De opvoedkwestie

'Mijn zoon (9) kan soms ineens extreem boos worden'

Door  Anne Broekman··Aangepast:
© iStock'Mijn zoon (9) kan soms ineens extreem boos worden'
RTL

Sabina schrikt soms van de heftigheid van haar negenjarige zoon, die kan ontploffen om kleine dingen en haar daarbij weleens uitscheldt. Hoe gaat ze hiermee om?

Het gekke is dat haar zoon eigenlijk heel zachtaardig en gevoelig is, zegt Sabina. "Maar Sam heeft ook een heel kort lontje. Hij kan ineens ontploffen om de - in mijn ogen - kleinste dingen. Dan schreeuwt-ie, slaat hij om zich heen en is hij moeilijk te kalmeren. Dat vind ik vreselijk. Met zijn woedeaanvallen jaagt hij ook vriendjes weg, die vinden zijn opvliegendheid natuurlijk niet fijn. We praten erover, hij belooft beterschap maar toch gaat het daarna weer mis. Hoe gaan we hiermee om?"

'Mijn dochtertje durft geen ruzie te maken'
Lees ook

'Mijn dochtertje durft geen ruzie te maken'

Dit explosieve gedrag kan verschillende oorzaken hebben, legt Janina Dubbeld van Kindercoach De Vuurtoren uit: "Is er iets gebeurd? Speelt er iets op school of in zijn vriendenclub? Maakt hij zich zorgen om iets of iemand? Het kan ook zijn dat je kind overprikkeld is. Gedurende de dag raakt zijn emmer vol en als het zover is, weet hij zich geen houding meer te geven en ontstaat er een soort kortsluiting."

"De combinatie van opgebouwde frustratie en afgenomen energie zorgt ervoor dat er op dat moment even niets meer bij kan. De boel loopt over en emoties zijn dan eigenlijk de enige manier om te ontladen. Dát is namelijk wat er dan gebeurt. Een flinke huilbui of woedeaanval geeft ruimte, het lucht op. In the heat of the moment is er geen controle meer en gooit je kind alles eruit."

'Het is belangrijk om erachter te komen wat je zoon energie kost en wat hem energie oplevert.'

Een explosief kind is zelf ook niet blij met zulke woedeaanvallen, legt Dubbeld uit. "Het is dus begrijpelijk dat hij zich daarna rot voelt. De onmacht op die momenten zorgt er helaas voor dat het toch zomaar weer kan gebeuren. Het is hierbij belangrijk om erachter te komen wat je zoon energie kost, en wat hem frustreert of moeite kost. Dat kunnen dagelijkse dingen zijn als een wekker in de ochtend en dan opeens van alles moeten, maar ook het leed van de wereld dat op zijn schouders rust, en alles hiertussen."

"Vervolgens wil je weten wat hem juist weer energie oplevert: waar wordt hij blij van, wat voelt lekker? Dit geeft houvast en biedt jullie manieren om escalatie te voorkomen. Bijvoorbeeld dat hij even gaat rennen en springen, een douche neemt of koud water over de polsen laat stromen of een Donald Duck gaat lezen. Vaak is het iets heel rustigs of juist iets beweeglijks, dit is een kwestie van ontdekken."

Frustraties uiten

Er is ook iets wat je beter niet kunt doen en dat is straffen, legt de kindercoach uit: "Vertrouw erop dat het uit onmacht voortkomt en gun hem tijd zijn frustraties op een andere manier te leren uiten. Blijf in verbinding en laat weten dat je van hem houdt en dat je begrijpt dat het soms lastig is. Ook in vriendschappen gaat hij vanzelf de consequenties van zijn gedrag merken. Werk eerst aan de onmacht en dan volgt de rest."

Wil je geen aflevering van deze rubriek missen? Klik dan op de Opvoedkwestie-tag hieronder en vervolgens links bovenin op 'Volgen'.

Lees meer over
De opvoedkwestieGezinOpvoeding