Charlotte: 'Ik heb een 'boos-op-mensen-lijstje' op Spotify'

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?

"Treur niet van Diggy Dex."

Waarom juist dit nummer?

"Vooral vanwege het refrein en de mondharmonica, want verder heb ik helemaal niks met rap. Dus als alleen het refrein wordt gedraaid, vind ik het ook goed. Dat gaat zo: En als de klok luidt, het tijd is, Ik zing voor de laatste keer, Als ik daar lig, in vrede, Zing deze dan nog een keer, En als de klok luidt, bouw dan, Een mooi feestje voor mij, Zo eentje, die doorgaat, Doorgaat voor altijd. Mocht ik heengaan, ergens, Treur dan niet om mij, Maar proost op het leven, En treur niet om mij.

Toen ik deze tekst voor het eerst hoorde, wist ik meteen dat dit mijn laatste plaat moet zijn. Die boodschap vind ik mooi: maak er gewoon een feestje van. Verder vind ik dat de crematiedienst er vooral voor anderen is, dus zij moeten vooral doen waar zij op dat moment behoefte aan hebben. Op deze vrolijke noot na is het niet meer aan mij."

Wat zegt het nummer over je leven?

"Dit is wel hoe ik in het leven sta. Dingen kunnen heel vervelend zijn, maar daar moet je niet te lang in blijven hangen. Zie het niet te zwart, maar vier het leven. Het kan zo voorbij zijn. Mijn schoonzusje overleed op haar 42e, na een vervelend ziekbed. Dat was wel weer even met de neus op de feiten. Doe wat je wil en doe het nu, dat wist ik al, maar daardoor des te meer.

Zo heb ik bijvoorbeeld, na twee keer een burn-out, ervoor gekozen om mijn bedrijf terug te brengen tot alleen mezelf. Ik had fijne mensen in dienst en mijn bedrijf deed het goed, maar echt gelukkig was ik niet. Ik ben helemaal geen manager, ik ben veel liever met de inhoud bezig. Ik heb tenslotte niet voor niks rechten gestudeerd. Je stelt vaak pas wat voor als je bedrijf groot is, maar daar ben ik het niet mee eens. We praten liever over VanMoof met z’n dikke schuld, dan over een mkb’er die lekker bezig is. Terwijl 97 procent van de bedrijven minder dan 10 medewerkers heeft en heel mooie dingen doet.

Ik heb me laten adviseren dat ik veel medewerkers moest hebben, maar ik heb me daar tot twee keer toe in verslikt. Of de toko ging eraan, of ik. Dus ik ben weer teruggegaan naar de basis. Ik hoef niet een paar keer per jaar op vakantie en continu dure spullen te kopen. Nu zoek ik mijn opdrachten kritisch uit: ik wil alleen nog zaken die ingewikkeld zijn, want dan heb ik er lol in. Als het routinematig wordt, dan kost het me juist energie. Het verschil zit ‘m al in hoe ik opsta: met een gevoel van 'zin in de dag' of 'ik moet weer'. En dat laatste doe ik dus niet meer."

Waar luister je het liefst naar muziek?

"Onderweg. In de trein of in de auto. Niet als ik buiten loop, dan wil ik genoeg horen van mijn omgeving. Ik draai ook wel muziek trouwens. Niet tijdens mijn werk, dan ga ik me veel te snel ergeren aan een plaat die net te sloom is of te luid. Ik heb graag geroezemoes om me heen en ga dus meestal in een koffietentje zitten, of ik zet een podcast op. Ik heb genoeg lawaai nodig. En koffie."

Hoeveel lijstjes heb je op Spotify?

"Geen idee. Af en toe maak ik er een, soms luister ik die even en daarna nooit meer. Twee of drie lijstjes komen wel terug, maar ik luister het liefst naar het 'radiostation' van een artiest. Ik heb genoeg afwisseling nodig en dan krijg je allemaal tips in hetzelfde genre. Ik heb trouwens ook een 'boos-op-mensen-lijstje', vooral als ze me afkraken en ik het er niet mee eens ben. Met Groeten uit Maaiveld van Acda en De Munnik en dat soort nummers. Zo’n lekker lijstje vol zelfvertrouwen-oppeppers."

Wat is je guilty pleasure?

"Hits uit de nineties. Heerlijk om er af en toe een Spice Girls tussendoor te gooien. Geen dagelijkse kost hoor, ik moet er wel voor in de stemming zijn. Maar op een feestje moet ‘ie gewoon aan. En hard ook."

Meedoen?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl