Irene: 'Blijkbaar ben ik liever alleen en helemaal mezelf dan samen en onvrij'
Iedere week delen we een openhartige en goudeerlijke liefdesles van een lezer. Omdat de liefde alleen maar mooier wordt als je deelt. Irene (43) besloot alles achter zich te laten en te gaan reizen. Totdat daar ineens een geliefde was die haar liet neerstrijken in Utrecht. Maar wat doe je als het avontuur blijft trekken?
"In 2009 liet ik voor het eerst alles achter me. Mijn huis, mijn baan, mijn vertrouwde bestaan en gunde ik mezelf een soort Eat Pray Love-reis, zoals het boek en de film inderdaad. Ik wilde de wereld zien, me vrij voelen en mezelf beter leren kennen.
Tijdens die reis werd ik verliefd op iemand die in het buitenland woonde. Een nomade, net als ik. Het enige wat we hadden was een auto en elkaar. We werkten samen in het toerisme, 's zomers in Griekenland en 's winters in de sneeuw."
"Toen die relatie na een paar jaar beëindigde, had ik niets meer. Ik moest opnieuw beginnen op alle vlakken. Had geen huis, geen geld en een beperkt sociaal netwerk. Ik ontdekte dat ik makkelijk kon wonen door op huizen te passen. Dat deed ik vooral in Nederland. Het was heerlijk om weer dicht bij mijn vrienden in de buurt te zijn. Waardoor ik besloot op zoek te gaan naar een eigen plek.
Een jaar lang woonde ik in een eigen huurhuis, maar was toch niet echt gelukkig. Tijdens een zweethutceremonie keek ik naar mezelf en dacht: waar ben ik mee bezig? Dit klopt niet. En dus maakte ik plannen om weer op reis te gaan, naar Ibiza en Frankrijk dit keer. Twee weken voor vertrek werd ik weer verliefd. Op een Utrechter deze keer. Toch ging ik op reis, en kwam nog net zo verliefd terug."
Niet gelukkig in zijn huis
"Dat ik graag uitvloog vond hij prima. Ik reisde regelmatig alleen, om altijd weer bij hem terug te keren. Ik had weer geen eigen plek en zat er financieel niet sterk bij. Omdat ik het grootste deel van de tijd bij hem woonde, opperde ik dat we misschien wel net zo goed konden samenwonen. Dat leek hem ook een goed idee, maar dat bleek het uiteindelijk niet.
Ik had geen eigen plek om me terug te trekken en vestigde me nu opnieuw in een stad die ik al achter me had gelaten. Na een paar jaar ging het wringen. Ik was echt niet gelukkig in zijn huis. Toch vertrok ik niet. De liefde was te sterk en mijn angst het achter me te laten, groot. Tot ik besloot meer voor mezelf te kiezen. Toen strandde onze relatie."
"De verschillen werden te groot. Hij was graag thuis, ik graag op pad. Als hij thuis kwam uit werk, wilde hij even rustig acclimatiseren, terwijl ik meteen gezelligheid wilde. En hoe meer ik uitsprak wat ik wilde, hoe duidelijker onze verschillen werden. Mijn droom om te reizen en weer een tijd in het buitenland te wonen, deelde hij niet. Hij is gelukkig met zijn leven in Utrecht. Maar ja, in landsgrenzen zijn geen compromissen te vinden.
Weer zag ik in dat ik te veel van mezelf had weggegeven ten gunste van de relatie en ten koste van mezelf. Er was steeds minder verbinding en we hadden vaker ruzie over wat voor ons persoonlijk belangrijk was, zoals mijn hang naar avontuur. Het is spijtig dat het niet werkte."
Mezelf losmaken
"Nu zit ik voor de winter in Griekenland, en dat vind ik heerlijk, maar ik had dat liever samen gedaan. Ik ben vaker in mijn eentje op reis gegaan, maar mijn verlangen om samen iets te creëren paste niet in deze relatie. Ik voelde me opgesloten daar in dat huis. De stap om die relatie te verbreken was vooral een stap om mezelf los te maken uit het leven dat we samen hadden gecreëerd. Blijkbaar ben ik liever alleen en helemaal mezelf dan samen en onvrij."
"Maar of dit ook het beste is? Daar ben ik eerlijk gezegd nog niet over uit. Nu ik wat langer op een plek ben, wordt het wat rustiger in mij en kom ik van alles tegen. Soms zijn er momenten van eenzaamheid, want ik ken hier helemaal niemand. Ik heb een rigoureuze keuze gemaakt door te zeggen 'ik ga weg', die had misschien kleiner kunnen zijn.
Voor mijn gevoel had ik deze stap nodig om ruimte voor mezelf te maken. Door bij iemand in te gaan wonen, woon je op een plek die jij niet hebt gekozen. Dan kan er iets wezenlijks aan je leven ontbreken. Zo was het in ieder geval voor mij. De komende drie maanden woon ik in hetzelfde dorp, in een land waar ik me vrij gemakkelijk beweeg."
Waar wil ik landen?
"De plek waar ik echt wil landen heb ik nog niet gevonden. Uiteindelijk wil ik dicht bij mijn vrienden wonen (die allemaal in Nederland wonen) en in een land waar de zon altijd schijnt. Die twee gaan niet zo goed samen, nee. Ik ben iemand die een stap zet als het niet meer goed voelt. Dat is eng, maar blijven zitten in iets wat me niet gelukkig maakt, vind ik nog veel enger.
Met de liefde ben ik nu niet zo bezig. Ik weet goed hoe ik mijn dag wil indelen en mijn werk, nu onderzoek ik waar ik wil wonen. Ik denk dat ik me pas zal openstellen voor de liefde, als ik die plek gevonden heb."
Gezocht: Liefdeslessen
Voor de rubriek Liefdesles op RTL Nieuws Lifestyle zoeken we mooie, kwetsbare, grappige, inspirerende en goudeerlijke liefdeslessen. Een inzicht, een reflectiemoment. Liefst met hand in eigen boezem. Bleek je uiteindelijk zelf degene met bindingsangst? Had je nooit voor de liefde moeten emigreren of bleek een samengesteld gezin toch een illusie? Journalist Hanneke Mijnster wil je er graag alles over vragen. Vertellen mag anoniem. Mail naar: hanneke.mijnster@rtl.nl.