22 vrouwen op gruwelijke wijze vermoord, maar niemand weet wie ze zijn
Ze zijn allemaal dood gevonden, waarschijnlijk vermoord, maar niemand weet wie ze zijn. Het gaat om 22 meisjes en vrouwen die de afgelopen decennia zijn gevonden in Nederland, België en Duitsland. De politie en Interpol lanceren een internationale campagne om de onbekende doden te identificeren.
Na de vondst van elke dode vrouw, is de politie een onderzoek begonnen. Tot op de dag van vandaag zonder resultaat. Met de campagne 'Identify me' wil ze die zoektocht een nieuw leven inblazen, om de identiteit van alle dood gevonden meisjes en vrouwen alsnog te achterhalen.
Gezichtsreconstructies van vermoorde vrouwen
De Nederlandse politie werkt samen met Interpol, de Federale politie in België en het Duitse Bundeskriminalamt om de meisjes en vrouwen te vinden.
Op de website van Interpol kun je alle informatie over elke zaak lezen. Zo zijn er gezichtsreconstructies te zien en video's en foto's van sieraden en kledingstukken van de vermoorde vrouwen.
Ook kun je informatie lezen over hun geschatte leeftijd, haarkleur, kleur ogen en andere lichaamskenmerken.
'Mishandeld of uitgehongerd'
"Elk van de 22 zaken is tragisch en hartverscheurend", zegt Martin de Wit, adviseur van het landelijk team opsporingscommunicatie bij de politie. Hij is een van de initiatiefnemers van de campagne, samen met forensisch rechercheur Carina van Leeuwen.
Zo staat 'het meisje van Teteringen' ook op de lijst van cold cases. Deze zaak gaat over een mishandeld en ernstig verwaarloosd meisje dat in 1990 is vermoord en achtergelaten in de berm in het bos bij Teteringen, bij Breda.
Een andere zaak waar aandacht aan wordt besteed is die van een jonge, naakte vrouw in het Albertkanaal in België die met messteken om het leven is gebracht. Of aan de zaak van het deels verkoolde lichaam van een jonge vrouw dat gevonden werd in de bossen van het Duitse Altena.
"De slachtoffers zijn vaak met veel geweld om het leven gebracht. Van sommigen weten we dat ze in de periode voor hun overlijden zijn mishandeld of uitgehongerd", zegt De Wit.
Van Leeuwen voegt daaraan toe dat bij alle vrouwen iemand veel moeite heeft gedaan om ze onherkenbaar te maken. "En nog erger: Degene die het heeft gedaan, heeft moedwillig een de politie op een dwaalspoor willen zetten. Want waarschijnlijk komen niet alle vrouwen uit Nederland."
Internationale opzet
De samenwerking met Interpol en België en Duitsland is nieuw voor de politie. Daarvoor is bewust gekozen vanwege de internationale opzet. "In Amsterdam hebben wij al langer ervaring met cold cases", zegt Van Leeuwen.
"Van de 100 onbekende doden waar wij in Amsterdam naar hebben gekeken, hebben wij er inmiddels 41 kunnen identificeren. Daarvan kwamen er slechts vier uit Nederland. Dat was voor ons een bevestiging om de campagne internationaal op te zetten om een zo groot mogelijk bereik te hebben."
De wereldwijde aandacht moet ervoor zorgen dat familieleden, vrienden of andere bekenden van de slachtoffers worden bereikt. "Er moeten mensen op de wereld zijn die de slachtoffers, veelal jonge vrouwen en meisjes, missen", zegt De Wit.
De campagne Operation Identify Me kun je zien in de video hieronder:
Operation Identify Me: op zoek naar de namen van de ongeïdentificeerden moordslachtoffers
Van Leeuwen ziet het als haar taak, en als die van de samenleving, om deze meisjes en vrouwen een gezicht te geven. "Het allerbelangrijkste is om de vrouwen een naam te geven en ze thuis te brengen zodat hun families eindelijk weten wat er is gebeurd."
'Verdrietige en eenzame gedachte'
Aan de campagne doen ook bekende vrouwen uit Nederland, België en Duitsland mee. Zo wordt Nederland vertegenwoordigd door zangeres S10 en actrice Carice van Houten. Actrice Veerle Baetens, zangeres Axelle Red, bokskampioen Regina Halmich en sportverslaggever Katrin Müller-Hohenstein doen aan de oproep mee namens België en Duitsland.
Van Houten: "Ik vind het een hele verdrietige en eenzame gedachte dat al die vrouwen, die zo gruwelijk aan hun einde zijn gekomen, zonder identiteit het graf in zijn gegaan. Dat vind ik een heel onwaardig idee. Ik roep iedereen op om goed naar de lijst te kijken om te zien of ze iemand herkennen."
Doordringende rottingsgeur
Melissa van de Waerdt woonde in 1976 vlakbij parkeerplaats De Heul aan de A12 bij Maarsbergen. Ze was toen 8 jaar oud. Met mooi weer ging ze na het eten wel eens een rondje lopen. "Het rook naar herfst, maar opeens was daar een doordringende rottingsgeur", blikt ze terug.
Het bleek het lichaam van een meisje te zijn dat al in een staat van ontbinding was. "Je kon zien dat ze er echt neergelegd was. De takken leken er in alle haast overheen gelegd te zijn."
Tot op de dag van vandaag, 47 jaar na de vondst, laat de zaak haar niet los. Ze hoopt nog steeds vurig dat de identiteit van het slachtoffer, dat het Heulmeisje werd genoemd, wordt achterhaald. Van de Waerdt is dan ook blij met deze campagne. "Ik en mijn familie zijn er nog altijd mee bezig. Ik wil dat ze haar eigen naam krijgt. Ik wil gewoon niet dat ze vergeten wordt."
Eerst werd gedacht dat het Heulmeisje 18 jaar was, maar nu wordt gedacht aan een leeftijd tussen 12 en 15 jaar. Dat raakt Melissa, die zelf moeder is van een dochter van 15 jaar. "Als kind ben je flexibel; je leven gaat door. Pas toen ik moeder werd, ging ik er anders tegenaan kijken. Nu denk ik vooral: jongens, hoe kan dit?
