Laatste westerse journalisten vertrokken uit Marioepol: 'Stonden op Russische hitlijst'

Videojournalist Mstyslav Chernov deelde vandaag hoe hij de afgelopen weken samen met fotograaf Evgeniy Maloletka verslag heeft gedaan van de oorlog in Oekraïne en hoe ze konden vluchten uit Marioepol. 

Bom voor bom

Hij begint zijn verslag een uur voor de oorlog begon. Toen kwamen de journalisten aan in Marioepol. Chernov vertelt dat in de eerste dagen van de oorlog een kwart van de inwoners de stad uitvluchten, maar velen geloofden niet dat er een echte oorlog zou komen. "Tegen de tijd dat de meesten hun fout beseften, was het te laat."

Bom voor bom zorgden de Russen ervoor dat Marioepol zonder water, elektriciteit en voedsel kwam te zitten. "En ten slotte sneuvelden ook de telefoon-, radio-, en televisietorens." 

Chernov vertelt dat de meeste journalisten daarvoor de stad al hadden verlaten.

Schokkende beelden

Chernov en Maloletka bleven en deelden schokkende beelden van de situatie in de stad. "Zonder informatie uit de stad, zonder foto's van verwoeste gebouwen en stervende kinderen, kunnen de Russische troepen doen wat ze willen. Daarom namen wij het risico om te blijven", vertelt Chernov. "Dat maakte de Russen boos genoeg om ons op te jagen."

De journalisten gebruikten een ziekenhuis in de stad als uitvalsbasis. "Soms renden we naar buiten om een brandend huis te filmen. Daarna renden we tussen de explosies door weer terug naar het ziekenhuis."

Eén keer per dag reden ze naar de enige plek met een internetverbinding: bij de ingang van een supermarkt. "We hurkten daar onder een trap om onze beelden te uploaden. De trap kon ons niet beschermen, maar het voelde veiliger dan in de open lucht." 

Tussen de explosies door

De dagen brachten de journalisten door met verslag uitbrengen van wat er zich in de stad afspeelden. Tussen de explosies door maakten ze foto's en video's van supermarkten die werden geplunderd en appartementen die werden gebombardeerd. 

Chernov en Maloletka zagen ook hoe een kinderziekenhuis op 9 maart werd gebombardeerd. "Ik zag de vuurbal slechts een hartslag voordat de pijn meester werd van mijn oren, mijn huid en mijn gezicht", beschrijft de journalist het moment voor de inslag. 

Bombardement kraamkliniek

De foto's van het bombardement op de kraamkliniek, gingen de hele wereld over. Rusland noemde hun foto's in scène gezet en sprak van nepnieuws.

Hier zie je de ravage van het gebombardeerde kinderziekenhuis: 

Ziekenhuis aan het front

Twee dagen later gingen de journalisten op zoek naar de vrouwen die uit het kinderziekenhuis waren geëvacueerd, om te bewijzen dat zowel zij als de aanslag echt waren.

"We vonden ze in een ziekenhuis aan het front. Sommigen met een baby, anderen waren nog aan het bevallen. Een vrouw en haar kind hadden het niet overleefd."

Op 15 maart zagen de journalisten vanuit het ziekenhuis dat de Russische troepen steeds dichterbij komen. "Plotseling stormden een dozijn soldaten het ziekenhuis in", vertelt Chernov. "'Waar zijn de journalisten?', riepen ze."

Vluchten tussen explosies door

De armbanden van de soldaten waren blauw, voor Oekraïne. "We zijn hier om jullie hier weg te krijgen', zeiden ze." De journalisten worden meegenomen en vluchten tussen de explosies door naar een bewaakte schuilkelder.

Russische 'hitlijst'

Een politieman vertelde de journalisten dat ze worden gezocht door Russische militairen. "Ze hadden een lijst met namen waar we op stonden. En ze kwamen dichtbij."

De man vertelde dat ze koste wat kost moesten ontsnappen om de beelden veilig te stellen. "De agent legde uit dat als de Russen ons gevangen nemen, ze ons zouden laten verklaren dat alles in scène was gezet."

Chernov en Maloletka verlieten uiteindelijk via de humanitaire corridor Marioepol. "Wij waren de laatste journalisten in Marioepol. Nu zijn er geen meer."