Mathijs vergokte online een half miljoen: 'Ik heb mijn ouders kaalgeplukt'

Jarenlang leidde Mathijs een dubbelleven, vertelt hij aan RTL Nieuws. Hij had een goede baan, leidde een sociaal leven en betaalde zijn rekeningen netjes en op tijd. Maar terwijl hij overdag in pak op zijn werk verscheen als internationaal consultant en 'de hele wereld uitlegde hoe leiderschap en verandering werkt', klapte hij 's nachts zijn laptop open om te gokken. "Ik had er een fulltimebaan aan. Alles waar je op kunt gokken, is wel langsgekomen", vertelt Mathijs. "Casinospellen, sports betting, ik heb alles gedaan."

Roekelozer

Zoals met alle verslavingen, begon het ook bij Mathijs vrij onschuldig. Hij verspeelde zijn eerste geld in een cafetaria toen hij 15 jaar was, maar gaandeweg werd hij steeds roekelozer. "Doordat ik zelf op een gegeven moment goed verdiende, had ik veel geld om te verspelen. Daarnaast speelde ik met geld dat ik niet had. Ik heb allerlei leningen afgesloten, had drie creditcards en heb mijn ouders stelselmatig kaalgeplukt. In twintig jaar tijd heb ik een half miljoen vergokt."

Op een nacht, in oktober 2013, kwam Mathijs' vriendin, met wie hij inmiddels getrouwd is, beneden. Ze zag hem zitten met een laptop op schoot, een volle asbak op tafel en twee lege wijnflessen. "Zit je te gokken?", vroeg ze. "Ik wilde zeggen: ja, help me alsjeblieft", zegt Mathijs. "Maar ik zei: sodemieter op. Ik werk aan een presentatie. Het was heel naar; ik zag haar breken, zag haar verslagen blik. Huilend liep ze weer naar boven."

Het was uiteindelijk het kantelpunt. "Dat ik mezelf ten gronde richtte, daar had ik vrede mee, maar ik wilde haar niet hierin meenemen. Voor dit moment had ik besloten de relatie te verbreken en definitief uit te checken als je begrijpt wat ik bedoel. Bij een drugs- of alcoholverslaving kun je een overdosis nemen, bij een gokverslaving kan dat niet. Maar door de reactie van mijn vriendin besloot ik hulp te zoeken. Niet veel later zat ik in het vliegtuig naar Zuid-Afrika om twee maanden lang in Kaapstad af te kicken."

Legalisering van online gokken

Volgens onderzoek dat Motivaction in opdracht van Holland Casino uitvoerde, neemt online gokken flink toe. In totaal spelen ruim 1,8 miljoen Nederlanders tussen de 18 en 75 jaar weleens kansspelen op internet. Twee derde van de frequente spelers zou volgens deze studie het liefst bij een officiële, legale aanbieder spelen. In 2016 ging de Tweede Kamer akkoord met een wetsvoorstel om online gokken te legaliseren. Volgende week komt de Eerste Kamer bijeen om hierover te debatteren.

Of legalisering een goed idee is, daarover zijn de meningen verdeeld. "De huidige situatie is niet ideaal", zegt Tony van Rooij van het Trimbos-instituut. "Het is nu illegaal, maar mensen doen het alsnog. Tegelijkertijd wordt er, omdat het illegaal is, vanuit de overheid geen geld in behandeling gestoken. In het nieuwe wetsvoorstel zeggen ze dat geld wel uit te trekken." 

Licht bezorgd

"Als er goed wordt gemonitord, geld wordt gestoken in onderzoek en de groep gokkers beschermd wordt, kan legaliseren een goed idee zijn", vervolgt Van Rooij. "Tegelijkertijd ben ik er vrij zeker van dat meer mensen door legalisering gaan spelen. Er komt meer reclame en het wordt makkelijker beschikbaar, dus daar zijn we wel licht bezorgd over."

Ervaringsdeskundige Mathijs denkt dat legalisering de 'poorten naar de hel' openzet. "Gokken is alleen maar leuk als je het een keer per jaar met vrienden in het casino doet. De echte reden voor legalisering - daar wordt nauwelijks over gepraat - is natuurlijk poen. Doordat het illegaal is, kan de staatskas niet worden gespekt met belastinginkomsten. Maar om daarvoor mensen moedwillig de vernieling in te helpen, vind ik wel erg ver gaan."

Afkickpogingen

Waar Mathijs' twee eerdere afkickpogingen op niets uitliepen, slaagde hij er dit keer wel in. Al had hij een kleine terugval na 14 maanden. "Ik dacht: ik kan de wereld aan. Ik werd bevangen door een roes en zette 100 piek in. De volgende ochtend werd ik met 20.000 euro in het rood wakker. Maar inmiddels, door het afkicken, had ik geproefd aan het leven zoals het bedoeld is. Ik kon het daardoor een halt toeroepen en heb het nooit meer gedaan."

"Dankzij steun van mijn omgeving heb ik de verslaving kunnen doorbreken", zegt Mathijs. "Mijn vriendin zei: als je je trots opzij zet en definitief hulp gaat zoeken, dan blijf ik bij je. Ik vertelde mijn verhaal aan mijn baas, een dijk van een vent, en ook hij zei: ik wil je helpen. Daarom vind ik het zo belangrijk dit te vertellen. Ik hoop dat het anderen kan helpen. Verslaving is echt een taboeonderwerp, ik hoop het met mijn verhaal een stukje meer uit de anonimiteit te halen."