Versoepelingen of niet, voor Rachel blijft isolatie zaak van leven of dood
Toen het coronavirus naar Nederland kwam, was het voor de gehandicapte Rachel Schelleman (33) snel duidelijk: isolatie is nodig, want het virus zou ze niet overleven. Eerst hoopte ze dat het snel zou verdwijnen, maar inmiddels vreest ze alweer een tweede golf. "Ik snap dat iedereen coronamoe is, wij kwetsbaren zijn dat ook. Maar we kunnen niet moe worden, we moeten altijd alert blijven."
"Ik word een beetje gek thuis", zegt Rachel. En dat is heel begrijpelijk als je bedenkt dat ze van maart tot juni alleen maar binnen heeft gezeten. Inmiddels komt ze met een mondkapje af en toe buiten, maar drukte en mensen moet ze absoluut vermijden. Boodschappen durft ze ook niet meer te doen, nu ze leest dat het aantal coronabesmettingen weer toeneemt.
Rachel noemt zichzelf een 'sociaal dier'. Ze kletst graag, helpt anderen als ze kan en geniet van elk uitje. Maar ze heeft ook meerdere longaandoeningen, waardoor corona zomaar een doodvonnis kan zijn. Dat betekent geen dagbesteding meer, geen vrijwilligerswerk doen en alleen een klein team van vast zorgpersoneel kan langskomen.
Weer leven
"Ik wil weer naar buiten, onder vrienden zijn, naar feestjes kunnen. Gewoon weer gaan leven", zegt ze. Normaal keek Rachel enorm uit naar de uitstapjes die ze met vrienden of familie maakt. Ze heeft naast haar longproblemen een breed scala aan klachten, zoals chronische pijn, een slecht werkende maag, verminderde spierkracht en heftige allergieën, en dat is niet altijd even makkelijk om mee om te gaan.
Uitstapjes zijn een manier om haar batterij op te laden, zegt ze. "De laatste tijd is de flexibiliteit om al dat ziek zijn aan te kunnen flink naar beneden gegaan."
Rachel merkt dat ze angstig wordt als ze ziet dat het aantal coronabesmettingen weer toeneemt. Eerder hoopte ze nog dat er meer mogelijk zou worden, maar inmiddels vreest ze voor een tweede golf. En daarmee is ze zeker niet de enige.
Stichting HandicapNL merkt dat hier veel onrust over is bij hun achterban. Lang niet iedereen met een handicap is extra kwetsbaar, maar veel van hun leden zijn dat wel. Het beeld van een nieuwe golf besmettingen maakt daardoor angstig.
Kwetsbaren beschermen
"Onze leden maken zich er zorgen over dat mensen zich steeds minder aan de regels houden. Zij worden straks als eerste weer geraakt als het virus oplaait", zegt Jeroen van de Koppel van HandicapNL. "Nu zie je of de maatschappij bereid is om het kwetsbare deel te beschermen."
In het begin zag Van de Koppel veel solidariteit met gehandicapten, maar dat lijkt een beetje weg. "Mensen zonder handicap hebben moeten ervaren hoe het is om te leven met een isolatie van het normale leven. Inmiddels zijn er nieuwe vrijheden, maar voor mensen met een handicap zijn die vrijheden er nog niet."
Rekening met elkaar houden
"Het liefst zou ik mezelf opsluiten in mijn huis", zegt Rachel. "Maar het is ook iets wat ik psychisch steeds moeilijker aankan." Ze hoopt dat er snel een vaccin komt, of een behandeling waardoor corona niet meer zo gevaarlijk voor haar is.
Tot die tijd blijft ze angstvallig naar de coronacijfers kijken. "Laten we gewoon rekening met elkaar houden. Ik snap dat iedereen coronamoe is, dat ben ik ook. Maar zolang we rekening houden met elkaar, hoeft het virus niet op de laaien. Dan gelden de versoepelingen voor iedereen."