'Mooiste vakantie ooit': terwijl Marit presteert, verschonen opa en oma Bouwmeester haar dochters luiers
"Mama, harder! Mama, harder!" Jessie Mae schreeuwt het richting de baai in Marseille zo hard als ze kan. Mama is Marit Bouwmeester. Al drie olympische zeilmedailles liggen er in de kast, en nu gloort er een vierde. "Die periode na de bevalling, die was het zwaarst."
Dat zeggen ouders Jeen en Klaske Bouwmeester. Ze hebben een groot huis gehuurd in Marseille, voor de hele familie. Zus, broer, partners, vier kleinkinderen, iedereen is mee. "Ons oudste kleinkind is vier, de jongste één, dus we zijn flink aan het werk deze week, ook met luiers verschonen." Marit verblijft ergens anders. Rust en regelmaat, belangrijk voor een topsporter. "Maar ze is al wel een keer langsgeweest."
Goud gloort
Jeen en Klaske noemen het de 'mooiste vakantie die je je maar kunt wensen'. Je familie om je heen, en een dochter die strijdt om olympische medailles.
En hoe. Na acht races staat Bouwmeester op 19 punten. De nummer 2, Anne-Marie Rindom uit Denemarken, heeft er 47. Hoe minder punten, hoe beter. Dat werkt zo: eindig je als eerste in een race, krijg je één punt. De nummer 2 krijgt 2 punten. Enzovoort.
Rust was nodig
De eerste acht races verliepen dus extreem goed, en vandaag kan ze – een dag voor de zogenoemde medalrace – al het goud zeker stellen. Dat gebeurt als het gat tussen nummer 1 en 2 nog altijd meer dan 20 punten is. Bij de medalrace morgen gaat het dan alleen nog maar om zilver en brons. Bouwmeester hoeft dan alleen maar heel over de finishlijn te komen om olympisch kampioen te worden.
Het geheim van Bouwmeester? Keihard werken, en veel rust. Want kom maar weer eens in vorm, nadat je bevallen bent van je eerste kindje. "Na de geboorte is het echt één grote sprintrace geweest", zeggen haar ouders. "En op een gegeven moment ben je dan moe, en dus was het WK vorig jaar ook geen succes."
Olympische focus
Het was een wake-up call, zegt vader Jeen. "Er was rust nodig, en ik heb enorme bewondering voor haar mentale kracht. Uiteindelijk plaatste ze zich toch voor de Olympische Spelen, en de afgelopen maanden kwam de echte olympische focus, zegt Jeen. "Vanaf toen is ze echt ijzersterk geworden."
Nooit verzaken, als je twee uur zou trainen, dan niet na 1 uur en 45 minuten stoppen omdat het hard regent. Als de trainer 10 push ups vraagt, er 11 doen. De ouders van Marit weten precies waarom ze zó goed is, en vooral blijft. Want de top bereiken is één ding, er blijven is misschien nog wel veel moeilijker.
Hulp was nodig
Dat aan de top blijven gaat haar – een understatement – vrij goed af. Goud, zilver en brons zitten al in de tas. Het was niet genoeg. Niets in Marit Bouwmeester zei dat een kind krijgen ook het eind van haar carrière zou betekenen.
Klinkt mooi en heldhaftig. En dat is het ook. Maar een kind maakt het topsportleven niet makkelijker. "Bij haar herstel had ze erg veel begeleiding. Fysio's, sportartsen, ze is ook een korte periode gestopt met trainen", zegt moeder Klaske.
'Deze prestaties gehoopt, niet verwacht'
De eigen rol dan? Waren opa en oma niet belangrijk? Op de vraag of ze zelf niet een rots in de branding zijn voor Marit, antwoorden ze afwachtend. Bescheiden mensen. "We zitten wel heel veel in de auto om op te passen op de kleine. Niet alleen op die van haar."
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Olympisch kampioen of niet, Jeen en Klaske doen het met liefde. Voor hun eigen plezier ook, en om hun dochter de ruimte te geven alles uit zichzelf te halen. Dat het nu weer zo goed gaat met Marit is een bonus. "We hadden het gehoopt, niet verwacht."
Iedere dag zwaaien ze Marit uit vanaf de kant, en Marit weet waar ze staan. Ook vanochtend zullen ze er staan, en nu met de hoop op goud. Jessie Mae heeft haar verrekijker dan weer in de hand, verzekert Jeen. De kleine loopt enthousiast richting de balustrade: "Mama kijken."