Maaike verwachtte vrijheid na haar scheiding, maar 'hij leeft als 'n koning, ik ben totaal uitgeput'

"Vakantieliefdes waren we. Tot over mijn oren verliefd, kwam ik terug uit Renesse eind jaren negentig. De hele week was ik met vriendinnen op stap geweest en iedere avond kwam Ronald me opzoeken. Halverwege de havo, en honderd procent overtuigd dat ik met deze man zou trouwen. En zo ging het. 

Een huwelijk, vier kinderen en twee katten: ik leefde mijn droom maar de realiteit was weerbarstig. De opvoeding, de boodschappen, het huishouden, de ouderavonden, de kapper en de clubjes stonden allemaal op mijn to-dolijst. Ronald was de man van het grotere geheel. Strategieën, visies, ambities. Op het werk dan. Thuis viel hij vooral op door afwezigheid."

"Na jaren van ruzie, frustratie en het gevoel dat ik geen partner maar een extra kind in huis had, trok ik de stekker eruit. Dit wordt mijn bevrijding, dacht ik. Nu moet hij wel een poot uitsteken in de opvoeding en is de tijd dat hij op mij leunt voorbij. Een nieuw begin, zo zag ik het. 

Op sommige vlakken was dat ook zo. Het huis voelde lichter zonder de spanning. Ik hoefde niet meer af te stemmen, te wachten met eten, te hopen dat hij de twee jongsten eens op bed zou leggen zodat ik even kon blijven zitten. Opvoeden op eigen koers is wel zo overzichtelijk."

"De realiteit is echter dat ik nog steeds alles alleen doe, maar dan met de helft van het geld. De kinderen wonen het grootste deel van de tijd bij mij. Eens in de twee weken gaan ze naar Ronald, die tegenwoordig in een strak ingericht appartement woont en nog steeds vijftig uur per week werkt. 

Zijn nieuwe vriendin lijkt zich moeiteloos te hebben aangepast aan zijn leven vol zakenborrels, diners en Instagramwaardige weekendjes weg. De kinderen slapen er in stapelbedden en hebben niet veel meer te doen dan een beetje hangen op de tablet. Ronald schuimt speelparadijzen en shoppingoutlets met ze af om de tijd door te komen. Zij doen tapas, ik doe toetsweken en tandartsafspraken."

"Ik dacht dat het eerlijker zou voelen na de breuk. Maar ik ben nog steeds degene die cheft, en hij is de man die lekker leeft. In mijn kindvrije weekend val ik op de bank in slaap. Totaal uitgeput. Met een hoofd vol lijstjes voor de week erop."

Pretweekend

"Ik ging ervan uit dat het wel zou slijten. Dat de boosheid, het verdriet, het gevoel van ongelijkheid zouden vervagen. Maar nu, twee jaar later, voelt het nog steeds rauw. Vooral op zaterdagen. Als ik zijn stories zie op Instagram: het leven dat hij zó makkelijk lijkt op te pakken zonder de ballast van ons gezin, voelt dat als een dolk in mijn rug.

Hij heeft nooit voor ons gevochten en leeft nu als een koning met zijn pretweekend van zaterdagmiddag tot zondagochtend. Vaak komt hij namelijk de kinderen voor de lunch alweer brengen omdat hij ‘s middags naar een borrel moet."

"Wat misschien nog wel het meeste steekt: hij lijkt een betere vader te zijn nu hij er parttime is. In die krappe 24 uur is hij er helemaal voor ze. De kinderen komen terug van die weekenden met verhalen over ijsjes, bioscopen en cadeaus. Ze lachen, en ik lach mee, want ik gun ze alles.

Ik wil hem geen slecht mens vinden, maar het voelt alsof ik de harde kant van alles krijg en hij de vrijheid. Wat ik hoopte dat bevrijding was, blijkt soms gewoon een nieuwe versie van hetzelfde patroon."

Vergelijken en verliezen

"Jaloezie vind ik een lelijke emotie, en ik weet dat bitterheid me niks brengt, dus ik doe mijn best om met trots te kijken naar alles wat ik voor elkaar boks in mijn eentje. Ik blijf overeind, de kinderen gaan goed en ik zou er niet aan moeten denken dat de verdeling andersom was. 

Ook in mijn eentje bied ik ze een warm nest en zolang ik af en toe tegen mezelf herhaal dat Ronald op zijn manier ook doet wat hij kan, dan is het goed zo. Instagram heb ik verwijderd. Niet omdat ik de waarheid niet aankan, maar omdat ik mezelf een pauze gun van vergelijken en verliezen. Van het gevoel dat ik achterbleef in een wedstrijd die niemand echt kan winnen. Ik had hierin duidelijk wat te leren. De enige die echt voor mij zorgt, ben ik zelf."

De namen in dit artikel zijn gefingeerd. Hun echte namen zijn bekend bij de redactie. 

Gezocht: Liefdeslessen 

Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.

Klik hier voor meer Lifestyle