Chinese Nederlanders klaar met vooroordelen: 'We zijn een stuk mondiger'
Wat kan ik het best bestellen in een Chinees restaurant? Ben je hier geboren? Wat spreek je goed Nederlands. Allemaal stereotyperingen waar Chinese Nederlanders nog vaak mee te maken krijgen. "Het is tijd om onszelf te laten horen."
Pete Wu (34) schreef het boek 'De Bananengeneratie' dat vorige maand uit kwam.
Voor dit boek ging hij in gesprek met andere kinderen van Chinese migranten, die Wu 'bananen' noemt. "Mijn moeder noemde mij eens een banaan, wit van binnen, geel van buiten. Met andere woorden, jongeren die zich Nederlander voelen, maar een Chinees uiterlijk hebben en daardoor ook als Chinees behandeld worden."
Vakantie naar China
Een vakantie met zijn moeder naar China drie jaar geleden gaf de aanleiding tot het schrijven van het boek. "Het was de eerste keer dat ik alleen met mijn moeder was. Zij voelde zich zo op haar gemak in China, dat ik voor het eerst dacht: wat is het eigenlijk gek dat ik zoveel verschil voel ten opzichte van mijn eigen thuis."
Voor het boek ging Wu in gesprek met 45 Chinese Nederlanders. Hierdoor kwam hij erachter dat hij niet de enige was met deze gevoelens. "Ik heb mensen gesproken die het boek huilend gelezen hebben, eindelijk hadden ze het gevoel dat ze niet alleen waren. In mijn jeugd miste ik een rolmodel. Ik voelde mij echt een Nederlander, maar zo werd ik niet gezien."
Steeds mondiger
Het boek van Wu was voor Hui-Hui Pan (37) aanleiding om vanavond een evenement in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam te organiseren. "Door het boek voelen de Chinese Nederlanders zich eindelijk gehoord, zegt Pan. "Je merkt dat de jongeren steeds mondiger worden. Er is geen taalbarrière meer en we hebben social media om van ons te laten horen."
"Als mensen 'Hankie pankie Shanghai' zingen en we zeggen daar niets van, dan denken mensen dat we het leuk vinden. We bijten meer van ons af dan dat onze ouders dat deden."
Typetjes op tv
Volgens Pan is het de eerste keer in Nederland dat er een live evenement georganiseerd wordt waarin de Chinese Nederlander zo centraal staat. "Ik wil mensen kennis laten maken met de 'echte' verhalen van de Chinese Nederlanders. We werken niet alleen maar in Chinese restaurants of snackbars. Er zijn bijvoorbeeld ook zoveel goede kunstenaars, schrijvers en acteurs. Zij verdienen het ook om een podium te krijgen."
"De enige Chinezen die je in Nederland op de televisie ziet zijn typetjes, zoals meneer Cheung bij Ik hou van Holland. Op deze manier krijgen we een bepaald beeld van de 'Chinees'. Mensen refereren er steeds naar. Als je het vaak genoeg hoort of ziet, geloof je het ook."