Slotakkoord

Marleen voer als stuurvrouw naar Spitsbergen: 'Het leven op het water past me'

Door Hanneke Mijnster··Aangepast:
© Paulina Fotografie Marleen voer als stuurvrouw naar Spitsbergen: 'Het leven op het water past me'
RTL

De dood hoort bij het leven, al schuiven we 'm graag zo lang mogelijk voor ons uit. Denk jij weleens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Marleen (44) uit Den Haag is podcaststrateeg en podcastmaker. Voor haar slotakkoord heeft zij een prachtige plaat in gedachten.

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid? 

"The Skyeboat Song van Bear McReary en Raya Yarbrough."

Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.

Waarom juist dit nummer?

"Dit nummer komt uit de serie Outlander en gaat over mij. Heus. Het gaat over een dame die de zee over vaart. Ik ben opgegroeid op het water, op een zeilschip. De eerste zes jaar van mijn leven trokken we van plaats naar plaats en ook daarna ben ik veel verhuisd. Zeilen is mijn tweede leven gebleven. Het vrije, het leven op het water past me. 

Een ander nummer dat ook zeker gedraaid mag worden is We’ll meet again van Vera Lynn, voor mijn kinderen en eventuele kleinkinderen. Ik heb een paar maanden bij mijn oma gewoond toen mijn ouders een schip aan het bouwen waren, daardoor hadden we een heel goede band. Het was voor mij heel geruststellend toen ik dat lied op haar begrafenis hoorde. Het idee dat we elkaar nog wel zien later, dat het goed komt, vond ik zo fijn. Dat gevoel wil ik ook aan mijn familie meegeven."

Wim trouwde met de vrouw die hem van de heroïne afhielp: 'Er is altijd 'n lichtje van hoop'
Lees ook

Wim trouwde met de vrouw die hem van de heroïne afhielp: 'Er is altijd 'n lichtje van hoop'

Wat zegt het nummer over je leven? 

"Mijn ouders hebben drie schepen gehad. Die hadden ze uit de vracht gehaald en weer zeilend gemaakt, tot een soort varend Centerparcs voor toeristen. Mijn vader was van maart tot oktober aan het werk, zeven dagen per week. Er waren schipperskinderen die naar een internaat gingen, maar wij gingen gelukkig met mijn moeder aan wal wonen, in een klein dorpje in Groningen. Maar ook dat vond ik heel verstikkend.

Op het water leefde ik tussen de vrije geesten. Ik wilde ook de wereld in. Als scholier heb ik campagne gevoerd voor mezelf bij mijn ouders en ben ik een jaar in Spanje gaan studeren. In Bilbao. Daar heb ik echt het leven geleerd. In die tijd was de ETA nog heel actief en moesten we soms van het terras ineens een winkel in rennen omdat de oproerpolitie achter activisten aanzat."

"Ik ben opgegroeid op het water en hij in het water, dus dat bindt ons wel."

"Ik wilde ook kapitein worden en naar de Noordpool varen. Na mijn studie heb ik daarom alsnog de zeevaartschool gedaan en uiteindelijk ben ik als stuurvrouw naar Spitsbergen gevaren. Dat vrije is een rode draad in mijn leven. 

Ik heb een Portugese man en daarom gaan onze vakanties nu vaak naar Portugal. Hij is opgegroeid aan de oceaan, hij is een surfer. Ik ben opgegroeid op het water en hij in het water, dus dat bindt ons wel. In Portugal hebben we een sloepje, maar van echt varen komt het niet veel meer. Nu de kinderen wat ouder worden, begint dit weer te borrelen bij me. Hoe ga ik dat gemis invullen? Ik doe wel eens mee aan een zeilwedstrijd, maar dat doe ik dan zelf. Ik wil deze liefde juist ook graag met mijn gezin delen. Onlangs hebben we met vrienden en al onze kinderen op het schip van mijn zus gezeild, toen voelde ik pas echt hoe zeer ik het had gemist."

Waar droom je van? 

"Nou, heb je even? Ik zou graag een succesvolle podcast willen lanceren. Eentje waar mensen wat van vinden en op reageren, zonder dat ik erdoor in een burn-out kom of weer door een depressie wordt geplaagd. Hard werken lukt me prima, maar ontvangen vind ik lastiger. Door al die groepen in de zeilwereld, mijn getrainde sociale skills en reizen naar het buitenland kan ik mezelf 'kameleoniseren' en dat wil ik niet meer. Ik wil mezelf graag echt laten zien en goed geankerd blijven staan."

Wat is je guilty pleasure?

"Ik eet nooit één koekje maar meteen het hele pak leeg, al is dat vooral een guilty failure. Pleasure is meer dat ik heel erg van spelen houd. Met mijn kinderen kan ik dat heel goed, maar ik zou dat zelf ook wel wat vaker willen doen. Er zit meer uitbundigheid in mij dan er uitkomt. Ik wil bijvoorbeeld altijd wel dansen. Lekker spelen, dat vind ik echt zalig."

Wat is jouw Slotakkoord?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl

Lees meer over
SlotakkoordDoodMuziekZeilenPodcastBurn-outPortugal