Anne (25) was verslaafd aan 3-MMC: 'Het was hopeloos, ik woog nog maar 46 kilo'

Het was 2017, Anne was op een verjaardagsfeestje met vriendinnen. Ze waren 18 en zouden daarna uitgaan. Op dat feestje liep een jongen rond die wat drugs bij zich had. Voor zichzelf, dat deed hij wel vaker. Het was niet dat de drugs openlijk op tafel lagen, zegt Anne. Ze had wat drankjes op en was nieuwsgierig. Ze had nog nooit drugs gebruikt. Die jongen gaf haar wat.

"Meteen werd ik helder, scherper, ik voelde me euforisch en kon de hele wereld aan", vertelt Anne in de video hieronder. 

Ze had zin in de nacht en die was dan ook fantastisch. "Ik ben die nacht heel hard gegaan. Maar meteen kwam die craving: ik wilde bijnemen."

Meer gebruiken

Die craving, zegt ze, is bij 3-MMC heel hoog. De volgende weekenden gebruikte ze weer. Ze had steeds meer nodig om diezelfde high te bereiken. "Intussen had ik tolerantie opgebouwd en had ik meer nodig voor hetzelfde effect." Waar ze de drugs eerst via via regelde, kreeg ze op een gegeven moment het nummer van een dealer. Drugs waren hierdoor nog makkelijker bereikbaar. "Op donderdag dacht ik: nu kan het ook wel. Het weekend werd steeds langer en ik kreeg een dubbelleven. Ik plande mijn gebruik om werk en school heen."

Na een tijdje kan ze haar dubbelleven niet meer geheimhouden en besluit ze haar ouders, bij wie ze toen woonde, in te lichten. "Ik dacht dat ik me normaal gedroeg en probeerde rustig over te komen. Maar toen mijn ouders het wisten, kon ik het niet meer verbergen. Ik gebruikte stiekem op mijn kamer, loog tegen ze, bleef weg en kwam onder invloed weer thuis. Een week voor mijn verjaardag hebben ze me het huis uit gezet. 'Je hoeft niet meer terug te komen', zeiden ze. Ik mocht ook geen contact meer opnemen totdat ik hulp zou zoeken of een kliniek in zou gaan."

Rock bottom

Anne vond een particulier huurhuis, daar heeft ze het dieptepunt van het bestaan gezien. In een tussenperiode gebruikte ze minder en kreeg ze een relatie, maar door haar verslaving kregen ze problemen. "Ik wilde mijn relatie redden en mijn ouders en vriendinnen terug in mijn leven, daarom meldde ik me bij een kliniek. 'Neem me maar op!' zei ik. Maar na een uur belde ik de dealer en gebruikte ik wat. Ik bleef een nacht in de kliniek, de volgende dag vertrok ik weer. Ik wilde clean worden voor anderen, niet voor mezelf. En dan werkt het niet."

In het huis isoleerde Anne zichzelf. "Ik raakte de verbinding met mezelf kwijt, het was mijn verslaving en ik. Dat gevoel van eenzaamheid verdreef ik met drugs. Het was hopeloos, ik sliep niet meer en elke vijf minuten nam ik wat. Er was niets meer van me over. Ik woog 46 kilo en ben 1.70, ik was echt heel mager."

Aantal vergiftigingen 3-MMC verdubbeld

3-MMC is een stuk goedkoper dan cocaïne; het kost een tientje per gram. Mensen krijgen van de drugs een versnelde hartslag, hoge bloeddruk, hoofdpijn en rusteloosheid. Het werkt verslavend. In een jaar tijd is het aantal vergiftigingen met de partydrug 3-MMC verdubbeld, blijkt uit het jaaroverzicht van het Nationaal Vergiftigingen Informatie Centrum (NVIC). Artsen maken zich zorgen, want de drug is sinds 2021 illegaal in Nederland, dus je zou dan eigenlijk een afname verwachten in plaats van een toename.

Bij het vergiftigingencentrum hebben ze het afgelopen jaar 202 meldingen gehad. Die meldingen kwamen van artsen die een patiënt hadden met gezondheidsklachten na 3-MMC-gebruik. Vooral onder uitgaanspubliek tussen 16 en 35 jaar is 3-MMC de afgelopen jaren populairder geworden. Vorig jaar bleek 33,7 procent van die groep deze drug te hebben gebruikt.

Ze werd ziek, kreeg een blaasontsteking en belandde met cystes in haar buik en eierstokken in het ziekenhuis. "Daar heb ik eerlijk verteld wat ik allemaal nam. 'Als we je nu onder narcose brengen, overleef je dat niet', zeiden de artsen. Als ik zo nog een week zo door was gegaan, dan was ik er volgens hen niet meer geweest."

Een harde boodschap, maar die was nodig om weer te gaan eten. Ze moest aansterken voor de operatie. Dat lukte. Na de operatie ging ze naar de PAAZ-afdeling, de psychiatrische afdeling in een ziekenhuis. Thuis zou ze niet herstellen, want ze was een gevaar voor zichzelf. "Ik was lichamelijk en mentaal echt aan de grond."

Afkicken

Via de gemeente kreeg ze een case-regisseur, een vrouw die haar ging helpen. Die vond een woning op een zorgboerderij, waar Anne negen maanden naartoe mocht. Vanuit daar reageerde Anne op huizen. Dat lukte, ze mocht op gesprek komen bij een project met twintig jongerenwoningen. Dankbaar nam ze intrek in het tiny-huizenproject.

Tegelijkertijd zocht ze een afkickmethode die hielp. Ze moest een totale gedragsverandering ondergaan en dat lukte niet bij de reguliere zorg. Bij een anonieme zelfhulpgroep vindt ze die herkenning wel. "Ik volg een 12-stappenprogramma en ga naar meetings. Ook praat ik met ervaringsdeskundigen en een counselor. Dat blijft nodig. Ik ben nog steeds verslaafd, alleen gebruik ik niet meer."

Ze doorloopt alle stappen. Stoppen met gebruik is de eerste stap, dat is relatief makkelijk, zegt Anne. "Dat is maar 20 procent van het herstel, het echte moeilijke is de gedragsverandering. Ik moest leren niet te handelen naar die drang. Dat is pas echt moeilijk."

Inmiddels heeft ze weer contact met haar ouders en broertje. "Die waren echt kapot van hoe ik me heb gedragen. Het vertrouwen was helemaal weg, laatst sprak mijn moeder uit dat het bij haar 100 procent terug is. We doen veel samen, dat is heel fijn."

Meetings blijven

Ze heeft haar leven weer op de rit. Ze doet vrijwilligerswerk op een zorgboerderij, zit in een volleybalteam en ook de banden met de meeste van haar vriendinnen is weer hersteld. Ze heeft veel contact met lotgenoten en weet dat deze verslaving een ziekte voor het leven is. Ze drinkt niet meer, gebruikt niet meer en blijft naar meetings gaan. 

Anne heeft lang geworsteld met schuldgevoelens. Soms zijn ze er nog. "Ik probeer mijn gedrag van toen ik verslaafd was los te koppelen van mijn gedrag nu ik nuchter ben. Want ik zou me nuchter nooit gedragen zoals ik toen heb gedaan, de drugs neemt je leven over. Hier werk ik nog elke dag aan."