Graatmager door voedselblokkade Gaza: 'Ik zie mijn dochtertje wegkwijnen'

Najwa woont samen met haar blinde man Saleh en baby Sewar in het Nuseirat-vluchtelingenkamp in het midden van de Gazastrook. Tijdens de oorlog werd hun huis gebombardeerd en nu wonen ze bij Najwa’s zwager, met in totaal negen mensen in een kleine studio. "De situatie wordt steeds nijpender", zegt Najwa. "We kunnen amper voedsel kopen en zijn grotendeels afhankelijk van eten uit buurtkeukens."

Maar ook die keukens zijn nu gesloten. Sinds 2 maart laat Israël geen voedsel, water, brandstof of medicijnen meer toe in Gaza. Veel gezinnen kunnen daardoor nog maar één maaltijd per dag eten. "Voor de oorlog woog ik 54 kilo. Nu nog maar 49", zegt Najwa. 

Tijdens de oorlog raakte Najwa zwanger van haar derde kind. Toen ze beviel, woog baby Sewar slechts 2,4 kilo. Najwa zelf at toen alleen bonen en rijst uit de buurtkeukens. "Ik kon daardoor maar drie maanden borstvoeding geven." Sewar leed aan ernstige uitdroging en ondervoeding, en werd een maand geleden opgenomen in het ziekenhuis. 

Haar gewicht zakte naar 2,5 kilo, en is inmiddels voorzichtig gestegen naar 2,9 kilo. Maar dat is nog ver onder het gemiddelde. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) weegt een meisje van vijf maanden doorgaans tussen de 6,5 en 8 kilo.

Volgens het ministerie van Volksgezondheid in Gaza belanden 65.000 kinderen in het ziekenhuis vanwege ondervoeding. Ziekenhuizen in Gaza delen beelden van graatmagere baby's.

Vanwege de voedseltekorten zijn veel Gazanen volledig afhankelijk van hulporganisaties. De markten in Gaza die nog wél voedsel verkopen, vragen volgens Najwa tien keer meer dan de originele prijzen. "Een zak meel kost nu omgerekend ongeveer 200 euro, een los ei kost 5 euro en een kilo uien kost meer dan 25 euro." Vlees, zuivel en ander eten met hoge voedingswaarden zijn bijna niet meer beschikbaar. Ook de babyvoeding van Sewar is nauwelijks meer beschikbaar. 

Het Rode Kruis waarschuwt al langer voor de impact van de blokkade. "Voor het staakt-het-vuren was er al een tekort aan alles. Nu is er helemaal niets meer om uit te delen", zegt woordvoerder Bastiaan van Blokland. Collega’s in Gaza vertellen hem over zwaar ondervoede mensen die planten malen en mengen met vervuild water om toch iets binnen te krijgen. "Tienduizenden kinderen, maar mogelijk veel meer, lopen een direct risico om te verhongeren."

Niet alleen voedsel, ook medicijnen raken op. "Sommige mensen krijgen slechts een paracetamol voor ernstige aandoeningen", zegt Van Blokland. Mensen overlijden aan behandelbare aandoeningen zoals infecties, uitdroging en diarree - ziektes die onder normale omstandigheden niet fataal zouden hoeven zijn.

Amputaties zonder verdoving

Internationale artsen in Gaza vertellen daarnaast dat ze niet alle gewonde kinderen verdovingsmiddelen kunnen geven, waardoor veel kinderen zonder pijnstillers worden geamputeerd of geopereerd. Kinderen worden ook regelmatig te vroeg ontslagen uit het ziekenhuis, omdat andere gevallen nóg dringender hulp nodig hebben.

Ook baby Sewar moet binnenkort het ziekenhuis verlaten. Najwa is bang dat haar dochtertje het niet redt. "De keukens zijn dicht en delen hun laatste blikken voedsel uit." Ze zegt dat het haar mentaal breekt om haar dochter zo mager te zien. "Ik ga van deur tot deur op zoek naar eten. Sommige families delen het weinige dat ze hebben met buren, zelfs met zwerfkatten en honden." Ze smeekt de internationale gemeenschap om actie: "Mijn kindje is het dierbaarste dat ik bezit. Ik wil haar niet verliezen."

Het Rode Kruis deelt die oproep: "We zitten met onze handen in het haar. Onze collega’s in Gaza horen verhalen van kinderen die overlijden door honger. Net als andere hulporganisaties zeggen wij: stop het geweld, open de grenzen en laat hulp toe."

De zwangere Yasmine verloor haar baby door honger. Ze vertelt haar verhaal in deze video: