Noodhulp bereikt Gaza maar mondjesmaat: 'Lading was bedorven'

Vrijwel alle families in Gaza hebben te maken met ernstige ondervoeding. Noodhulp bereikt hen nauwelijks. Geprobeerd werd via een Amerikaanse tijdelijke pier in zee hulpgoederen Gaza binnen te krijgen. Maar door slecht weer werd moest de pier herhaaldelijk worden weggesleept. Ook werden hulpgoederen al in de haven van de trucks getrokken door hongerige en wanhopige Gazanen, nog voordat ze het land konden bereiken.

Grens potdicht

Hulp via voedseldroppings uit vliegtuigen is inmiddels ook gestopt. Te duur en te weinig efficiënt. Want een vliegtuig vervoert maar de helft van wat er in een vrachtwagen kan. De meeste hulpgoederen kwamen door de grensovergang van Rafah in het zuiden van de Gazastrook. Sinds Israël twee maanden geleden een offensief startte bij Rafah, zit die grens tussen Egypte en Gaza potdicht. Nu druppelt de hulp alleen nog binnen via de grensovergangen bij Kerem Shalom in het zuiden het Erez in het noorden van de Gazastrook. 

Voor de oorlog kwamen er gemiddeld zo'n 500 trucks met voedsel, brandstof en medicijnen Gaza binnen. Afgelopen juni waren dat nog maar 76 trucks per dag. De eerste twee weken van juli gingen er 86 per dag naar binnen. Midden-Oostenverslaggever Pepijn Nagtzaam van RTL Nieuws sprak met meerdere hulporganisaties, waaronder Artsen Zonder Grenzen, het Internationale Rode Kruis en Unicef, het Kinderfonds van de Verenigde Naties. En allemaal spreken ze van chaotische toestanden aan de grens met Gaza. 

Distributie moeizaam

Unicef erkent dat de distributie van hulpgoederen moeizaam verloopt. "Maar het is vaak te gevaarlijk voor hulpverleners om bij een ophaalpunt voor de goederen te komen", zegt Sabine de Jong van Unicef. "Grensovergangen en de wegen er naartoe worden regelmatig gebombardeerd door het Israëlische leger. Auto's worden onder vuur genomen, ook als dat VN-voertuigen zijn. Ook zijn er te weinig kleine vrachtwagens. Die zijn nodig omdat het met grote trucks onmogelijk is om nog over de kapotgeschoten wegen te rijden."

Volgens De Jong is er bovendien een gebrek aan benzine en zijn er te weinig chauffeurs die nog Gaza in willen rijden.  

Israël legt de schuld voor de trage hulpverlening volledig bij de hulporganisaties zelf. Volgens Israëls militaire organisatie Cogat, die volledig bepaalt wat Gaza in- en uitgaat, doet Israël er alles aan om de distributie van hulpgoederen mogelijk te maken. "We hebben de hulporganisaties voorgesteld om andere, veilige routes te gebruiken, zegt kolonel Elad Goren van Cogat. "We hebben ze voorgesteld om pakhuizen voor de opslag van goederen op veiliger locaties te bouwen. Maar vooralsnog komen ze de hulp niet ophalen om het uit te delen."

Door alle vertragingen staan er honderden trucks met water en voedsel in de verzengende hitte te wachten tot ze Gaza in mogen. Sommige chauffeurs staan er al twee maanden. "De situatie is zo slecht voor onze Palestijnse broeders”, zegt de Egyptische vrachtwagenchauffeur Elsayed El Nabawi. "Dus we houden vol. Het belangrijkste is dat we naar ze toe komen met de noodzakelijke hulp. Dat is ons enige doel."

Uitdaging

Intussen verslechtert de situatie dramatisch voor de ruim twee miljoen Gazanen. "Ik ben nog nooit eerder op een plek geweest waar alles een uitdaging is of waar alles prioriteit heeft, zegt VN-coördinator Muhanned Hadi. "Op elk front zijn er uitdagingen. Op het vlak van logistiek en toegang tot de gebieden in Gaza waar de nood het hoogst is. Maar de grootste uitdaging op dit moment is het handhaven van de openbare orde in Gaza. Door het gebrek aan de meest basale dingen, zoals water, rijst, meel en medicijnen is het moeilijk om de orde en veiligheid in Gaza te handhaven. In de chaos doen de Gazanen alles om te overleven. En dat probleem blijft, zolang er mensen honger lijden en er kinderen doodgaan."