Joyce dumpte haar vriendje om met Martin te kunnen zijn: 'Mijn hart sloeg letterlijk op hol'

Zon op je huid, zand tussen je tenen en vlinders in je buik. De zomer is het seizoen voor vurige vakantieliefdes. Meestal eindigen ze met een afscheid op het vliegveld en een hoofd vol herinneringen, maar dat hóéft niet. Joyce (36) en Martin (36) leerden elkaar op hun negentiende kennen op vakantie in Turkije. Inmiddels zijn ze ruim vijftien jaar en twee kinderen verder. "Hij had iets wat ik niet zomaar kon loslaten."
Martin (36): "Ik weet nog heel goed wanneer ik Joyce voor het eerst zag. Ze rolde namelijk letterlijk mijn schoot in, toen ze met haar vriendinnen uit de taxi kwam na een avond stappen. Ik was negentien en met drie vrienden op vakantie in Turkije. We waren net aangekomen bij ons hotel en zaten buiten op de trap even bij te komen van onze reis. We raakten aan de praat met Joyce en haar vriendinnen en er was meteen een leuke klik tussen de beide groepen. Joyce viel me in het bijzonder op omdat ze zo vrolijk en speels was. Niet brutaal of schreeuwerig maar op een leuke manier, en we konden meteen lekker ouwehoeren samen.
De volgende dag kwamen we elkaar weer tegen bij het zwembad van het hotel. Joyce had iets met haar been dus zij bleef bij het hotel terwijl haar vriendinnen op pad gingen. Wij namen Joyce graag op sleeptouw, want ze paste perfect in onze groep. Ik vond haar toen meteen al interessant, maar was thuis met een meisje aan het scharrelen en Joyce had een fling met een medewerker van het hotel. Tijdens de vakantie was het dus vooral vriendschappelijk en gezellig, maar ik merkte wel dat ik het elke keer extra leuk vond als Joyce erbij was."
"Aan het einde van de vakantie hebben we niet echt afscheid genomen omdat Joyce net even weg was toen onze taxi kwam. Dat vond ik jammer, maar ook wel weer typisch iets voor Joyce. Thuis hadden we in eerste instantie heel af en toe contact via Hyves, maar na ongeveer een jaar werd dat contact wat intensiever. We bedachten dat het leuk zou zijn om nog eens af te spreken met beide vakantiegroepen. Wij zouden vanuit Friesland richting Oostzaan komen, maar op de dag zelf haakten al mijn vrienden af dus ging ik uiteindelijk alleen die kant op."
Net zo leuk als op vakantie
"Toen we elkaar ruim een jaar na de vakantie weer zagen was het meteen weer net zo leuk als in Turkije, we pakten de draad probleemloos op. Overdag gingen we op pad met de vriendinnen die ook mee waren op vakantie en ’s avonds ging Joyce haar vriendje ook nog mee. Ik wist niet eens dat ze een vriendje had en vond dat geloof ik wel even jammer, maar stond er verder niet heel lang bij stil.
Joyce en ik waren heerlijk aan het geinen die avond en het viel me op dat haar vriendje daar niet echt aan meedeed, hij was ook opvallend beschermend richting Joyce. Toen ik aan het eind van die avond in de auto terug naar huis zat stuurde Joyce een berichtje: 'Door jouw bezoekje van vandaag ben ik nu weer vrijgezel'. Dat vond ik natuurlijk erg leuk om te horen."

"Een week later zagen we elkaar weer en zoenden we voor het eerst. Nog weer iets later vertrok ik voor een maand naar Curaçao. Die maand hadden we dagelijks contact via MSN en bij thuiskomst stond Joyce me op te wachten op Schiphol. Ze is toen met mij meegegaan naar huis en vanaf toen werd het echt serieus tussen ons.
Ondanks de afstand probeerden we elkaar zoveel mogelijk te zien. Na een klein jaar zijn we gaan samenwonen. Joyce is voor mij van Oostzaan naar Enschede verhuisd, want daar woonde ik inmiddels. Dat is natuurlijk niet niks en dat was in het begin ook best lastig voor haar."
Ouderschap heeft relatie veranderd
"Een paar jaar later heb ik Joyce ten huwelijk gevraagd en zijn we voor het eerst ouders geworden. Inmiddels hebben we twee zoons. Het ouderschap heeft onze relatie wel veranderd, vooral de komst van de tweede had veel impact, vond ik. Met twee kinderen heb je gewoon structuur en regelmaat nodig, maar dat maakt het leven natuurlijk ook een beetje saai.
We zijn nu wel op een punt dat we ook weer meer tijd voor elkaar vrij willen maken, dus dat proberen we bewust meer te doen. Ik heb wel eens gelezen dat je elkaar drie keer opnieuw leert kennen in een lange relatie met kinderen: de eerste keer is de echte eerste ontmoeting, de tweede keer is als je ouders wordt en de derde keer is als je kinderen uitvliegen en je dus weer met z’n tweeën bent. Naar die derde keer kan ik stiekem al best uitkijken."
"Het hele vrolijke en onbezorgde van Joyce is wel minder geworden."
"Het hele vrolijke en onbezorgde dat Joyce had toen we elkaar leerden kennen is wel minder geworden. Vooral door het ouderschap denk ik en door de fysieke tegenslagen die ze gehad heeft. Maar ze is nog steeds een heel sterke, energieke en creatieve vrouw.
Ik vind haar het allerleukst als ze lekker gek doet en we samen dom zitten te ouwehoeren. Dat gebeurt nu minder vaak dan vroeger, maar als ze ontspannen is en lekker in haar vel zit, dan is dat er meteen weer en voelt het weer net al toen. Relatieproblemen zoals jaloezie of elkaar niets gunnen kennen we totaal niet. We zijn juist altijd open en eerlijk, kunnen alles bespreken en laten elkaar altijd in onze waarde."
'Hij maakte echt indruk op me'
Joyce (36): "Ik weet nog dat Martin me kippetje noemde toen ik heel onhandig uit de taxi in zijn armen viel. 'Kippetje?', dacht ik. Wat denk je wel niet? Maar toen keek ik hem in zijn ogen en vond ik hem meteen heel leuk. Hij had toen nog een mooie bos haar en vooral een heel vrolijk en open gezicht, ja hij maakte echt indruk op me.
Toen ik hem de volgende dag bij het zwembad weer zag, nu in nuchtere toestand, was dat nog steeds zo. Ik was door een blessure aan het hotel gekluisterd maar Martin en zijn vrienden bleven ook in de buurt, dus ik was al gauw one of the guys terwijl mijn vriendinnen lekker op pad gingen."
"Tijdens een van de vele gesprekken die week had Martin laten vallen dat hij in Nederland een meisje zag, dus besloot ik geen werk van hem te maken. Als hij vrijgezel was geweest had ik dat zeker wel gedaan, want ik vond hem en ons contact wel heel bijzonder. Ik weet niet of je het echt liefde op het eerste gezicht kunt noemen, maar hij had iets wat ik niet zomaar los kon en wilde laten."
Liefdesverdriet
"We hadden een erg leuke week in Turkije, maar door mijn blessure en de medicijnen die ik daarvoor precies op tijd moest nemen, kon ik geen afscheid van Martin nemen toen hij terug naar Nederland ging. Daar ben ik toen echt twee dagen kapot van geweest. Hoewel er niks gebeurd was tussen ons, had ik echt een soort liefdesverdriet.
Uiteindelijk kwamen we via Hyves gelukkig weer met elkaar in contact. Eerst heel sporadisch, maar na een tijd werd dat contact intensiever en besloten we elkaar op te zoeken."
"Mijn hart sloeg letterlijk op hol toen we voor het eerst zoenden."
"We hadden bij mij thuis afgesproken. Ik weet nog dat Martin uit zijn auto stapte en ik dacht: shit, hij is nog steeds zo leuk als toen. Het deed echt iets met me om hem weer te zien, ik vergat zelfs even dat ik een vriendje had. Vervolgens hadden we een erg fijne dag, samen met mijn vriendinnen en mijn vriendje.
Martin en ik hebben toen vooral samen enorm lol gehad, mijn vriendje en vriendinnen hingen er maar een beetje bij. Bij het afscheid spraken Martin en ik af contact te houden en die avond was het mij duidelijk geworden dat het met dat vriendje niks ging worden. Ik heb het diezelfde avond nog uitgemaakt en Martin een berichtje gestuurd om dat te vertellen."
'Dit had ik nog nooit meegemaakt'
"Een week later zagen we elkaar weer en zoenden we voor het eerst, op Utrecht Centraal. Ik had natuurlijk wel met meer jongens gezoend, maar nog nooit voelde het zoals met Martin. Mijn hart sloeg letterlijk op hol en ik moest echt even naar adem happen, dit had ik nog nooit meegemaakt.
Dat was voor mij ook wel een teken dat het menens was met Martin. Na die zoen werd het al snel serieus tussen ons. Ik woonde toen in Oostzaan en Martin was van Friesland naar Enschede verhuisd. We probeerden elkaar zoveel mogelijk te zien, dus bijna al mijn geld ging op aan treinkaartjes."

"Toen we een klein jaar samen waren ben ik naar Enschede verhuisd om met Martin samen te gaan wonen. Ik wilde heel graag het huis uit en zat op een enorme roze wolk, dus dat besluit was snel genomen. Toch was die eerste periode dat we samenwoonden best zwaar: ik had nog geen baan, kende vrijwel niemand in Enschede en Martin werkte destijds nog in de horeca dus was veel weg. Ik was volop aan het solliciteren, maar werd keer op keer afgewezen.
Dat was echt een pittige tijd, maar Martin was er wel voor me en hij hield zoveel mogelijk rekening met me. Na een paar maanden werd ik gelukkig aangenomen in een theater, leerde ik wat mensen kennen en uiteindelijk heb ik mijn draai in Enschede helemaal kunnen vinden. Inmiddels wonen we met ons gezin in Friesland, dichterbij Martin zijn ouders."
"Wat ik vooral in Martin waardeer is dat hij mij feilloos kan lezen. Ik ben hoogsensitief en dat kan best lastig zijn met twee jonge kinderen. Als zij hier beiden door het huis stuiteren en de kamer totaal ontploft is, krijg ik soms echt even kortsluiting.
Martin ziet dat altijd meteen aan me, dan geeft ‘ie me een knuffel en stuurt hij me naar boven of onder de douche. Hij neemt de kinderen over, zodat ik even tot rust kan komen. Hij weet soms beter wat ik nodig heb dan ikzelf."
Zware tropenjaren
"Het ouderschap heeft onze relatie wel veranderd. We verschillen bijvoorbeeld best wel in de manier van opvoeden. Martin is vrij streng en consequent, terwijl ik wat makkelijker ben en alles graag in overleg doe. Dat levert soms wel spanningen op, maar die praten we altijd snel weer uit.
De tropenjaren waarin we nu zitten vinden we best zwaar. We werken allebei en hebben niet heel veel hulp van onze ouders, dus we hebben onze handen echt wel vol aan de kinderen. We zeggen regelmatig tegen elkaar dat we elkaar missen en kijken er echt naar uit om binnenkort weer meer tijd samen te hebben. Onze tijd komt wel weer."
Klik hier voor meer Lifestyle