut. "Nooo bro", reageerde Olle (8). Puk (11) sprong op en neer van blijdschap. Ze begonnen in een razend tempo te slurpen. "Laat mama ook maar even proeven dan", zei ik, verwachtingsvol.
Het viel tegen. Zoet, geen smaak, rare balletjes. "Ik denk dat we dit nog een keertje goed moeten overdoen, bij zo’n echte theewinkel, want dit is niks", zei ik. De kinderen knikten. Want ook al vond ik het een stomme trend, na al die verhalen die ik erover gelezen had, rustte ik niet voor ik een echte, heuse, originele, Taiwanese bubble tea had gedronken.
Tips zijn welkom!
Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.