Charlie Chan Dagelet: 'Ik geloof niet meer dat veel werk hebben gelijk staat aan succes'

Aan alle goede dingen komt een eind: het laatste seizoen van de hitserie Mocro Maffia is nu te zien op Videoland. Daarmee neemt actrice Charlie Chan Dagelet afscheid van haar rol als Celine: de vrouw van druglord Romano, die de afgelopen seizoenen steeds meer van zich afbeet. 

"Vanaf het eerste seizoen probeert ze afstand te nemen van het wereldje waar haar man in zit, maar ze raakt er alleen maar meer in verstrikt", vertelt Charlie. "Dat eist zijn tol: Celine is niet gelukkig. Zeker omdat ze in dit laatste seizoen de voogdij over haar kind verliest. Er moet echt iets gebeuren, voordat het te laat is."

We leggen Charlie 13 keuzevragen voor. 

1. Nieuwsjunk of zappend langs het journaal?

"Mijn ouders hebben nog een papieren krant. Daar kan ik helemaal induiken als ik bij hen ben. Toch doe ik dat thuis eerlijk gezegd niet. Ik vind het wel belangrijk om een beetje op de hoogte te blijven; nu vind ik de Amerikaanse verkiezingen bijvoorbeeld fascinerend. Maar ik haal mijn nieuws toch vooral uit online artikelen. 

Of ik nieuws over de btw-verhoging op cultuur ook volg? Ja, maar met enige afstand. Ik vind het verdrietig, word er kwaad van en weet niet wat ik er persoonlijk aan kan doen. Het is belangrijk dat theater, musea en boeken toegankelijk zijn voor iedereen. Die geven kleur en nuance aan deze tijd."

2. Een serie en voorstelling waarin je speelde: Mocro Maffia of Mamma Medea?

"Mamma Medea. Ik vond het heerlijk om in het verhaal en de taal van Medea te duiken, een figuur uit de Griekse mythologie die haar kinderen vermoordde. Die voorstelling was een twee uur durende tour de force, waarin ik dat karakter helemaal kon opbouwen.

Al zit Celine uit Mocro Maffia ook in mijn hart, ik wens haar een goed einde toe. De afgelopen seizoenen werd ze sterker en kreeg ze steeds meer een stem, waar ik heel blij mee was. Een apart idee dat de serie nu voorbij is, want de afgelopen zes jaar stond ik elk jaar wel even op de set. Jaren waarin veel is gebeurd: ik heb een tweede kindje gekregen en ben als actrice gegroeid."

3. Conservatorium of toneelschool? 

"Ik heb aan de toneelschool gestudeerd. Ik hou ontzettend van cello spelen en heb het conservatorium overwogen, maar dat was iets te hoog gegrepen voor mij. Ik denk dat ik er stiekem te lui voor was. Van mijn moeder (altvioliste Esther Apituley, red.) weet ik dat je daarvoor elke dag keihard moet studeren. Daar ben ik niet gedisciplineerd genoeg voor. 

Grappig genoeg heb ik nooit overwogen om iets anders te kiezen dan de toneelschool of het conservatorium. Het was voor mij vanzelfsprekend dat het één van die twee zou worden, omdat ik dat om me heen zag (acteur en kunstenaar Hans Dagelet is Charlies vader, red.).

Mijn kinderen, die nu 10 en 6 zijn, voed ik ook met cultuur op. Ik neem ze mee naar concerten als mijn moeder speelt, en ze zien van alles voorbijkomen in de galerie van hun vader in Amsterdam."

4. Introvert of extravert? 

"Introvert. Hoe dat te rijmen is met mijn werk in de spotlights? Nou, het is niet zozeer dat ik de spotlights opzoek. Als ik aan het spelen ben voel ik een heel grote vrijheid, die ik als mezelf moeilijker kan vinden. Het is een uitlaatklep. En ik vind het interessant om personages te snappen, te onderzoeken hoe mensen met elkaar omgaan."

5. Hard werken of hard chillen?

"Hard werken, dan hard chillen. Ik kan heel makkelijk niks doen, maar wel als ik hard heb gewerkt. Hoe ik ontspan? Familie en vrienden zien, met mijn kinderen samen zijn. Daar word ik oprecht heel gelukkig van. Hoe ouder ik word, hoe belangrijker ik mijn persoonlijke leven vind. 

Vroeger stond mijn werk meer voorop. Dat is ook goed, want zonder ambitie kom je nergens. Maar ik geloof niet meer dat veel werk hebben gelijk staat aan succes. Ik vind mijn werk te gek en verdien mijn geld ermee, dus ik zal er nooit mee stoppen. Maar het idee dat je pas geslaagd bent als actrice als je veel te doen hebt, is eigenlijk heel oppervlakkig."

6. Theo d’Or of Gouden Kalf?

"Ik ben heel blij dat ik film en theater kan afwisselen, dus daar kan ik niet tussen kiezen. En als het gaat om prijzen: daar heb ik een beetje een dubbel gevoel bij. Ik heb een Gouden Kalf en ben onlangs voor de derde keer genomineerd voor een Theo d’Or. 

Een enorme eer, want het is absoluut een erkenning van iets waar je je best voor doet. Maar tegelijkertijd is het gek om prijzen te geven aan acteerprestaties. Het is zo subjectief. Voor dat Gouden Kalf was bijvoorbeeld ook Jaap Spijkers genomineerd. Hoe kun je ons nou met elkaar vergelijken?"

7. Ja zeggen tegen elke rol of superselectief? 

"Door de jaren heen ben ik selectiever geworden, omdat ik voelde dat ik mezelf meer moest uitdagen. Maar in het begin heb ik zeker veel ja gezegd op alles, gewoon om meters te maken en te kunnen groeien als actrice. Ik wil werken met mensen die inspirerend zijn en rollen spelen die interessant genoeg zijn."

"Helaas is dat niet altijd zo. Veel vrouwenrollen zijn oppervlakkig: je speelt een sterke vrouw of een bitch. In het theater worden mannenrollen weleens omgeschreven naar vrouwenrollen. Dat is een begin. Ik wil gewoon vette, inhoudelijk rijke rollen spelen. Zijn die er niet, dan neem ik wel een bijbaantje. Ik ga niet met tegenzin spelen."

8. Mijlpalen vieren of over tot de orde van de dag?

"Mijn verjaardag vier ik nooit zo groot, want ik hou niet zo van die aandacht. Maar als ik 40 word, ga ik dat wel doen. Ik vind het leuk om ouder te worden. Om sámen ouder te worden. Het is inspirerend om mijn kinderen en de vrienden om me heen te zien groeien. Misschien klinkt het gezapig, maar daar ben ik gewoon heel dankbaar voor. 

Het mooie van ouder worden is ook dat je beter weet wat je wil. Ik zou echt geen 28 meer willen zijn. Toen was ik heel onzeker. Nog steeds wel, maar ik hoef niet meer op elke première gezien te worden. Nu kan ik ook denken: ik ga lekker naar huis, boodschappen doen en mijn dochter naar zwemles brengen. Al hou ik ook van een feestje, hoor. Zet me in een technoclub en ik dans tot in de ochtend."

9. Sparen of spenden? 

"Spenden. Sparen kan ik niet. Ik geef graag geld uit aan eten en reizen. Waar mijn laatste reis naartoe ging? Naar de Molukken, samen met mijn moeder, vader en jongste broertje (acteur Monk Dagelet, red.). Mijn opa was Moluks en mijn moeder wilde graag laten zien waar hij vandaan komt. Zij was er één keer eerder geweest, voor mij was het de eerste keer."

"Heel bijzonder om op een plek te zijn waar een deel van mijn roots liggen. We hebben onder meer Saparua bezocht, een klein eilandje waarvoor we twee uur moesten varen. Over mijn opa’s jeugd weten we niet veel. Hij sprak er niet over en hij had geen broers of zussen die erover konden vertellen. Toen ik daar was, dacht ik: jeetje, vanaf hier heeft mijn opa dus die enorme reis naar Nederland gemaakt. Nu heb ik een beeld bij de plek waar hij opgroeide."

10. Single of samen?

"Samen, want ik ben heel gelukkig samen. Al kun je ook heel gelukkig zijn als single."

11. Overal herkend of anoniem over straat?

"Anoniem over straat. Dat lukt goed, hoor. Ik word maar heel af en toe herkend uit Mocro Maffia. Voor Nasrdin (Dchar, red.) en Walid (Benmbarek, red.) is dat anders, omdat zij zulke prominente rollen in de serie hebben. Het is trouwens wel altijd leuk om te horen dat mensen zo enthousiast zijn over de serie. Ik denk dat de diversiteit van de cast daaraan bijdraagt, en de stijl: mensen houden van het rauwe, donkere karakter van de serie."

12. Amsterdam of Hollywood?

"Amsterdam. Ik ben heel erg verknocht aan die stad en heb nooit ergens anders gewoond. Op een paar maanden in Spanje na dan, waar ik na de toneelschool naartoe ging op Spaans te leren. Ik zou het te gek vinden om een keer te ervaren hoe het is om te werken in Amerika, ook omdat Nederland echt een klein wereldje is. Maar ik zou nooit weggaan uit Amsterdam. 

Met wie ik in Amerika zou willen werken? Met Quentin Tarantino, dat is een grote droom. Misschien manifesteer ik het wel als ik het uitspreek, haha. Als kind was ik al fan van zijn stijl, waarmee hij een heel eigen stempel op film heeft gedrukt. Zijn humor en absurditeit zijn geweldig, zo over de top. Dat kennen we in Nederland niet."

13. Strakke carrièreplanning of zien waar het schip strandt?

"Er zijn genoeg acteurs en filmmakers met wie ik het tof zou vinden om eens te werken, maar ik heb geen strakke planning. Er komen een paar projecten aan waar ik het afgelopen jaar aan heb gewerkt: Safe Harbour, een serie waarin ik een politierechercheur speel, een andere politieserie voor Netflix, en ik zit in Ferry 2. Allemaal misdaadseries inderdaad. Ik durf het bijna niet hardop te zeggen, maar ik heb het idee dat het theater wat dat betreft iets gevarieerder is. Theater blijf ik dus ook doen. 

Maar voorlopig heb ik even niks op de planning staan, want ik heb een sabbatical. Hoelang? Dat weet ik nog niet. Spannend, maar ik vind het ook wel lekker. Ik voel nu al dat ik veel meer ruimte heb om over andere dingen na te denken dan alleen maar werk. Daar was ik echt even klaar mee. Ik ben benieuwd waar ik over een paar maanden sta."

Het laatste seizoen van Mocro Maffia is nu te zien op Videoland.