Kroonprinses Amalia legde zich op haar veertiende neer bij haar toekomst
Kroonprinses Amalia heeft zich toen ze veertien was al neergelegd bij het feit dat haar leven al grotendeels vastligt, maar echt omarmd heeft ze het idee naar eigen zeggen nog niet. Dat is te lezen in het boek dat wordt uitgebracht ter gelegenheid van haar achttiende verjaardag, geschreven door Claudia de Breij.
Voor het boek sprak schrijfster Claudia de Breij afgelopen jaar meerdere keren af met de kroonprinses. Vandaag komt het honderdentwaalf pagina's tellende boek uit, onze Koninklijk Huis-verslaggever Sander Paulus kon het al eerder lezen. Wat komen we te weten over onze aanstaande vorst?
"We leren niet bijzonder veel nieuwe dingen", zegt Sander Paulus. "Het is vooral een inkleuring van wat we al wisten. Wat wel opvalt als je het boek leest, is dat Amalia bezig is met wat ze deelt met de buitenwereld, en vooral ook met wat ze niet deelt."
Zangkunsten van de kroonprinses
Zo beschrijft De Breij in het boek de zangkunsten van Amalia. De cabaretier vindt dat de kroonprinses een hele mooie stem heeft, en die ook goed weet te gebruiken. Maar Amalia zegt er heel bewust voor te kiezen om nooit in het openbaar te zingen, zelfs niet als het gaat om een soundcheck voor Koningsdag bijvoorbeeld.
Een passage uit het boek hierover:
Zingen is iets dat ik voor mezelf houd, zegt ze. Want als je dat openbaar maakt, dan ben je een deel kwijt. Dan heb ik het idee dat mensen dat kunnen opeisen van mij. Me dingen laten doen die ik niet wil.
Verder is het boek volgens Sander Paulus heel veel inkleuring van het beeld dat we al van Amalia hadden. "Tijdens korte momentjes op bijvoorbeeld Koningsdag schemerde al weleens door dat Amalia heel perfectionistisch is. En ook dat zij af en toe goed tegengas kan geven."
Die perfectionistische houding lezen we in het boek vaak terug. Zo bleek de prestatiedruk aan het begin van haar middelbare schoolcarrière iets te groot, voor haar gevoel moest ze steeds thuiskomen met tienen. Toen heeft ze haar ouders moeten beloven 'niet meer thuis te komen met cijfers hoger dan een negen'.
Praten met psycholoog
We leren ook dat Amalia als kind een paar keer heeft gepraat met een kinderpsycholoog. En ook als bijna-volwassene zoekt ze nog steeds weleens het advies van een professional.
Ze zegt dit erover:
‘Ik vind het geen taboe. En geen probleem om dat in het openbaar te zeggen. Soms wordt het me allemaal te veel, school, vrienden, en dan praat ik met iemand. Als ik er behoefte aan heb, maak ik een afspraak. Even je hart luchten, en dan ben ik weer voor een maand klaar. Af en toe praten met een professional vind ik heel normaal, zeker ook na wat er met mijn tante is gebeurd'.
"Dit zie ik echt een beetje als haar eerste daad als kroonprinses", vertelt Sander Paulus. "Ze wil hier zonder voorbehoud een lans breken voor mentale gezondheid. Het maakt indruk, omdat ze weet waarover ze praat na wat er met Ines Zorreguieta is gebeurd, haar tante, de jongere zus van koningin Máxima. Je mentaal goed voelen is belangrijk, en hulp daarbij zoeken is niets om je voor te schamen."
Ines Zorreguieta maakte in 2018 vermoedelijk zelf een einde aan haar leven.
Dankbaar voor de privacy
Amalia praat in het boek ook over het feit dat haar ouders haar zoveel mogelijk weg hebben gehouden van officiële taken, en de pers. Ze vindt het fijn dat ze die ruimte heeft gekregen. Ze wordt inmiddels al iets vaker herkend, door korte optredens op televisie, maar snapt dat dat alleen maar meer wordt.
'Dat is straks natuurlijk al helemaal zo. Dan kijkt iedereen naar je alsof je een goudvis op je hoofd hebt. Dat is nu al zo als ik met mama de stad in ga.'
Toen Amalia veertien jaar oud was, heeft ze zich naar eigen zeggen 'verzoend' met haar toekomst. Met het idee dat haar toekomst eigenlijk al vastligt. Maar ze lijkt er ook nog een beetje tegenop te zien.
Sander Paulus: "Op een vraag of ze haar lot ook al omarmd heeft, zegt ze namelijk dat dat nog niet het geval is. Er zou eerst nog een muur zijn, waar ze overheen moet." Amalia zegt in het boek: "Pas achter die muur kan ik dan misschien iets omarmen."
Beschermen tegen zichzelf
Wat valt verder op in het boek? Sander Paulus: "Er worden heel veel onderwerpen aangestipt, maar weinig onderwerpen uitgewerkt. Daardoor komt het allemaal een beetje lichtvoetig over. De Breij zegt ook dat ze geen journalist is en Amalia een beetje wil beschermen tegen zichzelf. Bij een gesprek over de liefde gaat het over jongens, trouwen en kinderen. Een eventuele voorkeur voor hetzelfde geslacht lijkt van de baan. Ook al was daar onlangs nog genoeg over te doen."
Wat is het beeld dat je van Amalia krijgt na het lezen van dit boek? Paulus: "Uit alles blijkt wel dat Amalia een slimme jonge vrouw is, die zich heel bewust is van wat er voor haar komen gaat. En dat ze ook nog wel de nodige dosis humor heeft."
