'Met een loeigrote tas op de rug fietste ze weg. Haar nieuwe leven in'

Na weken lichte voorbereiding en gezonde spanning - en vooral heel veel zin hebben in - was het dan eindelijk zover. Puk had zorgvuldig nagedacht over haar outfit, die ze last minute toch nog wijzigde omdat het onverwachts tropisch warm weer werd.

De nieuwe lunchbox en beker waren binnen. Ik had ideetjes opgedaan, zodat ze ook eens wat anders zou eten dan een bruine boterham met kaas. Wraps, salades en omeletten: het was mijn voornemen om elke dag lekkere, gezonde dingetjes mee te geven in de hoop de gang naar de snackbar tegenover de nieuwe school te ontmoedigen. 

De boeken waren gekaft. Nou ja, om één boek zat een stoffen hoes. De rest van het schoolwerk bleek te bestaan uit werkboeken die niet ingeleverd hoefde te worden aan het eind van het schooljaar. Ik legde de drie rollen kaftpapier in de kast bij het cadeaupapier. Het stoffen hoesje om haar ene boek voelde comfortabel zacht.

Vriendin Daan appte dat het handig was een paar extra geodriehoeken in te slaan, maar bedacht zich na het versturen van haar app. "Laat maar. Misschien doen alleen jongens dat, geodriehoeken kwijtraken." Ik besloot er nog even mee te wachten, met extra geodriehoeken inslaan. Manlief monteerde een kratje op Puks fiets.

Drie introductiedagen 

We installeerden Magister (een leerling- en ouderapp, red.). Puk bleek de eerste drie dagen geen les te krijgen, maar alleen maar introductiedagen te hebben om te wennen aan haar nieuwe leven. Het leek mij wat veel, maar ik werd van alle kanten door ouders gewaarschuwd hoe heftig de overgang was.

In onze tijd bestond 'tijd om te wennen' niet. We gingen het lokaal in om 8.30 uur en kregen meteen les. Naast me kwam een meisje zitten dat eruitzag als de stoere versie van Sandy uit de musical Grease, met blond getoupeerd haar, zwarte legging en een zwarte leren jas. Ik vond haar prachtig en we werden dikke vriendinnen. Dat was dat. 

Op de eerste dag vulde ik Puks lunchtrommel toch maar met bruine boterhammen, want heel bedreven in wraps maken was ik nog niet. Puk sjorde aan haar kleren en deed haar staartje drie keer over. Ze rook heerlijk zoet appelig naar het nieuwe parfum dat ik haar cadeau had gegeven.

Ontroerend

Puk vulde haar loeigrote rugtas met haar kersverse agenda en etui. Manlief stond al buiten op haar te wachten. Samen fietsten ze weg, Puks nieuwe leven in. De eerste week middelbare school, het is zo ontroerend.

Ik zwaaide haar uit, met een brok in mijn keel. Om het afscheid van het kleine meisje dat ze ooit was en de blijdschap om de jonge vrouw die ze op het punt stond te worden.

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.