Bridget Maasland: 'Ik heb er nog steeds veel moeite mee als ik niet word gehoord of geloofd'

Zeven jaar geleden begon Bridget Maasland zich steeds slechter te voelen. Ze sliep slecht, was vermoeid en overprikkeld en zat niet meer lekker in haar vel. 'Mijn te grote borsten zaten in de weg, ik kon niet meer tegen alcohol en sportte veel, maar viel niet af terwijl ik dat wel graag wilde', schrijft ze in haar boek Hoe word ik vijftig?. 

Het resultaat van haar zoektocht naar een gezonder, fitter leven beschrijft ze openhartig in haar boek, dat onlangs verscheen. Ook lanceerde ze het platform Grapes, om de (pre)menopauze en overgang bespreekbaar te maken.

We leggen Bridget 12 keuzevragen voor. 

1. Nieuwsjunk of snel zappend langs het journaal?

"De afgelopen tijd: dat laatste. Ik ontkom niet aan het nieuws, want voor mijn werk bij RTL Boulevard moet ik op de hoogte zijn van wat er speelt. En ik heb het van huis uit meegekregen – mijn ouders horen, zien en lezen alles. Maar als ik me er te veel in verdiep ga ik me zorgen maken, lig ik de hele nacht te malen en schiet mijn stresslevel omhoog. Een grote boosdoener voor je gezondheid, zeker in mijn leeftijdscategorie."

2. Veertig of vijftig?

"Vijftig, kan ik volmondig zeggen. Ik sta zoveel sterker in het leven en weet zoveel meer dan tien jaar geleden. De afgelopen jaren heb ik stappen gezet die me krachtiger en weerbaarder hebben gemaakt. Op mijn 43ste kreeg ik lichamelijke klachten: ik was heel moe, kon niet meer tegen alcohol en kreeg pijnlijke, grote ontstekingen in mijn gezicht. Niet heel charmant als je op televisie komt. Daar maakte ik me druk om, waardoor mijn cortisolniveau omhoog schoot. Ook kon ik niet meer op namen komen, terwijl ik juist een goed geheugen heb. Ik herkende mezelf gewoon niet meer." 

"Uiteindelijk kwam ik erachter dat ik in de premenopauze zat. Mijn moeder kwam al in de overgang toen ze 36 was. Zij ging van arts naar arts, reed naar Duitsland voor synthetische hormonen en kreeg te maken met charlatans die haar van alles beloofden. Dat wilde ik anders aanpakken. Ik heb mijn leven flink omgegooid: ik ging gezonder eten, vier keer per week sporten en liet de wijn staan."

3. Nooit meer wijn of nooit meer vlees?

"Beide. Mijn eerste stap was geen alcohol meer drinken. Dat wilde ik eigenlijk een maand doen, maar ik voelde me zoveel beter dat ik uiteindelijk besloot er helemaal mee te stoppen. Ik sliep beter, werd helderder in mijn hoofd, het sporten ging makkelijker en de ontstekingen verdwenen. Hoewel ik op feestjes en borrels een sociale drinker was geweest, kwam ik erachter dat ik drank eigenlijk helemaal niet zo gezellig vond. Daarna ontdekte ik hoe goed ik me voelde bij onbewerkte, vegetarische voeding."

"Ook begon ik met het slikken van oestrogeen en bio-identieke hormonen. Die lijken op lichaamseigen hormonen en vullen het progesteronniveau aan, dat lager wordt tijdens de perimenopauze. Sindsdien heb ik minder opvliegers en voel ik me mentaal beter. Krachttraining hielp daar ook bij.

Ik heb mijn hele leven al last van sombere buien en kreeg een paar jaar geleden ook paniekaanvallen, maar door het sporten voel ik me weerbaarder en sterker. Mensen vinden het weleens overdreven. Maar als je eenmaal merkt dat je de wereld beter aankunt, wil je alleen maar verder op die weg."

4. Voor of achter de camera?

"Dat is een gewetensvraag. Ik wilde zeggen: achter de camera. Maar het werk voor de camera vind ik ook heel leuk. Ik hou van livetelevisie en maak graag human-interestprogramma’s. Aan mijn begindagen bij TMF heb ik ook goede herinneringen. Ik heb er alles geleerd: regisseren, monteren, redactiewerk. 

Sociale media bestonden nog niet, dus als presentator was je de enige schakel tussen kijkers en hun grote idolen. Mijn collega’s en ik hadden ook veel fans. Op een gegeven moment konden we niet meer zonder beveiliging naar een muziekevenement als we moesten presenteren. Heel gaaf om die tijd te hebben meegemaakt, al had ik dat geen leven lang kunnen volhouden."

5. Open of gesloten boek?

"Ik ben echt een open boek. Dat ben ik eigenlijk altijd geweest. Sommige dingen over mezelf heb ik alleen pas de laatste jaren geleerd, dankzij schematherapie en familieopstellingen. Zo ontdekte ik dat ik moeite heb met ruimte innemen, uit schuldgevoel tegenover mijn stilgeboren tweelingbroertje. Ik leef ook voor twee, als ik naar mijn agenda kijk. 

Ook kwam ik erachter dat mijn aversie tegen autoriteit door een oud trauma komt: op mijn achtste ben ik langere tijd door een basisschoolleraar betast. Vreselijk, en vormend voor keuzes in leven, werk en liefde. Mijn ouders waren woedend toen ik ze erover vertelde. Maar toen ze met andere ouders afspraken de leraar ermee te confronteren, kwam niemand opdagen. Alleen wij stonden op het schoolplein. Mijn ouders haalden mij van school, maar de leraar kon gewoon verdergaan. Dat voelde zó onrechtvaardig."

"Daar heb ik later veel last van gehad. Als ik in een onveilige situatie terechtkwam, bijvoorbeeld als ik onterecht terecht werd gewezen, kroop ik in mijn schulp. Ik heb er nog steeds veel moeite mee als ik niet word gehoord of geloofd. Nu weet ik alleen wat de trigger is. Blijkbaar moest ik er bijna vijftig voor worden om dat te snappen."

6. Podcast of tv?

"Eerder dit jaar heb ik Age like fine wine gemaakt, een podcastserie waarin ik met bekende vrouwen praat over ouder worden. Dat leverde mooie gesprekken op, mede doordat je in een podcast echt de diepte in kunt gaan. Televisie is over het algemeen wat vluchtiger. Maar als ik moet kiezen, maak ik toch liever tv. Het is voor mij bekend terrein, want ik doe dit werk al dertig jaar. En het is leuk om niet alleen de expressie in mijn stem te leggen, maar ook gezichtsuitdrukkingen te gebruiken."

7. Onzeker of zelfverzekerd?

"Ik was altijd onzeker, al zouden mensen dat niet meteen denken. Vroeger kreeg ik vaak het stempel 'ijskonijn', maar zo ben ik helemaal niet. In situaties waarin ik me niet op mijn gemak voelde, deed ik alleen een masker op. Dan kon niemand me raken. Ik hield me groot en sterk, terwijl ik eigenlijk vreselijk onzeker was."

"Nadat ik in 2022 meedeed aan het tv-programma De kist van Kefah Allush, waarin ik heel open was, zeiden mensen tegen me: dat was prachtig, je moet vaker je kwetsbare kant laten zien. Maar wie zit daarop te wachten als ik achter de desk van RTL Boulevard mijn werk sta te doen? Toch had ik behoefte om me meer open te stellen. Zo is mijn platform Grapes ontstaan, met inmiddels een community van zevenduizend vrouwen. De een heeft verstand van de overgang met trombose, de ander met de overgang zonder baarmoeder. Iedereen wordt gehoord en helpt elkaar."

8. Overal herkend of altijd anoniem over straat?

"O, altijd anoniem over straat gaan, dat lijkt me heerlijk. De bekendheid vind ik het minst leuke van mijn vak, zeker omdat je op sociale media al die meningen over je leest. Maar ik moet eerlijk zeggen: zonder die bekendheid had ik nooit een succesvol platform kunnen beginnen, een skincare-lijn kunnen opzetten of mijn boek kunnen uitbrengen. Nu doe ik er toch iets goeds mee."

9. Single of samen?

"Nou, ik vond het de afgelopen jaren heel prettig om single te zijn. Daardoor kon ik mezelf even centraal stellen: wie ben ik, waar sta ik, wat wil ik? Nu ben ik weer klaar om samen te zijn. Dat is uiteindelijk toch het leukst, zeker nu mijn zoon net zestien is geworden en langzaamaan gaat uitvliegen. Samen dingen doen en delen, daar hou ik van. Maar er is nog niemand, hoor. Wie weet komt dat nog. Een beetje emotioneel ontwikkelde man met humor, dat zou leuk zijn, haha."

10. Hard werken of hard chillen?

"Ik kom uit een Haags ondernemersgezin, dus hard werken heb ik van huis uit meegekregen: niet lullen, maar poetsen. Ik pak alles aan en voel me nergens te goed voor. Maar ik kom er de laatste tijd achter dat het een niet zonder het ander kan. Je moet ook hard chillen. Dat heb ik echt moeten leren. Ik ontspan door te mediteren, lekker te boksen in de sportschool of een podcast te luisteren. Ik kan ook een hele serie bingewatchen of drie films achter elkaar in de bioscoop kijken, als ik daar zin in heb."

11. Mijlpalen vieren of snel over tot de orde van de dag?

"Over tot de orde van de dag. Ik hou er niet zo van om de hele dag in het middelpunt van de belangstelling te staan. Meestal ga ik gewoon iets eten met mijn ouders en zoon. Maar mijn dertigste en veertigste heb ik wel goed gevierd, en mijn vijftigste onlangs ook.

Die liet ik samenvallen met de boeklancering. Best eng, want ik vond het retespannend om zoiets persoonlijks de wereld in te slingeren waar iedereen iets van gaat vinden. Daarna ben ik met een klein clubje lekker uit eten gegaan."

12. Terugblikken of vooruitkijken?

"Vooruitkijken, want terugblikken voelt een beetje alsof je stilstaat. Toen ik net bij BNN werkte, overleed een vriendin van me. Ze was begin dertig. Ik nam me daarna voor: ik moet meer in het moment gaan leven. Bij TMF had ik veel gave dingen meegemaakt, die totaal langs me heen waren gegaan. Ik had er amper van genoten, zo zonde. 

Deze periode probeer ik dus ook heel bewust in me op te nemen. Wat mijn toekomstplannen zijn? Van jongs af aan wil ik al een film maken, en dat ga ik zeker doen: vlak voor corona heb ik de opleiding Regie Fictie aan de Amsterdam Film School afgerond. Ik heb al een goed idee. En ik wil nog meer vrouwen helpen, om te voorkomen dat de overgang een helse tijd voor ze wordt. Hopelijk biedt mijn boek vrouwen én mannen handvatten of houvast voor die periode."

Het boek Hoe word ik vijftig?  van Bridget Maasland is nu verkrijgbaar (uitgeverij Volt).