Nicky wijst als therapeut anderen graag de weg: 'Het gaat niet om bevestiging van buitenaf'
De dood hoort bij het leven, al schuiven we ‘m graag zo lang mogelijk voor ons uit. Denk jij weleens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Nicky (38) uit Breda en is GZ-haptotherapeut en familieopsteller. Voor haar slotakkoord heeft zij een rake plaat in gedachten.
Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?
"You're more than enough van The Wanderer."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Waarom juist dit nummer?
"Omdat ik steeds meer ben gaan ervaren dat je precies goed bent zoals je bent. Het is niet buiten jezelf te vinden. En dat 'het' is geluk, zingeving, richting. Het zit niet in je werk, in je vrienden, je hoeft het niet bij je ouders te halen. Het gaat niet om bevestiging van buitenaf in het leven, maar om jou. Puur om jezelf en het oké zijn met al het moois en al het lelijks dat erbij hoort."
Wat zegt het nummer over je leven?
"Ik was een vroege leerling en vertrok uit Zeeland om pedagogiek te studeren, me los te maken van mijn ouderlijk huis en te ontdekken wie ik was. Op mijn 21e stapte ik het werkende leven in en na mijn studie streek ik neer in Breda, want daar vond ik het gezellig.
Na mijn studie werkte in de jeugdhulpverlening, maar ik merkte dat ik iets miste door alleen maar te praten. Naast het hoofd, wilde ik ook aan de slag met het lijf. Als je je bijvoorbeeld druk maakt, voel je letterlijk druk op je schouders, zo staat alles met elkaar in verbinding.
Ik volgde de opleiding haptonomie en begon uiteindelijk mijn eigen praktijk, Veerkracht haptonomie. Ik vind het belangrijk om iemand helemaal tot in de wortels te laten voelen dat 'ie er mag zijn. Die reis heb ik zelf ook gemaakt, want alleen door het zelf te voelen kan ik er ook voor een ander zijn. En soms juist ook niet. Soms is het juist nodig om géén hulp te geven en de ander enkel te gidsen."
"Er zijn nog veel mensen die hopen 'gered' te worden. En ik vóél die druk om hapklare oplossingen te geven."
"Er zijn nog veel mensen die hopen 'gered' te worden. Dan gaan ze op het puntje van hun stoel zitten, helemaal naar me toe gebogen en vóél ik die druk om hapklare oplossingen te geven. Ze leggen als het ware hun lot in mijn handen.
Maar zo werkt het niet. Het is niet aan mij, ik kan je laten zien: 'dit is wat er ligt' en het is aan jou. Ik wijs je graag de weg, maar jij gaat zelf aan de slag. Dat geeft je waardigheid."
Op de schouders van onze ouders
"Zo heb ik dat zelf ook gedaan, met haptotherapie en in familieopstellingen. Ik heb ontdekt dat ik het niet altijd hoef te weten, dat ik niet beter ben als ik heel hard werk. Onbewust was ik daar veel mee bezig, we krijgen allemaal bagage mee van ouders en voorouders, maar ook van de maatschappij.
Het wordt nog steeds gewaardeerd dat je hard je best doet. Ouders die bij de schooldeur tegen hun kind zeggen: 'doe je best' of 'wees maar lekker kritisch van jezelf'. Wij staan op de schouders van onze ouders. Vanuit daar mogen wij verder leren."
"Zo is het interessant om te kijken naar hoe zwaar de druk is voor die moeder die zelfkritiek aanmoedigt? Mogelijk heeft ze zelf ook geleerd dat ze er pas toe doet als ze perfect is. Ik heb geleerd dat ik me niet hoef te laten leiden door die patronen, en dat ik zelf mag vinden en ontdekken wat voor mij goed is.
Die lessen geef ik ook door. Daarin heb ik steeds meer zin om samen te werken, want juist dan kun je in een diepere laag zakken. Ik heb met bijna al mijn vriendinnen wel een workshop gegeven. Blijkbaar zoek ik ze daarop uit. Sterker nog, ook mijn lief is haptotherapeut en familieopsteller."
Waar droom je van?
"Mijn droom is er al bijna. Samen met mijn lief ben ik een plek aan het realiseren waarin we mensen dichter bij zichzelf kunnen brengen, een centrum voor bewustzijn. Hier helpen we solo’s en stellen om al die beschermingsmechanismen die ze hebben opgebouwd in de loop der jaren los te weken en zich open te stellen.
We hebben een fijne locatie in Dordrecht op het oog en zijn geld bij elkaar aan het sprokkelen, samen met anderen, zodat het een plek van ons allemaal wordt."
Wat is je guilty pleasure?
"Happy hardcore vind ik heerlijk. Ik playback me suf op Sean Paul en eigenlijk alles uit de 90’s en 00’s. Het liefst zou ik nog steeds voor iemand in mijn huis een hele playbackshow willen opvoeren op goede billenshakeliedjes zoals Murder she wrote van Chaka Demus & Pliers."
Wat is jouw Slotakkoord?
Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.