Duizenden gedichten dalen neer op Rotterdam bij herdenking bombardement
Het bombardement op Rotterdam, vandaag 85 jaar geleden, wordt vanavond op een bijzondere manier herdacht. Vanuit een helikopter zullen 100.00 gedichten neerdalen op de stad. Een van die gedichten komt van schrijver en columnist Elfie Tromp, voor wie de verwoesting van de stad altijd een rol heeft gespeeld door der ervaringen van haar opa.
Het initiatief van het Chileense kunstenaarscollectief Casagrande vond eerder plaats in andere getroffen steden als Madrid, Londen, Warschau en Berlijn.
De gedichten zijn geschreven door 50 Chileense en 50 Nederlandse dichters. Onder hen is voormalig Rotterdams stadsdichter Elfie Tromp. Haar opa overleefde het bombardement ternauwernood, maar de gebeurtenis heeft diepe sporen nagelaten op hem en de generaties na hem.
"Het familiehuis raakten we kwijt. Mijn opa had een bedrijf in de haven met trekschuiten. Dat werd grotendeels geconfisqueerd door de Duitsers. Hij heeft moeten rennen voor zijn leven maar het bombardement overleefd. Hij heeft alles opnieuw moeten opbouwen. Dat is iets wat generaties heeft doorgewerkt. Ik heb geleerd dat alles wat je hebt opgebouwd, je plotsklaps kan worden afgenomen", zegt Tromp.
Schoonheid in plaats van destructie
Als het weer het toelaat (afhankelijk van de wind) zullen klokslag 21.15 uur de 100.000 gedichten boven Rotterdam worden uitgestrooid. Een helikopter vliegt twee keer boven de Binnenrotte heen en weer.
"Veel Rotterdammers zullen denken, wat gebeurt hier nu. Ik heb ook even getwijfeld of je zo'n gewelddadige gebeurtenis nog eens op deze manier moet herhalen. En toen dacht ik aan mijn opa en aan hoe zo'n traumatische gebeurtenis kan doorwerken.
Misschien is het daarom ook wel mooi om zo'n moment in schoonheid te gieten in plaats van destructie. Ik zie de vallende gedichten ook een beetje als een metafoor voor het leggen van bloemen en kransen bij herdenkingen. Ik hoop dat de mensen dat ook op die manier zullen zien."
Tekenend voor de stad
Ook koestert Tromp hoop dat haar vader morgen bij de dropping aanwezig kan zijn. "Ik ben de laatste Tromp die in Rotterdam woont. Mijn vader zegt altijd dat we niet zo naar het verleden moeten kijken. Dat vind ik altijd zo tekenend voor deze stad. We zijn altijd bezig met bouwenen te weinig met behouden. Je kunt dat een starre blik op de toekomst noemen."
"Zonde. Het is juist belangrijk om ook stil te staan bij het verleden. Het verleden is namelijk ook iets wat mij gevormd heeft, ondanks dat mijn opa een hele stille man was en nooit veel over het bombardement heeft verteld. Misschien was dat ook gewoon een overlevingstactiek. Dat vind ik ook mooi aan mijn bijdrage aan dit initiatief. Ik mag woorden geven aan een generatie die dat misschien niet kon, of wilde."
