Samantha de Jong blikt terug op bewogen jaar
Samantha de Jong, voormalig bekend als Barbie, is terug in Nederland en heeft voor het eerst sinds lange tijd weer van zich laten horen. Ze voelt zich, naar eigen zeggen, als herboren: “Zoals jullie zien heb ik me blonde look achter gelaten in Schotland en ga verder als Samantha de Jong en me richten op me herstel”, schrijft ze op Instagram.
“Barbie is dood, ik heb haar in Schotland achtergelaten”
Het is een bewogen jaar voor de gevallen Oh Oh Cherso-ster. Maar nu Samantha weer thuis is, is ze vastbesloten om enkel nog positief in het leven te staan en vooruit te kijken. “Barbie is dood, ik heb haar in Schotland achtergelaten”, zegt de realityster. Ze doet haar verhaal na vier maanden in de afkickkliniek bij weekblad Story.
Zestien weken lang verbleef Samantha in een drugsverslavingskliniek in Schotland. Vorige week keerde ze in het diepste geheim terug naar Nederlandse bodem om schoon schip te maken en te beginnen aan haar nieuwe leven. Haar kinderen staan daarin centraal en zijn haar steun en toeverlaat. “Ik haal kracht uit de tekeningen van mijn kinderen” vertelt ze geraakt in het blad.
Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.
Drugsgebruik
Hoewel Samantha nu het goede pad bewandelt, was dat een paar maanden geleden nog wel anders. Ze was zwaar verslaafd aan de drugs en deed meerdere zelfmoordpogingen. Iets wat volgens Samantha zelf is begonnen tijdens de scheiding met de vader van haar kinderen, Michael van der Plas. Hoewel hij haar grote liefde is sloeg het sprookjeshuwelijk in Spanje om tot een nachtmerrie. “We leefden steeds vaker langs elkaar heen. Hij ging aandacht bij anderen zoeken en ik deed dat vervolgens ook. We hadden weinig tijd voor elkaar. We woonden in Spanje, maar ik was daar doodongelukkig. Michael was het grootste gedeelte van de tijd aan het werk, en ik trok dat niet.”
Samantha besloot daarom terug naar Nederland te verhuizen, in de hoop dat dit hun relatie goed zou doen. “Maar diep in mijn hart wist ik dat dat niet zou lukken. De afstand was te groot.”
Eenmaal in Nederland gaat het van kwaad tot erger en raakt ze volledig de weg kwijt. “Ik zat met twee kinderen thuis en alles kwam op mijn schouders terecht. Ik had weinig oppas en ik wilde Angelina en Milano liever niet naar de crèche brengen. Het kwam erop neer dat Michael mij met twee kinderen achterliet.” Ondanks dat ze niet meer samen is met haar grote liefde, wil Samantha wel nog samen voor haar kroost zorgen. Maar daar wil Michael volgens haar niets van weten. “Om die pijn te verdoven, begon ik te gebruiken. Cocaïne.”
Zelfmoord
Vanaf het moment dat ze gaat gebruiken begint de donkerste periode uit haar leven. Veel weet ze niet meer, maar “wel merkte ik toen dat ik langzaam alles kwijtraakte: mijn man, mijn kinderen, mijn huis, mijn auto, vier lieve vrienden die overleden... En ik heb de harde les geleerd dat andere vrienden en vriendinnen het slecht met mij voor hadden.”
In januari bereikt Samantha haar dieptepunt als ze voor het eerst een zelfmoordpoging doet. “Ik was verslaafd en zwaar depressief. Ik kon niet meer helder nadenken en dan gebeurt dus zoiets”, verklaart ze terwijl ze volgens Story de littekens op haar pols laat zien.
Ze wordt opgenomen, maar direct na haar ontslag uit de kliniek gaat ze weer gebruiken omdat de pijn nog altijd ondragelijk is. Slapen gaat ook steeds slechter, waardoor ze diazepam en temazepan gaat gebruiken. “En voor ik het wist, was ik aan de slaappillen verslaafd.” In april gaat ze er zelfs bijna aan ten onder als ze een overdosis pillen neemt. “Ik had toen iets teveel slaappillen genomen, maar had niet de bedoeling om weer zelfmoord te plegen. Ik wilde alleen slapen.”
De derde zelfmoordpoging is in juli. “Door de combinatie van coke, drank en die zware slaappillen ben ik die ochtend vroeg in een psychose geraakt”, legt ze uit. “Ik was zó depressief, ik was zó ver heen. Toen ben ik door mijn raam gesprongen. Niet gegleden, zoals werd gezegd, maar gesprongen.”
Nieuw begin
Het is haar ex-vriend Jeffrey van der Meer die de haar weer op het goede pad brengt. “Hij heeft mij zó geholpen. Hij heeft me letterlijk mijn leven weer teruggegeven door mij naar die kliniek in Schotland te sturen”, vertelt ze dankbaar. “Hij heeft mijn ogen geopend.”
Stapje voor stapje gaat het nu steeds beter met Samantha de Jong. Barbie heeft ze ver achter zich gelaten en ze wil dan ook niet dat iemand haar nog zo noemt. “Ik heet Samantha en Barbie bestaat niet meer.” Om haar woorden kracht bij te zetten heeft ze ook een ander look aangemeten. “Het blonde haar herinnerde me te veel aan Barbie en daarom heb ik deze prachtige kastanjebruine kleur genomen. Ik ben er erg blij mee.” Samantha is dan ook gelukkig dan ooit. “Het meisje Sam is weer terug.”
