Dit is het verhaal van Palestijnse Qamar, die zusje op haar schouders draagt: 'Ik ben de oorlog zat'
Je hebt de beelden misschien wel voorbij zien komen: met blote voeten draagt een Palestijns meisje haar gewonde zusje op haar schouder. Fotojournalist Alaa Hamoud maakte de video, die veelvuldig wordt gedeeld op sociale media. RTL Nieuws sprak Qamar (7) en haar moeder. Ze vertellen over de omstandigheden waar veel kinderen in Gaza elke dag mee te maken hebben.
"Ik ben moe en uitgeput", zegt Qamar in de video, die hierboven te zien is. "Ik draag mijn zusje al een uur lang op mijn schouder. Ik kan het niet meer." Uit de beelden wordt duidelijk dat het jongere zusje, Samia (4) gewond is aan haar voet en niet in staat is om te lopen.
Ze willen naar het vluchtelingenkamp in Bureij, zegt Qamar. Daarop zie je hoe de journalist de kinderen naar het kamp brengt.
In een tent
De video gaat nu online rond, maar werd al eerder deze maand opgenomen, vertelt moeder Hanan. Samen met haar dochter Qamar staat ze RTL Nieuws te woord vanuit Gaza. Qamar en haar zusje waren aan het bedelen geweest. Ze hoopten dat ze wat geld konden krijgen om eten te kunnen kopen voor het gezin. "We weten soms niet hoe we elke dag aan eten moeten komen. Soms zoeken de kinderen ook in het afval naar eten. Dat doen veel kinderen hier."
"Samia werd tijdens het bedelen aangereden door een auto", legt Hanan uit. "Daarom moest Qamar haar twee kilometer lang op haar rug dragen om haar naar het ziekenhuis brengen." Moeder Hanan was er niet bij toen het gebeurde. Ze heeft nog andere jonge kinderen om voor te zorgen.
Qamar nam haar zusje op de rug en liep naar het Al Quds ziekenhuis, dat wordt gerund door de Palestijnse Rode Halve Maan. Van een ziekenhuis kun je eigenlijk niet meer spreken. Het ziekenhuis is gebombardeerd en de medische zorg wordt nu gegeven vanuit tenten. Moeder Hanan hoorde pas dat haar dochter was aangereden toen de twee kinderen bij het ziekenhuis arriveerden. Hulpverleners zochten contact met haar.
Qamar woont met haar moeder en zeven broers en zussen in een tent op vluchtelingenkamp Al-Bureij in het centrum van de Gazastrook, zegt de moeder. "We komen uit de stad Beit Lahiya in het noorden van Gaza en moesten begin van de oorlog vluchten door de Israëlische bombardementen", zegt ze. "We hebben onderweg contact verloren met mijn man waardoor we geen inkomen meer hebben."
Volgens Wouter Booij van Unicef is wat we zien in de video geen uitzonderlijke situatie. "Dit is de trieste werkelijkheid van één miljoen kinderen in de Gazastrook", zegt hij. "Dit is een voorbeeld van nare situaties die de hele dag plaatsvinden."
16.000 kinderen omgekomen
Ook Midden-Oostenverslaggever Pepijn Nagtzaam van RTL Nieuws zegt dat de 'absurde situatie' uit de video de ellende weerspiegelt waar kinderen in Gaza mee te maken hebben. "Kinderen zijn de grootste slachtoffers van de oorlog", vertelt hij. De helft van de twee miljoen inwoners in de Gazastrook is kind. Daarvan zijn er 16.000 omgekomen, duizenden zijn vermist en 35.000 zijn gewond geraakt.
Ook zijn er tussen de 17.000 en 18.000 kinderen niet meer bij hun ouders. "Hun ouders zijn dood of ze zijn hen kwijtgeraakt", zegt Nagtzaam. "Dit zijn allemaal schattingen van de afgelopen zomer. De aantallen zijn waarschijnlijk opgelopen."
Van kwaad tot erger
Booij zegt dat de beperkte hulp die Gaza binnenkomt ervoor zorgt dat de situatie van kinderen met de dag verslechtert. "Als je een heel jaar geen basale voorzieningen, zoals voedsel en schoon water en toegang tot medische hulp hebt, dan gaat de situatie van kwaad tot erger." Volgens hem zijn er per dag 500 tot 700 vrachtwagens aan hulpgoederen nodig om aan de basisvoorzieningen in Gaza te kunnen voldoen. "Maar op dit moment komen niet meer dan veertig vrachtwagens binnen. Dit maakt mensen hopeloos."
Die hopeloosheid voelen Qamar en haar gezin ook. "Ik wil graag terug naar ons huis, als dat er nog staat", zegt het meisje. "Ik wil mijn vader en opa en oma zien, als ze nog leven. Ik wil een leven zonder honger en bombardementen leiden", zegt ze. "Ik ben deze oorlog zat." Samia kan inmiddels weer zelf lopen.