Liefdesles

Sigourney: 'Vijf jaar lang heb ik op hem gewacht'

Door Hanneke Mijnster··Aangepast:
© Annet van den Ende Sigourney: 'Vijf jaar lang heb ik op hem gewacht'
RTL

Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Ze waren ruim zeven jaar geleden kort een stelletje, maar dat hield geen stand. Toch is Sigourney (27), die je misschien kent als More than a mom, sinds een paar maanden weer gelukkig met de liefde van haar leven, met wie ze ook twee kinderen kreeg. En nu voor het echie.

"Onze eerste date was gewoon een milkshake halen bij de McDrive en een beetje kletsen. Niks meer en niks minder. Benjamin en ik waren namelijk wel vrienden op Facebook, maar ik wist niet zo goed waarom. Ik kende hem niet persoonlijk, maar hij likete soms wel mijn berichten. Dus besloot ik hem een bericht te sturen om te vragen hoe het zat. HIj had ook geen idee, maar zo raakten we dus wel aan de praat. We konden leuk kletsen, gingen steeds vaker skypen en dus uiteindelijk samen een milkshake halen.

Na een tijdje sloeg de vlam alsnog in de pan en werden we een stelletje. Helaas was dat van korte duur, want Ben ging ineens overal over twijfelen. Hij was blijkbaar nog helemaal niet klaar om iets te geven. Heel verdrietig vond ik dat, want ik had hem net voorgesteld aan mijn moeder. Maar, zo zei ik, ik had ook geen zin om in een twijfel te blijven zitten, dus dan konden we maar beter stoppen."

Marit: 'Seks lukt gewoon niet en daar schaam ik me enorm voor'
Lees ook

Marit: 'Seks lukt gewoon niet en daar schaam ik me enorm voor'

"Toch bleven we elkaar opzoeken. Vaak om te praten, soms gebeurde er meer. Op mijn twintigste raakte ik zwanger van onze zoon. Dat was niet de planning, nee. Ik woonde nog thuis en studeerde. Het was de bedoeling dat ik een goede baan zou krijgen, niet dat ik al zo jong moeder zou worden. Toen hebben we elkaar een hele tijd niet gezien. Hij verbrak het contact, en wist duidelijk niet hoe hij het moest doen als vader op dat moment."

Bloggen over postnatale depressie

"Ik kreeg een postnatale depressie en toen ik daar langzaam uit opkrabbelde, begon daarover te bloggen. Ik had het nodig om te zoeken naar lotgenoten. Ik ben toch niet de enige die dit overkomt? Ondertussen switchte ik van studie en ging ik hard aan mezelf werken. Wie ben ik? Wat wil ik? Waar wil ik naartoe? Alle studies die ik koos kon ik prima aan, maar ik werd er niet gelukkig van. Dus uiteindelijk ben ik gestopt en heb ik me ingeschreven als blogger bij de Kamer van Koophandel. Daarnaast werkte ik bij een klantenservice. Geen stress en alle tijd voor ontwikkeling en mijn kinderen."

"Meervoud ja, want het contact met Ben trok weer aan en drie jaar geleden kregen we samen een dochter. Nog steeds waren we geen stel, maar voor mij was het duidelijk: het is of Ben, of niemand. En dus wachtte ik. En had ik geduld. Vijf jaar lang heb ik dat volgehouden, de mensen in mijn omgeving verklaarden me nog net niet voor gek. Maar ik bleef trouw aan mijn gevoel. Totdat het écht duidelijk werd dat hij niet voor zijn gezin koos.

Ik ben toen gaan daten. Ik kwam iemand tegen, waarbij het niet uitliep op iets echt serieus, maar hij heeft mij in de twee jaar dat wij contact hebben gehad wel heel veel geleerd. Hij heeft mij geleerd om voor mijzelf te kiezen en in te zien wat ik waard ben. Ben en ik hadden ondertussen een fijne omgangsregeling afgesproken en we gingen regelmatig met z’n vieren een dagje op pad. Dat vind ik belangrijk, want ik kom zelf uit een gebroken gezin en ik ben blij dat mijn kinderen wel hun vader op een positieve manier in de buurt hebben."

'Ben gaf aan dat hij het weer wilde proberen. Samen. Ik was blij verrast, maar ook kritisch: waarom nu wél?'

Benjamin en ik konden altijd goed praten en dat hebben we ook altijd gedaan. Nadat ik hem een tip had gegeven voor een boek over persoonlijke ontwikkeling, dat mij heel erg had geholpen, viel bij hem het kwartje. Hij gaf aan dat hij het weer wilde proberen. Samen. Ik was blij verrast, maar ook wel kritisch. Want: waarom nu ineens wél? Hij gaf aan dat hij had geleerd om te vechten voor wat hij wil en niet meer nonchalant in het leven wilde staan. En ik heb op mijn beurt weer geleerd om van mijzelf te houden.

Geen genoegen met minder

Op het moment dat wij dan eindelijk weer bij elkaar kwamen, waren we al weer zeven jaar verder. In die tussentijd hebben we allebei onszelf op onze eigen manier ontwikkeld. Blijkbaar hadden wij deze tijd apart nodig om nader tot elkaar te komen. We doen het goed en we gaan het aan. Ik ga niet meer genoegen nemen met minder en hij laat zien dat hij er nu echt is. Ik kan niet wachten op de mooie momenten die komen gaan."

Gezocht: Liefdeslessen 

Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.

Lees meer over
LiefdeslesRelatieLiefdeGezin