Frans voelde het toen z'n vader zelf voor de dood koos: 'Kreeg 'n steek in m'n hart'
De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij weleens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Frans (54) uit Rotterdam heeft autisme en niet-aangeboren hersenletsel en is arbeidsongeschikt. Voor zijn slotakkoord heeft hij een prachtige plaat in gedachten.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"A Better Man van Thunder."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Jarenlang heb ik getwijfeld aan mezelf, omdat ik overal in vastliep. Op school, in m’n werk, in de omgang met anderen. Maar als ik nu terugkijk, ben ik ongelofelijk trots op mezelf. Ik heb de rust gevonden en ben tevreden, dat betekent 'A Better Man' voor mij.
Veel echte vrienden heb ik nooit gehad. Ik heb er nu twee en die heb ik al 20 jaar. Het kost me best wat moeite om aansluiting te vinden, ook op de dagbesteding waar ik nu zit. Ik ben anders dan anderen.
Sinds een aantal jaar weet ik dat ik autisme en niet-aangeboren hersenletsel heb en woon ik in een groep met begeleiding. Daar zie ik mensen die zeggen 'het is goed zo', maar ik heb die rust niet. Ik wil nog steeds meer doen en ontdekken. Door mijn beperkingen is het steeds lastiger om naar concerten of op reis te gaan, maar ik blijf het wel proberen."
Wat zegt het nummer over je leven?
"Ik ben in 2009 voor het laatst op vakantie geweest. Dat was een cruise langs Zuid-Amerika. Zo’n reis is ingewikkeld voor me, omdat iedere stap me evenveel moeite kost. De taxi regelen, op Schiphol komen, bij de cruise komen: dat vooruitdenken is moeilijk. Maar eenmaal daar is het echt vakantie. Ik maak best makkelijk contact, iedereen is daar aanspreekbaar en heeft goede zin. Dat vind ik fijn. Je hebt er vrijheid en de ruimte, anders dan met groepsreizen die ik vroeger maakte, waarbij je echt op elkaars lip zit.
Hersenvliesontsteking
"Veel weg ga ik nu niet meer. Na 15 jaar werken ben ik uitgevallen, en nu zit ik thuis of op de dagbesteding. Dat ik autisme had, wist ik wel een beetje, maar dat was nooit onderzocht. Maar mijn hersenletsel was wel een verrassing. Een paar weken na mijn geboorte bleek ik een hersenvliesontsteking te hebben. Door de medicatie kreeg ik een waterhoofd, en een drain om het vocht af te voeren.
Ik heb er best wat narigheid aan overgehouden. Geheugenproblemen bijvoorbeeld, en moeite met informatieverwerking. Ik heb een hbo-diploma, maar het kost mij moeite om wat ik geleerd heb toe te passen. In mijn werk als softwaretester is mijn contract vaak niet verlengd. Dan vonden ze mijn communicatievermogen niet goed, en bleek ik onvoldoende in staat om me zelfstandig te ontwikkelen in een baan. Zelf ervoer ik dat niet zo. Mensen mochten mij wel en ik had het meestal naar mijn zin."
"Een van de bazen die zei 'als jij niet heel gauw verandert, dan haal je je proeftijd niet', is nu mijn allerbeste vriendin."
Denk je aan zelfdoding?
Stichting 113 Zelfmoordpreventie: bel 113 of 0800-0113 (gratis), of anoniem via de chat op de website 113.nl
24 uur per dag bereikbaar, 7 dagen per week
"Een van de bazen die zei 'als jij niet heel gauw verandert, dan haal je je proeftijd niet', is nu mijn allerbeste vriendin. Zo kan het ook gaan. Toen mijn vader zelfmoord pleegde in 2015 was zij er meteen voor me. Het was een klap voor me, maar ik heb er vrede mee. Twee jaar lang was hij mijn chauffeur, omdat ik niet meer mocht rijden na een onverklaarbare botsing tegen een paaltje. De arts van het CBR dacht dat het misschien door epilepsie kwam. Dat bleek niet het geval, maar de depressieve klachten en suïcidale gedachten die ik had, zorgden alsnog voor een rij-ontzegging.
In die tijd zei mijn vader al weleens: 'Frans, ik weet niet hoelang ik dit nog volhoud'. Toen wist ik niet wat hij daarmee bedoelde. Op de eerste dag op de dagbesteding kreeg ik een steek in mijn hart. Die avond hoorde ik van mijn moeder dat mijn vader zich van het leven had beroofd. Ik weet zeker dat ik dat die middag heb gevoeld."
Keerpunt in mijn leven
"Af en toe vind ik het wel jammer dat ik niet meer werk. Mijn dagen zijn nu tamelijk hetzelfde. Maar het is niet anders. Naarmate ik ouder word, vind ik het lastiger om mezelf staande te houden. Eind 2018 kreeg ik een hersenbloeding, en begin 2019 weer een. Dat was een keerpunt in mijn leven. Ik woon nu begeleid. Dat is een enorme verlichting. Veel praktische dingen worden voor me geregeld, ik hoef bijvoorbeeld nooit te bedenken wat en wanneer ik ga eten. Ik rijd nog wel auto, maar als 'ie voor een beurt moet dan kost me dat heel veel moeite om te regelen.
Het is fijn dat ik daar dan hulp bij kan vragen. De weg naar de garage bestaat voor mij uit allemaal grote uitdagingen. Hoe kom ik daar, hoe laat moet ik er zijn, waar moet ik dan parkeren? Met dat soort afspraken laat mijn geheugen me vaak in de steek. Dan weet ik na afloop niet meer waar mijn auto staat bijvoorbeeld. Ik heb weleens een half uur naar mijn auto gezocht."
Waar droom je van?
"De dromen die ik heb, maak ik ook waar. Allemaal. Nadat ik in 2009 op cruise was geweest, wist ik meteen dat ik dit nog een keer wilde. Dus dat ga ik nu doen, naar Japan. Dat doelgerichte heb ik altijd al gehad. Ik wist bijvoorbeeld op mijn 15e al wat ik wilde studeren. Van de havo moest ik terug naar de mavo, en daarna haalde ik alsnog mijn havodiploma. In het eerste jaar van mijn studie Bedrijfskunde bleef ik zitten, in tweede jaar ook en toch ben ik afgestudeerd. Ook bij het bedrijf waar ik daarna dolgraag wilde werken, ben ik na allerlei omzwervingen aangenomen. Het kostte moeite, maar het lukte wel."
Wat is je guilty pleasure?
"Ik weet niet of het echt guilty is, maar ik ben heel vaak naar The Amazing Stroopwafels geweest. Blues, daar houd ik wel van. Ook Nederlandse blues. Als kind ging ik vaak naar Normaal. Mijn vader komt van de boerderij dus ik voelde me daar altijd thuis. Ik ben geen boerenzoon maar wel de zoon van een boer. Zelfstandig en vindingrijk, alleen niet zo handig."
Wat is jouw Slotakkoord?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl