Voor het eerst uitgestorven diersoort tot leven gewekt: 'Technisch hoogstandje'

Het Amerikaanse bedrijf Colossal Biosciences is geen vreemde naam op het gebied van de-extinctie. Colossal probeert al sinds 2021 uitgestorven dieren terug te brengen, zoals de mammoet, dodo en Tasmaanse tijger. Daarvoor heeft het bedrijf naar eigen zeggen 130 medewerkers in dienst.

Colossal zegt nu voor het eerst 'baanbrekend succes' te hebben geboekt met de reuzenwolf, die ruim 10.000 jaar geleden uitstierf. Dat is het bedrijf gelukt door DNA van een gewone wolf te vervangen door eeuwenoud genetisch materiaal van de reuzenwolf. Colossal zegt daarvoor DNA te hebben gebruikt uit een 13.000 jaar oude tand en een schedel van maar liefst 72.000 jaar oud.

Toch zijn de reuzenwolf en wolf, zoals we die vandaag de dag kennen, genetisch niet nauw aan elkaar verwant. In uiterlijk verschillen de reuzenwolf en wolf van elkaar doordat de reuzenwolf groter en steviger gebouwd is dan de wolf. Hij heeft een bredere kop, sterkere kaken en een lichte vacht. De schouderhoogte van de reuzenwolf is 80 centimeter, tegen ongeveer 65 centimeter bij de gewone wolf.

Inmiddels zijn er drie 'gezonde' welpjes geboren, meldt Colossal trots. De twee oudste wolven werden Romulus en Remus genoemd, naar de vermeende stichters van de Italiaanse hoofdstad Rome, die volgens de mythologie werden grootgebracht door een wolvin. Time Magazine zegt twee van drie wolven met eigen ogen te hebben gezien, de derde en jongste wolf zou daarvoor nog te jong zijn geweest. De wolven verblijven op een geheime locatie ergens in Amerika. 

Bekijk hier beelden die het bedrijf van de wolven deelde:

"Wat is eigenlijk gelukt?", vraagt wetenschapper Steven van der Mije van onderzoeksinstituut Naturalis zich veelbetekenend af. "We weten dat we genetisch kunnen manipuleren. Zo is het ook gelukt om het mammoetgen voor lange haren in een muis te stoppen. Maar in hoeverre maakt dat die muis een mammoet?"

Om van de wolf een reuzenwolf te maken, zijn twintig aanpassingen gedaan in veertien genen. Dat lijkt op het eerste gezicht misschien heel wat, maar een wolf heeft net als andere hondachtigen zo'n 19.000 genen. Ter vergelijking: mensen en muizen hebben er ongeveer 30.000.

Technisch hoogstandje

"Als je maar genoeg genetische eigenschappen in het DNA bijvoegt, dan kun je inderdaad iets maken dat eruitziet als bijvoorbeeld de reuzenwolf. Maar ik heb zo mijn twijfels of het dan wel echt zo'n wolf is", zegt Van der Mije. Daarbij komt nog dat een deel van het gedrag ook genetisch is en daarvan weten we te weinig om de reuzenwolf terug tot leven te wekken, zegt Van der Mije. "We weten bijvoorbeeld ook niet hoe de mammoet zich destijds precies gedroeg. Ook daar zit een deel van mijn twijfel."

"Het is een technisch hoogstandje, dat gebeurt door middel van scheikunde, niet onder een microscoop. Daarvoor is DNA te klein. Je hebt het over moleculen qua formaat. Het leert ons over hoe DNA werkt, hoe we het kunnen manipuleren en hoe we het kunnen gebruiken in andere toepassingen. Maar het recreëren van iets dat geweest is, zou wat mij betreft geen doel op zich moeten zijn. Wat moeten we er ook mee? In de natuur is er geen plek meer voor de reuzenwolf, dus stoppen we het maar in een kooitje om er 'oeh' en 'ah' naar te kunnen roepen. En dan is er ook nog de vraag: met welke vervelende neveneffecten krijgen we nog te maken? Door al dat knippen en plakken haal je misschien net iets te veel DNA weg, of zet je net iets te veel terug. Als er iets misgaat kunnen er nare ziektes of afwijkingen ontstaan."

Dat komt ook doordat de nieuwe reuzenwolven ontstaan uit maar een beperkte hoeveelheid genetisch materiaal. "Dat zorgt mogelijk voor inteelt. Je zorgt eigenlijk voor tikkende tijdbommen met allerlei problematiek, die op dit moment niet te voorzien is."