Slotakkoord

Linda: 'Ik hoop dat op mijn grafsteen staat: 'Jij was de allerliefste moeder''

Door Hanneke Mijnster··Aangepast:
© AGHeeremansPhotographyLinda: 'Ik hoop dat op mijn grafsteen staat: 'Jij was de allerliefste moeder''
RTL

De dood hoort bij het leven, al staan we daar liever niet te lang bij stil. Denk jij weleens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Linda (59) uit Zuid-Scharwoude, schrijft en werkt bij een fysiotherapeut. Voor haar slotakkoord heeft zij een hartverwarmende plaat in gedachten.

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid? 

"My Love, My Life van ABBA, gezongen door Meryl Streep."

Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.

Waarom juist dit nummer?

"Ik ben van kinds af aan al fan van ABBA. Toen ik jong was, vond iedereen daar wat van, maar inmiddels lijkt het bijna hip. Het nummer My Love, My Life vond ik al mooi, maar toen ik het zag in de film Mamma Mia! kwam het pas echt binnen. Meryl Streep zong het voor haar dochter, en toen ik dat zag, brak ik. The mirror in your eyes, zingt ze, en dat herken ik zo. 

Mijn dochter was een jaar of twaalf toen ze mij ging spiegelen, en uitsprak dat ze er niet meer wilde zijn. Ik had nog zoveel trauma’s te verwerken en dit was mijn teken, want nu zat dat nare gevoel ook in haar. Ik ben gestopt met alles: mijn werk, mijn relatie, het wegduwen en besloot het beest in de bek te kijken en er vol voor haar te zijn. Mijn liefde, mijn leven."

Micha is aseksueel in een 'wereld die om seks draait'
Lees ook

Micha is aseksueel in een 'wereld die om seks draait'

Wat zegt het nummer over je leven? 

"Ik hoop dat op mijn grafsteen staat: 'Jij was de allerliefste moeder'. Ik ervoer zelf geen liefde thuis. Voelde me buitengesloten in het gezin. Ik was te druk, te luid en mocht niet zijn hoe ik was. Toen ik op mijn 35ste zwanger werd, wist ik meteen dat het voor mijn dochter heel anders zou worden. Toch worstelde zij als puber net zo hard met het leven. De eerste tijd liep ik rond als een zombie. We hadden een lange weg te gaan samen. Zij in therapie, ik in therapie, samen in therapie. 

Ik ben gaan schrijven, en kwam erachter dat zij heeft verwoord wat ik moest verwerken. De relatie met haar vader strandde toen ze vier was en de liefde die daarna kwam, heb ik laten gaan. Ik wist: het is wij twee samen, dat is het allerbelangrijkst."

"Verjaardagen of grote groepen vind ik lastig. Ik ervaar dan meer eenzaamheid."

"Eenzaamheid is een groot thema in mijn leven. De eenzaamheid die in mij zit, komt voort uit het gezin waaruit ik kom. Ook na mijn therapie is-ie er nog. Ik was dolende en voelde me overal eenzaam, ook in gezelschap. Ik probeerde dat altijd te ontlopen door een nieuwe baan of een nieuwe relatie, maar weg ging het nooit. Toen mijn dochter aangaf 'ik wil dit leven niet', ben ik het gaan aankijken. Dat was heel zwaar, want ik had mijn trauma, maar zij ook. Soms wist ik niet meer hoe ik het moest doen. Heel confronterend. Dat was niet altijd grappig hoor, want ik dacht soms ook 'ik heb niet meer zo’n zin in het leven'.

Nu gaat het beter, maar het is niet weg. Ik kan nog steeds verdrietig worden door de band die ik gemist heb met mijn vader en moeder, maar ik verzand er niet meer in. Naar een verjaardag gaan of grote groepen vind ik lastig. Ik ervaar dan meer eenzaamheid. Vaak heb ik het idee dat ik dan een masker moet opzetten, gezellig moet doen. Wat niet wil zeggen dat ik geen lol of plezier kan hebben. Ik hou gewoon meer van één-op-één contacten."

Een man voor zon- en feestdagen

"Ik heb mijn verdrieten zo goed mogelijk opgelost en mijn dochter kreeg een paard, waardoor het ook eindelijk beter ging met haar. Een paard spiegelt je, je angst en je stress, en daardoor vond ze rust. 

Ik ben nu zo lang alleen dat ik ook geen man meer hoef. De liefde vind ik prachtig, maar ik ben ook graag op mezelf. Dat is anders dan eenzaam. Ik zeg weleens: 'ik zoek een man voor de zon- en de feestdagen'. Dan is het gezellig, maar verder lig ik het liefst in mijn eentje met een boek in bed."

Waar droom je van? 

"Zwemmen met dolfijnen, dat lijkt me echt heel gaaf. Ik neig er ook naar om weg te gaan uit Nederland. Meer in de natuur te leven, wilde dieren, dat trekt me wel. Ik ben bezig met een kinderboek, waarmee ik kinderen die zich buitengesloten voelen een steuntje in de rug wil bieden. Het is zo belangrijk om je gezien te voelen. Juist als kind. Rondom dat boek bedenk ik dan ook weer mooie projecten. Dat is het mooie van dromen, daar hoef je niet consistent in te zijn. Ik kan eindeloos verzinnen en na een week zo maar denken: doei!"

Wat is je guilty pleasure?

"Op vrijdag ga ik helemaal los, dan gaat er een zak Doritos in en een reep chocola. Ben ik meteen voor de rest van de week weer klaar. Het liefst kijk ik er dan ook nog een liefdesprogramma bij. Vol verbazing meestal, want hoe kan het goed gaan, meteen met een vreemde in huis? En dat óngemak ook. Waanzinnig."

Wat is jouw Slotakkoord?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl

Lees meer over
SlotakkoordMuziekDoodTraumaEenzaamheidKindRelatieBoeken