Terschellingse 'roeireddingsboot' nu ook immaterieel erfgoed
De zogenaamde 'roeireddingsboot', die vier keer per jaar op het strand van Terschelling te water wordt gelaten, is vanaf nu immaterieel erfgoed. Nergens anders ter wereld vaart nog zo'n boot en daarom is de traditie net zo bijzonder als bijvoorbeeld papierscheppen, de thuisbevalling en een Indische rijsttafel.
Er staan inmiddels meer dan 200 Nederlandse gebruiken en tradities op de lijst met immaterieel erfgoed. Indisch koken en de Indische rijsttafel werden een paar weken geleden nog toegevoegd.
Tewaterlating met paarden
De nieuwste aanwinst is de tewaterlating van de Terschellingse roeireddingsboot, is op de website van het Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland te zien.
Sinds 2012 vindt op het Waddeneiland een demonstratie met paardenmensen en roeiers plaats. De boot wordt over de duinen getrokken en in de branding op het strand de zee in gebracht.
Vroeger werd de boot, de 'Secretaris Schumacher' die uit 1900 stamt, gebruikt om drenkelingen te redden. Er zijn zeker tien paarden, tien roeiers en een schipper nodig om de boot in zee te krijgen.
De traditie ging bijna verloren, maar wordt nu door vrijwilligers in stand gehouden.
Paardenreddingsboot op Ameland
Overigens kent het Waddeneiland Ameland een vergelijkbare traditie. Ook daar wordt een paar keer per jaar een paardenreddingsboot te water gelaten. Het gaat daar echter om een gemotoriseerd voertuig, niet om een roeiboot.
Wat is immaterieel erfgoed
Immaterieel erfgoed is 'de schakel tussen heden, verleden en toekomst', zegt het Kenniscentrum Immaterieel Erfgoed Nederland. Die organisatie houdt de lijst bij.
"Het is cultuur van nu, geeft een gevoel van verbondenheid met vorige generaties en is tegelijkertijd ook toekomstgericht omdat mensen het willen doorgeven aan volgende generaties."
