Had Hitler écht een micropenis? Twijfels over Brits onderzoek

In een nieuwe Channel 4-documentaire zeggen onderzoekers sporen te hebben gevonden die wijzen op het zogeheten Kallmann-syndroom, een genetische afwijking waarbij de puberteit niet goed op gang komt. Voor het onderzoek analyseerden wetenschappers een met bloed bevlekt stuk stof van de sofa waarop Hitler en Eva Braun op 30 april 1945 zelfdoding pleegden. 

Bloed op stukje stof

Het lapje stof werd destijds meegenomen door een Amerikaanse kolonel en bevindt zich nu in een museum in de Verenigde Staten. Tot verbazing van de onderzoekers zat er nog genoeg bloed op om delen van Hitlers DNA te reconstrueren. Zij vergeleken zijn DNA met dat van een ver familielid. Daaruit bleek dat het bloed écht van Hitler is.

In het DNA vonden de onderzoekers een mutatie die past bij het zogeheten Kallmann-syndroom, een aandoening waardoor de geslachtsorganen onderontwikkeld kunnen blijven. Volgens de onderzoekers staat daarmee vast dat Hitler het Kallmann-syndroom had.

Een micropenis kan één van de gevolgen zijn, zegt uroloog Bart van Bezooijen van het Meander Ziekenhuis in Amersfoort. "Daarnaast heb je dan te maken met zeer lage testosteronwaarden, onderontwikkelde zaadballen, weinig of geen baardgroei of een hogere stem." 

Twijfels

Van Bezooijen twijfelt aan de onderzoeksresultaten. "Hitler had baardgroei en een mannelijke stem. Als je hormoonhuishouding niet op orde is, dan heb je ook die secundaire geslachtskenmerken niet. Het kan niet zo zijn dat je een micropenis hebt, maar wel baardgroei. Dan moet het een ander syndroom zijn geweest." Ook onder andere NRC Handelsblad en de Britse kwaliteitskrant The Guardian trekken het onderzoek van de Britse geneticus Turi King in twijfel.

Het onderzoek stuitte op veel weerstand. Volgens de documentairemakers wilden veel universiteiten niet meewerken, omdat ze bang waren dat het onderzoek zou leiden tot sensationele headlines. Ook wilden verre nabestaanden van Hitler geen DNA afstaan, waardoor onderzoekers waren aangewezen op oud materiaal. 

Uroloog Van Bezooijen verwijst naar een mildere variant van het Kallmann-syndroom. "De puberteit kan later beginnen of onvolledig zijn. Je hebt minder baard-en lichaamshaar en soms een kleine penis of niet-ingedaalde teelballen." 

Kallmann-syndroom

Het Kallmann-syndroom is volgens Van Bezooijen een zeldzame aandoening. Het komt vier keer vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Ongeveer 4 op de 120.000 mannen en 1 op 120.000 vrouwen hebben het. Zelf is Van Bezooijen het in zijn twintigjarige carrière nog maar twee keer tegengekomen. 

"Wat ik wel vaker zie, zijn kinderen waarbij er vermoedens zijn van een te kleine penis, maar vrijwel altijd heeft dat te maken met overgewicht. Om het schaambeen heen zit dan zoveel vet, dat de penis daar bijna in verdwijnt", legt de uroloog uit. "Dan zie je alleen het topje. Als je dat vet wegdrukt, komt er in de meeste gevallen een normale penis tevoorschijn. In dat geval adviseren we de kinderen altijd af te vallen of te wachten tot de puberteit als alles meer gaat groeien."

Met een micropenis word je geboren, je kunt er geen geslachtsgemeenschap mee hebben en in de meeste gevallen is er ook geen levend zaad aanwezig. Behandeling voor het Kallmann-syndroom is er amper. "Je kunt testosteron toedienen met pleisters of crèmes, maar dat werkt lang niet zo goed als het lichaamseigen hormoon. Operaties vergroten de penis niet en kunnen er ook niet voor zorgen dat de testikels opeens testosteron gaan aanmaken." Van Bezooijen noemt liever geen afmetingen. "Het is een diagnose die de arts moet stellen."

Daarbij zouden de uitkomsten van het onderzoek geen verklaring bieden voor de denkwijze van Hitler. "DNA zegt niets over iemands gedrag. Genetica kan verklaren hoe iemand lichamelijk was, maar niet waarom iemand zich gruwelijk gedraagt", besluit hoofdonderzoeker King.