'De dood vind ik de ultieme vorm van vrijheid'

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid?

"Spread Your Wings van Queen."

Waarom juist dit nummer?

"Dit nummer staat al van jongs af aan heel dicht bij me. Ik denk dat ik een jaar of zeven was toen ik er vol op aansloeg. Ik kom uit een gereformeerd vrijgemaakt milieu, waarin dit soort moderne muziek niet echt op prijs werd gesteld. Op een dag liep ik bij mijn buurman naar binnen en hij zette een koptelefoon op mijn hoofd. 'Hier, luister maar eens, dit vind je vast mooi.' Dat was een album van Queen. Ik vond het te gek en ben, wanneer het maar kon, meer gaan zoeken van Queen en andere rockmuziek.

Lange tijd kon ik niet duiden wat het was met dit nummer, waarom juist dit me het meest raakt. Inmiddels weet ik: het is het gevoel van vrijheid. Freddie Mercury zingt 'spreid je vleugels en raap jezelf bij elkaar als het tegenzit'. Dat voel ik ook. Dit nummer kwam ironisch genoeg in mijn geboortejaar uit. De dood vind ik de ultieme vorm van vrijheid, ook daarom past dit nummer voor mij zo goed."

En wat zegt het over je leven?

"Dat vrijheid het hoogste goed is. Ik ben opgegroeid in Friesland en daar als zeventienjarige vertrokken met het idee dat er toch meer moet zijn in het leven. Ik heb een vaste baan gehad, aanzien en verantwoordelijkheden en ik heb het allemaal opgegeven om mijn droom na te jagen. Schrijver worden. Met het beetje spaargeld dat ik had, heb ik mijn debuutroman geschreven. Gelukkig was er een uitgever die er wel brood in zag. Ik mag nu mijn vierde roman uitbrengen en dit is wel het boek dat het moet gaan doen.

De manier waarop ik schrijf is allesomvattend. Fulltime schijven en dat een jaar lang. Ik ben niet zo iemand die drie uur kan schrijven en dan nog een baan bij een baas ernaast heeft. Ik heb vrijheid nodig. De opgelegde regels en wetten in een baan geven me juist een heel onveilig gevoel. Nu moet blijken of ik ook echt een bestaan als schrijver kan opbouwen.

Mijn eerdere boeken deden het goed en met wat slimmigheidjes red ik het net. Ik had een hele uitgebreide platencollectie en heb af en toe wat unieke exemplaren verkocht om te kunnen blijven schrijven. Van die 200 euro kon ik dan toch weer wat boodschappen betalen. Wel met de deal dat als mijn werk straks een vlucht neemt, dat ik die elpees weer terug mag kopen van ze."

Waar luister je het liefst naar muziek?

"Aan mijn bureau. Als ik aan het schrijven ben, gebruik ik muziek ook om in de juiste flow te komen. Schrijf ik een scène in een bepaalde tijdsgeest, dan pas ik de muziek daarop aan. Zo speelt mijn laatste boek zich af in een psychiatrische jeugdkliniek in de jaren negentig, dus luisterde ik tijdens het schrijven veel naar Gaia van Valensia. Een kneiter van een hit uit die tijd en helemaal passend bij de melancholische sfeer in het verhaal. Muziek is heel bepalend voor me. Niet alleen voor mijn dood maar ook voor mijn leven."

Hoeveel lijstjes heb je staan op Spotify?

"Een stuk of vijftien toch wel. Dat zijn lijstjes met klassieke muziek, vooral Chopin, maar ook kneiterharde metal. Ook heerlijk als je in file staat en iemand voor je even niet oplet. Soms ga ik er voor de grap even naast rijden dan, met mijn raampje open en Machine Head keihard uit de speakers, zodat ze wel weten met wie ze te maken hebben. Of wanneer ik een deadline moet halen, werkt dat ook zo goed. Ik kies ook voor elk karakter in mijn boek een bepaald muziekje om die persoon tot leven te brengen. De keuze voor melancholische muziek, of klassiek, werkt dan ook door en bepaalt zelfs mijn woordkeuze op dat moment."

Wat is je guilty pleasure?

"Joh, die heb ik helemaal niet. Is dat saai? Nee toch? Ik kom gewoon pontificaal uit voor alles wat ik mooi vind."

Meedoen?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl