Kim kreeg een burn-out en kon helemaal niets meer

Kim: "Voordat ik instortte was mijn leven druk en vol. Ik gaf als communicatietrainer en actrice veel trainingen aan jonge artsen over hoe zij kunnen omgaan met medische incidenten. Ook verzorgde ik met een groep collega’s 24-uurs evenementen voor zorgverleners, waarbij ik een hele dag en nacht van huis was. Ik werkte zo’n vijftig uur per week."

Doorgaan

"Als zzp’er vond ik het heel belangrijk om veel te werken, zodat ik een financiële buffer kon aanleggen. Ik was net gescheiden, had een duur huurhuis en een puberdochter om voor te zorgen. Dat alles legde veel druk op mijn schouders. In de weekenden dat mijn dochter bij haar vader was, sprak ik vaak af met vrienden. Ik vond het heel lastig om alleen te zijn en nam geen moment rust. Doorgaan, dat was mijn motto."

"De eerste signalen dat het niet goed met me ging, kwamen in de herfstvakantie van 2017. Vanuit het niets kreeg ik paniekaanvallen. Dan kreeg ik geen lucht en had ik het gevoel dat ik zomaar kon omvallen. Ik merkte dat ik raar ademhaalde. Heel kort en hoog, alsof ik continu een marathon liep. Achteraf weet ik dat dit hyperventilatie was."

Niet meer slapen

"Ik voelde dat het niet goed met me ging. Dus ik nam mezelf voor om de trainingen die op mijn agenda stonden af te maken en daarna even vrij te nemen. Maar ik sliep niet meer. De adrenaline gierde door mijn lijf, ik stond non-stop in een vecht-of-vlucht-houding. Soms sliep ik heel kort en schrok ik wakker, badend in het zweet. Ik was uitgeput, hondsmoe. Maar het lukte me niet meer om te ontspannen.

"Rond Kerstmis kreeg ik last van uitvalverschijnselen. Plots zag ik niets meer met mijn linkeroog. Mijn ‘filter’ leek weg, alles kwam keihard bij me binnen: geluiden en licht kon ik amper verdragen. Ik schrok en belde in paniek de huisarts. De diagnose kwam toen al snel: een burn-out. Dat voelde als een erkenning: oké, dit is er dus met me aan de hand."

Geen keuze

"Dat was heel dubbel, ik was opgelucht dat het beestje nu een naam had, maar ik verzette me er ook tegen. Ik dacht: dit komt me helemaal niet uit, hoe gaan we dit zo snel mogelijk oplossen. Accepteren dat ik écht rust moest nemen was heel lastig voor mij, maar ik had geen keuze. Ik kon niet meer negeren dat het helemaal niet goed met me ging. Of eigenlijk: ronduit slecht. De hele dag door voelde ik pure paniek en angst, maar waarvoor ik dan bang was, wist ik niet. Als een angstig vogeltje zat ik trillend op de bank."

"Natuurlijk zocht ik professionele hulp. Dat pakte niet altijd goed uit. Ik begon met een coach die gespecialiseerd was in EFT-therapie, dat stressverminderend moet werken. Maar deze man praatte me een niet bestaand trauma aan, waarna ik het hele weekend aan het hyperventileren was. In totaal heb ik zes psychologen gehad. Eentje zei me: ‘Ik voel me ook weleens alleen als mijn man hout uit de schuur aan het halen is.’ Daarna kreeg ik een heel verhaal over haar vakantieplannen te horen."

Alternatieve circuit

Ik zocht mijn heil in het alternatieve circuit. Bij een natuurgeneeskundige die me voetenbadjes met zout aanraadde. Bij een healer die mij chakra’s opschoonde. Niets hielp. Met de zesde psycholoog had ik uiteindelijk wel een goede klik, de gesprekken met haar hebben me erg geholpen. Ook trof ik een fijne haptonoom die met hele kleine bewegingen en aanrakingen ervoor zorgde dat ik minder in mijn drukke hoofd ging zitten en weer mijn lichaam ging voelen. Via een psychiater kreeg ik een lichte dosering antidepressivum voorgeschreven, dit hielp me om de negatieve cirkel te doorbreken."

"Als je een burn-out hebt, krijg je veel ongevraagde en goedbedoelde adviezen. Een psycholoog zei tegen mij dan ik ‘een goed boek moest gaan lezen’ en ‘mijn angst moest omarmen’. Daar kon ik niets mee. Net als mensen die zeiden dat ik gewoon ‘leuke dingen moest gaan doen’: een dagje sauna of lekker sporten. Dat wilde ik allemaal wel, maar dat kon ik helemaal niet. Een stukje met de hond wandelen was me soms al teveel."

Structuur

"Teveel prikkels en mensen om me heen trok ik helemaal niet. Wat wel hielp: structuur in mijn dag aanbrengen. Ik verdeelde mijn dagen onder in drie blokken en had per dag maar één ‘grote’ taak, bijvoorbeeld boodschappen doen. Elke middag rustte ik verplicht twee uur en vaak deed ik een bodyscan. Dat is een soort mindfulness-oefening waarbij je onder begeleiding van een rustige stem door je lichaam wordt geleid. Ik leefde als een bejaarde en moest me daar aan overgeven."

"Al doende leerde ik dat er geen snelle oplossing voor een burn-out is en dat er geen heilige graal ergens verstopt ligt. Voor iedereen is de weg naar herstel anders. Bij mij hielp het om in bad te liggen en naar muziek te luisteren. Muziek doorbrak mijn gedachtestroom en voorkwam dat ik ging piekeren."

Liefde voor mezelf

"Ik leerde dat ik zachter en liefdevoller met mezelf om moest gaan. Dat mijn houding van ‘niet lullen maar poetsen’ mij niet meer hielp maar juist onderuit haalde. Ik moest grenzen gaan aangeven. Dus niet meer afspreken met mensen die mij geen energie geven en geen klussen aannemen die eigenlijk niet goed voelen, hoe dik ze ook betaald zijn. Ik ga niet meer naar elk feestje en probeer tegenwoordig tijd in te ruimen om niets te doen en lekker te mijmeren."

"Humor heeft me op de been gehouden, zoals het lachen om alle soms idiote adviezen die ik kreeg. En stukjes schrijven. Daar begon ik mee om afstand van de situatie te krijgen en te relativeren en ik merkte dat het schrijven mij energie gaf en inspireerde. Het leidde tot mijn boek Anders pak je toch gewoon een goed boek?"

Vertrouwen 

"Inmiddels gaat het hartstikke goed met mij. Ik heb zin om straks, na de coronatijd, mijn trainingen weer op te pakken. Natuurlijk moet ik alert blijven op mijn valkuilen: teveel willen doen en me verantwoordelijk voelen voor alles en iedereen. Maar ik heb er vertrouwen in dat ik nooit meer zo diep zal zitten. Ik wil nooit meer een burn-out meemaken, zoiets wens je je ergste vijand nog niet toe. Op de zwaarste momenten was ik bang dat het nooit over zou gaan. Ik zie die periode dan ook niet zozeer als een blessing in disguise. Eerder als een harde maar wijze les."

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Nooit meer-tag hieronder en vervolgens op 'Nooit meer'.