Trouwen zonder gedoe: hoe Denemarken Europa’s Las Vegas werd
Geen lange wachttijden, geen ingewikkeld papierwerk, en geen verblijfsvereiste. Wie snel en eenvoudig wil trouwen, hoeft niet naar Las Vegas. De Europese versie ligt gewoon op een paar uur rijden of vliegen: Denemarken. Steeds meer internationale koppels – onder wie Nederlanders – kiezen voor een huwelijk in het Scandinavische land.
Denemarken ontwikkelt zich gauw tot het trouwmekka van Europa. In 2023 was bij 40 procent van alle huwelijken in Denemarken minstens één buitenlander betrokken. Stellen komen van overal: Duitsland, Polen, India, maar ook Nederland. Vanwege de populariteit zijn er in Denemarken de laatste jaren een hoop huwelijksbureaus ontstaan om het proces voor stelletjes te regelen.
De reden dat mensen in Denemarken terechtkomen is simpel, zegt Rasmus Clarck Sørensen, de eigenaar van zo'n bureau: "In Denemarken kun je trouwen met een toeristenvisum. Je hoeft er niet te wonen of verblijven." De aantrekkingskracht zit hem in de eenvoud: een snelle digitale aanvraag, weinig vereisten, en je krijgt een internationaal erkende huwelijksakte.
Minder papier, meer liefde
In Nederland moeten verloofden documenten aanleveren die je niet in elk land krijgt. Denk aan bewijs dat je niet getrouwd bent. Dat merkte de 30 jarige Magdalena Kujawińska uit Polen. Ze wilde heel graag met haar Colombiaanse partner Heinner trouwen. "Toen we verloofd waren, realiseerden we ons dat het niet zo makkelijk is om in Polen te trouwen, omdat je in Polen een verklaring nodig hebt dat je niet al getrouwd bent. In Colombia verstrekken ze dat document gewoon niet."
Denemarken hanteert een andere aanpak. Daar gaat het 'net zo veel om de relatie als de documentatie' stelt Sørensen. Deense gemeentes vragen enkel om een paar documenten zoals passporten en visums. Daarnaast kan het proces volledig digitaal worden geregeld. Zelfs documenten die in Nederland wel vereist zijn, zijn in Denemarken niet nodig, zoals bijvoorbeeld een geboorteakte.
Bekijk in deze video hoe de Poolse Magdalena en de Colombiaan Heinner in Denemarken toch konden trouwen:
Het Scandinavische land is ook een belangrijke trouwbestemming voor mensen die in eigen land niet kunnen trouwen, zoals homostellen. In 1989 werd Denemarken het eerste land ter wereld dat geregistreerd partnerschap voor homostellen legaliseerde. Het legaliseren van het homohuwelijk volgde in 2012.
Hoewel het homohuwelijk ook in Nederland toegankelijk is, kiezen ook sommige Nederlandse stellen voor Denemarken. Vaak gaat het om stellen met een partner uit een niet-EU-land, die in Nederland vastlopen op verblijfsregels of ingewikkelde documentvereisten. "In Denemarken hoef je alleen te bewijzen dat je hier legaal bent en dat je in een echte relatie zit", zegt Sørensen.
Spoed door zwangerschap
Het proces is snel. Een aanvraag wordt – mits volledig – vaak binnen vijf werkdagen goedgekeurd. Voor Magdalena en Heinner is dat een enorm contrast met Polen: "In Polen zou het, denk ik, minstens zes maanden of langer duren." Zij kregen de aanvraag in Denemarken in vier dagen rond.
Niet zelden melden daardoor zich ook koppels in spoedsituaties, bijvoorbeeld bij een zwangerschap. "In sommige landen moet je getrouwd zijn om als vader erkend te worden", zegt Sørensen. "We zien regelmatig hoogzwangere vrouwen die in hun thuisland vastlopen in bureaucratie. In Denemarken lukt het nog net op tijd."
'Lokaal en mensgericht'
Waarom het Deense stelsel zo eenvoudig is, ligt in zijn oorsprong suggereert Sørensen. "Onze wetten zijn sinds de jaren veertig nauwelijks veranderd", vertelt hij. Decennialang werden de documentatie-eisen zelfs afzonderlijk door elke gemeente bepaald. "En juist omdat ze lokaal en mensgericht zijn opgesteld", vertelt Sørensen, "is het proces sneller en eerlijker gebleven."
De traditie van internationale huwelijken in Denemarken gaat terug tot de jaren na de Tweede Wereldoorlog. "Veel Amerikaanse soldaten die in Duitsland gestationeerd waren, wilden trouwen. Ze realiseerden zich dat het makkelijker was om in Denemarken te trouwen", zegt Sørensen.
Trouwtoerisme als economische motor
Trouwtoerisme is grote business in Denemarken. Een aanvraag bij de gemeente kost 282 euro. Wie gebruikmaakt van een bemiddelend huwelijksbureau betaalt ongeveer 875 euro – inclusief documentcontrole, vertalingen en contact met de gemeente. Het bureau van Sørensen, Getting Married in Denmark, hielp in 2024 ruim 2600 koppels.
De trouw-industrie is ook een zegen voor kleine Deense gemeentes. "Het is goed voor hotels, restaurants, bloemisten, fotografen… en zorgt ook buiten het seizoen voor inkomsten", zegt Sørensen. Vooral eilanden zoals Ærø, waar complete economieën draaien op trouwtoerisme, profiteren. Een kort verblijf van een paar dagen levert de gemeenschap al snel honderden euro’s per stel op.
Toekomst onzeker?
Maar de populariteit van Denemarken als trouwland zorgt ook voor druk op de gemeentelijke trouwloketten. Gemeenten mogen geen kosten in rekening brengen voor het voltrekken van huwelijken, terwijl één huwelijk gemiddeld 45 minuten werk kost. "Met tienduizenden huwelijken per jaar komt dat neer op duizenden uren aan werk, onbetaald werk", legt Sørensen uit. "Dat zorgt voor wachttijden. In Kopenhagen is dat opgelopen tot vier maanden."
Dat kan voor problemen zorgen. Een trouwaanvraag is maar vier maanden geldig. Als een stel geen trouwdatum binnen die vier maanden vindt, moeten de verloofden de hele aanvraag opnieuw doen.
Of Denemarken zijn status als Las Vegas van Europa behoudt, is dus nog maar de vraag.
