Onverwachte bijwerkingen: als je scheiding anders uitpakt
Een scheiding is natuurlijk nooit leuk. En dan weet je niet eens wat je ervoor terugkrijgt. Als je toch die ultieme stap zet, hoop je natuurlijk dat je leven erop vooruit gaat. Maar garanties, die krijg je niet.
Ruim een op de drie huwelijken sneuvelt. In de meeste gevallen verloopt die scheiding goed, maar ook als je niet in een vechtscheiding belandt, is het effect ervan toch vaak groter dan gedacht. Omdat er dingen gebeuren die je niet zag aankomen, je er financieel hard op achteruit gaat, omdat de kinderen er meer last van hebben dan je zou willen, omdat je omgeving er veel moeite mee heeft, omdat je zelf twijfels hebt, of… omdat het proces juist verrassend liefdevol verloopt. Twee vrouwen over hun scheiding: wat ze ervan hoopten, hoe het proces verliep en wat ze ervan hebben geleerd.
Is dit het nou?
Ulrike Suiskens (34), is acht jaar samen geweest met Daan, waarvan drie jaar getrouwd. Ze heeft twee kinderen die vier en twee jaar oud waren tijdens de scheiding. Ulrike zette een punt achter haar relatie omdat ze geloofde dat er meer was in het leven, maar hoeveel impact het op de kinderen zou hebben, zag ze niet aankomen: “Na een aantal mislukte relaties ontmoette ik mijn man. Hij was rustig, lief, een huisje-boompje-beestje-type. We werden verliefd, kochten een huis in een nieuwbouwwijk, kregen twee zoons, trouwden. We hadden beiden een goede baan, een mooi huis en leuke spulletjes. Toen was daar ineens die grote vraag: is dit het nou? Mijn jeugd was turbulent en ik ben opgegroeid in een onrustig gezin. Als kind wilde ik maar één ding: een normale gezinssituatie zoals ik dat bij vrienden zag. Daar was ik al die tijd mee bezig geweest, maar toen ik eenmaal alles volgens het plaatje had, realiseerde ik me dat ik helemaal niet gelukkig was. Ik verlangde naar meer uitdaging en passie. Wij zaten maar op de bank. Of hij keek tv en ik zat op mijn telefoon of andersom. Dat was ons leven samen.
Een eenzame tijd
Ik heb een jaar rondgelopen met twijfels. Mijn ouders zijn gescheiden, dat heb ik altijd verschrikkelijk gevonden, ik wilde dat mijn kinderen niet aandoen. Maar op een gegeven moment ging het niet meer. Voor mijn man kwam de mededeling als donderslag bij heldere hemel. Hij had oprecht gedacht dat onze relatie beter zou worden als de kinderen groter zouden zijn. Maar vlammetjes die uitgaan, gaan niet opeens weer aan. We vonden allebei een huis dicht bij elkaar en hebben het co-ouderschap goed geregeld. Wat ik niet had verwacht, is hoe heftig ik het zou
'Nu, drie jaar later, bent ik nog steeds niet waar ik wil zijn'
vinden om de kinderen nog maar de helft van de tijd bij me te hebben. Ja, ik had behoefte aan tijd en ruimte voor mezelf, maar ik miste mijn kinderen verschrikkelijk, voelde me heel eenzaam. In eerste instantie dacht ik dat de kinderen niet zoveel van de scheiding hadden meegekregen. Stiekem hoopte ik dat ook heel erg. Maar natuurlijk houdt het hen bezig, hoe klein ze ook zijn. Net na de scheiding stond ik er ook niet zo bij stil wat het met hen deed. Ze leken er rustig onder en daardoor trok het niet mijn aandacht. Daarnaast was ik, heel lullig gezegd, vooral met mezelf bezig. Lang heb ik gedacht: scheiden is geen optie vanwege de kinderen, maar aan de andere kant: wil ik de kinderen leren dat een relatie zoals ik die had normaal is? Of wilde ik hen laten zien dat een relatie uit meer liefde, passie en compassie kan bestaan?
Nu, drie jaar later, ben ik nog niet op het punt waarop ik wil zijn. Ik heb stappen vooruit gedaan, en een paar stappen achteruit. Ook al heb ik er geen spijt van mijn keuze, dat wil niet zeggen dat het soms niet moeilijk is. Mijn oudste zoon zei onlangs tijdens het eten: ‘Ik ben een kind dat liever bij papa is’. Dat voelde als een mes in mijn hart. Je kind bij je houden, terwijl hij heel verdrietig is omdat hij liever bij papa wil zijn... Geloof me, de tranen vloeien dan rijkelijk. Vanuit mijn pijn en ervaring ben ik begonnen met SONS, Samen Opvoeden Na Scheiding. Hiermee wil ik graag andere gescheiden ouders inspireren en ondersteunen in het samen opvoeden van hun kind(eren). Het namelijk niet altijd makkelijk, en dus waardevol als dit in harmonie kan verlopen. ‘Op mijn manier’ willen leven, daar heb ik de tol voor betaald, daar ben ik inmiddels wel achter. Toch blijf ik ervan overtuigd: neem geen genoegen met minder. Ga voor je geluk, ook als je daarvoor dingen moet opofferen. Dan kan het niet anders dat daar uiteindelijk iets moois uit voortkomt.”
Nieuw leven, nieuwe problemen
Yolande was scheidingsmediator bij het RTL-programma Echt scheiden. Ze is mediator, pedagoog en KIES-coach en schreef meerdere boeken over echtscheidingen, onder meer Scheiden zonder vechten. Hoe komt het toch dat scheiden zoveel impact heeft?
‘Een scheiding is altijd ingrijpend, zeker als er kinderen in het spel zijn. Wat zo ingewikkeld is bij veel scheidingen, is dat een van beiden de knoop heeft doorgehakt, terwijl de ander daar (nog) niet aan toe was. Degene die wil scheiden, heeft er in veel gevallen al een denkproces van een jaar of twee op zitten, waar de ander totaal geen weet van heeft. Als die hoort dat de ander wil scheiden, krijgt diegene natuurlijk een schokreactie. Na deze fase ontstaat vaak boosheid, omdat je partner je leven overhoop gooit en dat van de kinderen, terwijl je daar zelf niet voor gekozen hebt. Niet gek dat dan de ruzies beginnen! Het huis moet verkocht, dingen geregeld, je gaat een onzekere toekomst tegemoet.
Degene die niet de beslissing heeft genomen, krijgt veel begrip: diegene mag eindeloos zijn verhaal doen, wordt gezien als het ‘slachtoffer’. Daarbij wordt door de omgeving nogal eens vergeten dat degene die de knoop heeft doorgehakt óók zijn of haar relatie kwijt is. Die probeert zeker over te komen, maar is dat vaak ook niet. Het leven is niet zwart-wit, het is niet alleen maar fijn of slim om te scheiden. Degene die knoop doorhakt, ziet de impact van een scheiding net zo goed niet aankomen en weet ook niet waar die aan begint. Die mag alleen niets van die twijfel laten merken, want die is tenslotte de aanstichter van de ellende.
Als de scheiding eenmaal rond is, blijkt de werkelijkheid soms anders dan gedacht. Je moet financieel stappen terugdoen, je nieuwe liefde blijkt het niet helemaal te zijn, vrienden kiezen voor de ander en laten je in de steek, de omgeving kijkt anders naar je, het samengestelde gezin brengt weer nieuwe problemen met zich mee, je kinderen kunnen niet wennen aan de nieuwe situatie. Vergeet niet: als ouder kun je na een scheiding door met je leven, maar kinderen zijn voor de rest van hun leven kind van gescheiden ouders en zullen dus altijd met de gevolgen ervan moeten leven.
Mijn tip: wat de kinderen ook zeggen of doen, voor hen is het altijd erg verdrietig en ingrijpend. Vergeet dat nooit! Ze zeggen vaak wat hun ouders willen horen en willen niet ook nog eens moeilijk doen als er al veel gedoe is. Mensen die scheiden, zijn vaak veel met zichzelf bezig. Zorg dat er iemand is bij wie de kinderen hun hart kunnen luchten en leren wat sterker in hun schoenen te staan, zoals een kindercoach of KIES-coach.’
Op Bestmediation.nl vind je meer informatie.
Verliefd op een vrouw
Suzanne van Kalsbeek (33) vierde het tienjarig samenzijn met haar man Michael, waarvan één jaar getrouwd, toen ze een vrouw zag waarvan haar hart op tilt sloeg. Ze besefte plotsklaps dat ze op vrouwen viel. Ze wilde scheiden, een proces dat turbulent, maar verrassend respectvol verliep: “We vierden dat we tien jaar bij elkaar waren tijdens een weekendje weg. We dronken een biertje in een bar, toen ik haar zag. Ik wist
'Ik was doodziek en wilde scheiden, maar mijn man was er voor me'
niet wat me overkwam, heb haar zelfs nog die avond gevraagd of ik een kans bij haar zou maken. Echt te bizar voor woorden. Het liep op niets uit, de tijd erna was ik compleet in de war. Ik vertelde mijn man dat ik dacht dat ik op vrouwen viel en dat het me beter leek om te gaan scheiden. Tot overmaat van ramp werd ik in die periode doodziek. Ik had al drie jaar een auto-immuunziekte en de boel escaleerde volledig in die periode. Ik moest plots geopereerd worden en belandde zelfs op de intensive care. Mijn leven hing aan een zijden draadje. Ik was doodziek, wilde scheiden, onze omgeving wist van niets, maar Michael zat elke dag naast mijn bed in het ziekenhuis om me te steunen. Een maand nadat ik beter was, heb ik de knoop doorgehakt. Natuurlijk vond Michael het erg moeilijk en was hij diep gekwetst, maar hij is me altijd blijven steunen. Zo bijzonder.
Vrienden blijven
Omdat we nog goed met elkaar overweg konden, regelden we de scheiding samen via de website Uitelkaar.nl. We hebben samen alles ingevuld en hebben de scheiding met één advocaat kunnen afhandelen. Geloof me, het was geen pretje, maar het hele proces is respectvol en met liefde verlopen. Vrij snel na onze scheiding ben ik erachter gekomen dat het gevoel dat ik bij vrouwen heb, meer klopt. Ik ben daarvoor wel bij een psycholoog geweest: hoe kwam het dat ik zelf nooit heb geweten dat ik op vrouwen val? Het is niet zo dat ik bewust dertig jaar in de kast heb gezeten. De conclusie die we samen trokken, is dat ik mijn leven met Michael heb moeten afleggen om te komen waar we nu zijn: allebei gelukkig met een nieuwe vriendin! Michael en ik zien elkaar nog regelmatig en hebben een warme band. Het gaat inmiddels ook weer goed met mijn gezondheid. Ik heb altijd gedacht dat ik iemand was die precies wist wat ze wilde, maar dat blijkt totaal niet zo te zijn. Ik ben zelfbewuster en denk beter na over wat me gelukkig maakt. Ik ben heel trots op de manier waarop mijn man en ik de scheiding hebben aangepakt en ben dankbaar dat we er nog steeds voor elkaar zijn. Dat komt voor een groot deel ook door Michael. Ik ben heel trots op hem.’
Scheiden in harmonie, zo doe je dat
Een echtscheiding wordt uitgesproken door de rechter. Daarvoor heb je een advocaat of echtscheidingsbemiddelaar / mediator nodig. Lees meer over de stappen die moet nemen om op een goede wijze te scheiden op Echtscheiding-wijzer.nl.
Ook kun je online scheiden. Daarbij doorloop je samen met je partner stappen om alles te regelen, inclusief advocaat. Dit scheelt een hoop kosten, dus als je denkt dat je het met je partner goed kunt oplossen, is dit de ideale manier. Voor mensen met een kleine beurs is er mogelijkheid op een toelage van de overheid. Meer informatie vind je op Uitelkaar.nl.
Door Franke van Hoeven