In de boeken van Rose Stories speelt niet Mees, maar Faizah de hoofdrol

Als uitgever Chafina Bendahman vier jaar terug het kinderboek Idje wil niet naar de kapper - over een jongetje met enorme afrokrullen - aan de man wil brengen, krijgt ze van de boekhandelaren feedback. 'Jullie boeken zijn te stads', 'het past niet bij de doelgroep', of 'er zijn geen kinderen die dit willen lezen.' 

"In steden als Heerlen en Maastricht worden onze boeken nog steeds niet overal ingekocht, in tegenstelling tot winkels in grote steden in de Randstad", aldus Bendahman.  

Spiegel bieden

Onzinnige argumenten, vindt ze. Want ja, in veel verhalen van Rose Stories spelen kinderen als Nimesh, Radha of Alif de hoofdrol. De schrijvers zijn veelal Nederlanders met een andere etnische achtergrond, die eerder geen uitgeverij hadden, zoals het echtpaar Chee-Han en Reza Kartosen-Wong.

"We willen jonge lezers een spiegel bieden: 'Hé, die lijkt op mij en beleeft ook avonturen. Geschreven door schrijvers die zelf twee culturen doorleefd hebben, van binnenuit."

Tegelijkertijd wil de uitgever met de boeken een venster' bieden naar de wereld van nu, die steeds gekleurder wordt. "Laten zien dat er méér is dan een witte omgeving, dat er ook andere rolmodellen zijn."

Volgens Bendahman gaan de verhalen over universele thema’s. "Zoals je plekje vinden in het gezin, in de wereld, over ruzie met je zus, grappige dingen die je als kind meemaakt. Wij maken boeken voor álle kinderen. Dus niet alleen voor kinderen met een bi-culturele achtergrond."

Kinderen die op je lijken

Eigenlijk maakt Bendahman boeken die ze zelf als kind heeft gemist. Net als mede-oprichter Rachida El Moussaoui is ze geboren in Marokko en opgegroeid in Nederland. 

"Ik las bijna nooit een verhaal met kinderen die op me leken", zegt Bendahman. "En waren die er wel, dan speelden die een bijrol. Nooit de hoofdrol." Of het ging om stereotypes, zoals het stille Aziatische kind, of een kind met een bi-culturele achtergrond dat thuis problemen had, zegt Bendahman. 

Uit noodzaak geboren

Als er binnen de families van Bendahman en El Moussaoui neefjes worden geboren, gaan beide vrouwen op zoek naar mooie voorleesboeken. "Maar wat we vonden, daar werden we niet blij van." Dus dachten ze: we maken ze wel zelf. "Rose Stories is tien jaar geleden eigenlijk uit pure noodzaak geboren."

Veel 'diverse' uitgeverijen zijn er niet in Nederland. Bendahman: "Je hebt Wilde Haren, Tiny Traveller, en een stuk of drie, vier meer." Regelmatig zoeken de uitgevers elkaar op om ervaringen en nieuwe ideeën uit te wisselen om hun boeken meer in het spotlicht te krijgen. 

"We willen graag een plekje in de etalage, maar hopen ook dat boekenplatforms op internet en influencers meer aandacht aan ons besteden."

Crowdfunding

Deze maand is de uitgeverij een crowdfundingsactie gestart voor drie nieuwe kinderboeken. Er is 39.000 euro nodig, waarvan een kwart inmiddels gedoneerd is.

Het is niet makkelijk doorkomen in de boekenwereld, zegt Bendahman. "Het is een beetje 'ons kent ons'." 

Boekenhandelaren vinden een ander perspectief ook belangrijk, merkt ze. "Maar uiteindelijk gaan ze voor een gevestigde, bekende uitgeverij zoals Gottmer, Querido of Lemniscaat. 

Bendahman noemt haar bedrijf een 'sociale onderneming'. Onder dezelfde naam maakt een stichting theaterproducties en biedt creatieve workshops aan. Rose Stories krijgt subsidies van het Letterenfonds, en werkt regelmatig in opdracht  van musea. 

Vorig jaar draaide Rose Stories een omzet van zes ton. "Maar winst maken we nauwelijks. Dat is soms wel overweldigend hoor, om steeds de juiste balans vinden tussen de creatieve visie en de zakelijke kant van het runnen van een organisatie."

Toffe shit

Toch is dit haar droombaan, vertelt Bendahman. "Als kind uit de Schilderswijk had ik nooit kunnen bedenken dat ik zelf uitgever zou worden. Een uitgever is een witte man, heb ik altijd gedacht. Nu sta ik hier zelf."

De liefde voor boeken is ontbrand op 'haar' basisschool de Stortenbeker, waar veel werd voorgelezen. "Oprecht: daardoor kon ik niet wachten om naar school te gaan." Boeken van Roald Dahl verslond ze destijds. "En mijn moeder vertelde vroeger verhalen voor het slapen gaan. Over Nunja bijvoorbeeld, de Marokkaanse Assepoester. Verhalen zijn heilzaam." 

Mooie boeken maken waarin alle kinderen zich herkennen, ziet ze als een privilege, een verantwoordelijkheid. Ze citeert kinderboekenauteur Brian Elstak. "We willen eigenlijk gewoon toffe shit maken."

‘Ik val van mijn stoel van verbazing’

Boekhandel Broese in Utrecht is een van de boekwinkels die haar boeken verkoopt. Bedrijfsleider Grietje Braaksma begrijpt niet dat Rose Stories buiten de Randstad blijkbaar moeilijk een voet tussen de boekwinkeldeur krijgt.

"Ik val bijna van mijn stoel van verbazing. Boeken die geweerd worden – want dat is het eigenlijk – alles in mij komt daartegen in opstand. Voor mij is het een uiting van de verrechtsing van de samenleving."