Judith nam een 'pubersabbatical': 'Zo waardevol als je er in deze pittige fase voor ze kunt zijn'

Fulltime werken ging Judith altijd goed af; zelfs met vier kinderen thuis leek dat goed te combineren. Maar toen die kinderen ouder werden – 14, 13, 11 en 8 om precies te zijn – merkte ze dat ze haar aandacht meer nodig hadden. 

"Het gezin leek ineens op alle fronten spaak te lopen. De oudste kwam vol in de puberteit terecht en was met allerlei dingen bezig die wij als ouders niet wilden. En luiers verschonen kun je nog wel uitbesteden, maar vapen en spijbelen, daar ga jij over als ouder, daar moet je je kind in begeleiden."

Kind nummer twee moest een middelbare school kiezen, maar was daarin lastig te adviseren. "Hij scoorde steeds heel extreem op toetsen, echt enen of tienen. Dat was ook iets waar onze aandacht bij nodig was."

En dan was er nog de jongste, die met dyslexie worstelde. "Het lukte haar gewoon niet om een woord te lezen. Ze was al twee jaar bezig met het woord 'boom'. Het was duidelijk dat ze tijd en geduld nodig had om samen te oefenen en vooral haar zelfvertrouwen weer wat op te krikken. Maar in combinatie met een voltijdsbaan was het alles bij elkaar nogal veel. Ik voelde heel sterk: ik moet er nu voor ze zijn."

Gat in CV

Toch duurde het even voordat Judith de knoop doorhakte om een sabbatical te nemen. "Ik heb er heel lang over nagedacht. Mijn baan kon ik namelijk niet in deeltijd doen, dus minder werken was geen optie. Financieel is het een puzzel om onbetaald verlof te nemen, dat moest ik goed doorrekenen. Ik vond het ook lastig om midden in mijn carrière zomaar even te stoppen met werken. Wat zou zo’n gat in mijn cv betekenen voor het verdere verloop van mijn carrière?

Maar achteraf snap ik niet dat het me zo lang heeft gekost, want je gezin is natuurlijk het allerbelangrijkste. Toen ik het eenmaal had besloten, wist ik meteen dat dit de enige juiste keuze was."

En tot haar verrassing kreeg ze bijna uitsluitend positieve reacties op haar keuze. "Ik stond echt te kijken van hoeveel bijval ik kreeg. Veel mensen zeiden dat ze zelf ook iets soortgelijks hadden geregeld of hadden willen doen. Júíst als je kinderen in de puberteit zitten. Het is zo’n belangrijke, pittige fase voor ze. Dan is het heel waardevol als je er voor ze kunt zijn."

In rustiger vaarwater

De sabbatical van een jaar heeft Judith en haar gezin veel gebracht. "Als een puber thuis over de schreef ging, had ik eerder niet de rust om na te denken over de onderliggende boodschap daarvan. Want een tiener is niet boos om het boos zijn, daar zit altijd iets onder. In de drukte van een voltijdswerkweek lukte het me niet om daarbij stil te staan. Tijdens mijn sabbatical ging dat me veel makkelijker af. En dat houd ik vast nu ik weer aan het werk ben. Ik snap de tiener in kwestie veel beter, onze band is sterker geworden. We zijn in rustiger vaarwater gekomen en weten beter hoe we met elkaar moeten omgaan."

Ieder kind heeft er op enige manier profijt van gehad, denkt Judith. "Onze tweede zoon is net over naar de tweede klas van de mavo. De mavo gaat hem heel goed af en hij zit goed in zijn vel."

Kletsen en spelletjes

"Kind nummer drie vond het heel fijn om lekker met mij te kunnen kletsen en spelletjes te doen, die heeft er echt van genoten dat ik veel thuis was. En onze jongste dochter heb ik veel kunnen helpen met lezen oefenen, ze is over haar faalangst heen en neemt nu voor haar lol een leesboek mee op vakantie. 

Onze oudste worstelt nog steeds, maar ik denk wel dat hij heeft gezien: mijn ouders zijn er voor me, altijd, ook als ik me lastig gedraag, weinig praat en dingen doe die zij niet willen. Ik hoop dat hij dat wel heeft meegekregen."

Een jaar is beperkt, toch lijkt het voor nu voldoende. "De pubers zijn natuurlijk niet 'af', die zitten nog steeds in de puberteit, maar in zo’n jaar kun je toch veel bereiken. Het is rustiger geworden in het gezin, het gejaagde is eraf. We hebben echt de tijd voor elkaar kunnen nemen en het voelt voor mij alsof dat heel belangrijk is geweest voor ons gezin. 

We zijn er nog niet, we weten niet hoe het gaat aflopen en of iedereen in goede gezondheid en met een diploma de volwassen leeftijd in gaat, maar we staan er beter voor en hebben een goede band. We zijn meer verbonden."

Ouderschapsverlof 

Ze gunt meer ouders de tijd om die ingewikkelde puberteit net wat makkelijker te maken. "Het zal niet bij iedereen nodig zijn, maar als je het contact met je tieners een beetje kwijtraakt, zoals bij ons het geval was, dan is het echt fijn om thuis te zijn. Zodat je kinderen hun ei bij je kwijt kunnen als het nodig is. De stap is makkelijker als je dat binnen je eigen baan kunt doen door gewoon ouderschapsverlof op te kunnen nemen om een paar uur in de week thuis te zijn als je kind uit school komt."

Judith is daarom een petitie gestart, om het recht op ouderschapsverlof te verlengen tot 18 jaar. "We hebben ergens een keer bedacht dat bij 8 jaar het recht op onbetaald ouderschapsverlof stopt. Laat dat doorlopen tot 18 jaar. Dat kost de staat niets extra, het is immers onbetaald, maar het geeft ouders wel ruimte zonder dat ze hun contract moeten openbreken of naar een andere baan moeten uitkijken."

Veel leed voorkomen

Ze gelooft ook dat het preventief kan werken. "De jeugdzorg is al overbelast, en het wordt er niet makkelijker op voor de tieners van nu. Het is een ingewikkelde periode met veel uitdagingen. Ik denk dat het voor de samenleving goed is als je ouders in staat stelt om er een beetje meer bij te zijn, met een luisterend oor en een kopje thee. Het zou veel leed kunnen voorkomen en de maatschappij kosten kunnen besparen. Ik denk dat het van grote meerwaarde is en dat er veel behoefte aan is."

Klik hier voor meer Lifestyle