Denise: 'Ik vind het niet meer lastig om te zeggen dat ik op vrouwen val'
De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij weleens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Denise (39) uit Barendrecht, is verantwoordelijk voor de ontwikkeling van de website van een reizigersorganisatie. Voor haar slotakkoord heeft ze misschien wel de mooiste plaat in gedachten.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"Troostzoekers van Wende en Froukje."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Hier hoefde ik niet lang over na te denken. Ik heb op Spotify een afspeellijst gemaakt met de titel 'zoek er maar drie liedjes uit'. Sinds dit jaar staat dit nummer ineens met stip op nummer één. De rest van de lijst is ook mooi, met Johnny Cash, Radiohead en Fleetwood Mac, maar dit nummer raakt me diep.
Ik heb best wel geworsteld met wie ik ben en wat mijn plek is. Een lange, voelbare zoektocht waar dit nummer een antwoord op blijkt. Voor wie niet weet wie hij is, altijd onzeker. Voor wie, en iedereen, is hier een plek, zingt ze. Een prachtige tekst, geschreven door Lucas Rijneveld. Dit nummer zegt: het is al goed, je mag er zijn. Troostend vind ik.
Uiteindelijk worstelt iedereen op zijn eigen manier, denk ik. Daarom zou ik deze boodschap graag willen meegeven aan mijn dierbaren tijdens de begrafenis. Wende is een van de weinige artiesten bij wie ik altijd moet huilen tijdens het concert. Ik heb weinig platen thuis, maar deze moest ik echt hebben."
En wat zegt het over je leven?
"Op alle vlakken in mijn leven ben ik lang zoekende geweest. Op school en op mijn werk heb ik me altijd een beetje het buitenbeentje gevoeld. Ik hield altijd van vrouwen, maar werd uiteindelijk verliefd op een man. We kregen twee dochters, maar we scheidden drie jaar geleden. Het gevoel dat ik mijn gezin in de steek heb gelaten voor mijn eigen geluk, weegt zwaar. Maar ik ben toch blij dat ik het heb gedaan.
We zijn nog steeds heel goed met elkaar en ik voel dat ik mijn plek weer heb gevonden. Door te accepteren wie ik ben en dat dat oké is, ben ik gelukkig. Uiteindelijk zijn de kinderen ook het meest gebaat bij gelukkige ouders. Ik vind het niet meer lastig om te zeggen dat ik op vrouwen val, dat was vroeger wel zo.
De meeste mensen vinden het fijn om standaard te zijn, 'normaal' en niet te veel opvallen. Maar wie bepaalt nou wat normaal is? Ik ben nu op een punt dat ik het juist wel fijn vind om een buitenbeentje te zijn. Het kan toch nooit fout zijn als je dicht bij jezelf blijft?"
Waar droom je van?
"Ik wil heel graag samen met mijn kinderen een rondreis door Zuid-Afrika maken zodat we Toto kunnen luisteren op de achterbank. Lijkt me te gek. Ik ben er alleen nog niet voor aan het sparen, en dat zou ik wel moeten doen. Een mooi voornemen voor volgend jaar alvast."
Wat is je guilty pleasure?
"Barbra Streisand. Ik weet niet of het guilty is, maar aangezien ik het op feestjes en partijen toch niet helemaal durf te vertellen, waarschijnlijk wel. Mijn moeder luisterde altijd naar Barbra en haar nummers doen me meteen aan vroeger denken. Vooral The Way We Were. Tegenwoordig is het mijn favoriete schoonmaakmuziek, omdat ik dan lekker hoog en vals zingend het huis door kan rauzen."
Meedoen?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl