'Pa bij Messi aan de keukentafel, da's toch gaaf'

Het is een week na de vernedering (2-8!) in de Champions League van FC Barcelona door Bayern München, in augustus 2019:

Tim Koeman (31) wordt gebeld door vader Ronald. Ze gaan naar Barcelona, de stad waar hij werd geboren. "Ik weet nog precies wat hij zei: 'je moet mee en je regelt het maar, maar je gaat mee. Ja, morgenochtend vliegen we. 10 uur. Wees er!' En dus ging ik mee", zegt Tim tegen RTL Nieuws

In privévliegtuig naar Barcelona

Vader Ronald is net benaderd door de club om de nieuwe trainer te worden. Tim laat gelijk alles uit z'n handen vallen, maar helemaal vanzelf gaat dat natuurlijk niet. "Ik heb een vriendin, een kleine en – samen met mijn zus - een eigen cosmeticawinkel. Maar iedereen werkte mee. Het wordt je ook gegund. Ik vond het ook wel mooi van pa. Die legt het gewoon op. Hij vroeg het niet eens. Het was ook echt zijn droom. En dus wil ie gewoon dat zijn zoon erbij is." En zo gaan vader en zoon Koeman in een privévliegtuig naar Barcelona. In hun kielzog een cameraman die alles vastlegt voor een documentaire die op 17 februari verschijnt op Videoland.

Waar het voor vader Ronald een droom was die uitkwam - hij was bondscoach, maar hij liet zelfs in zijn contract opnemen dat hij mocht vertrekken als 'Barça' zich zou melden - was dat het zeker ook voor zijn zoon. "Ik ben mijn hele leven al supporter geweest van Barcelona. Mijn vriendin en ik hebben ons zoontje ook Xavi genoemd. We wilden hem een Catalaanse naam geven, maar toch ook wel een beetje naar de legendarische oud-voetballer van Barcelona."

Hij maakte al het nodige mee met zijn vader die in Nederland voetbalde voor clubs als FC Groningen, Ajax, PSV en Feyenoord en als coach werkte in Nederland, Engeland, Portugal en Spanje. En tot voor kort de bondscoach was van het Nederlands Elftal. "Het was natuurlijk al heel leuk dat hij bondscoach was, maar dit is zoveel groter. Barça heeft zo'n 100 miljoen volgers op Instagram. Iedereen praat over deze club", glundert Tim. En hij weet waar hij over praat. Op de tribune van het imposante stadion Camp Nou prijken de letters: 'Mes que un club', wat in het Catalaans betekent: 'groter dan een club'.

Niet zenuwachtig voor Messi

Sterspeler Messi heeft Tim nog niet ontmoet sinds zijn vader de scepter zwaait bij Barcelona. "Het is er nog niet van gekomen. Die leeft echt incognito. Die komt nergens, ziet niemand. Ik heb mijn vader wel eens afgezet bij Messi. Hij ging daar op gesprek. En zit daar dan aan de keukentafel. Dat zijn wel gave dingen. Ook wel mooi om te zien dat je vader, toch Ronald Koeman, daar niet echt zenuwachtig over is, maar er toch wel naar uitkijkt om met Messi een gesprek te voeren."

De stad Barcelona is voor Tim Koeman zijn tweede huis. Hij is er geboren in 1990 en woonde er de eerste vijf jaar van zijn leven. In 1995 vertrok het gezin omdat de carrière van vader elders lag, om er in 1999 weer voor een paar jaar terug te keren.

In de documentaire 'Força Koeman' rijdt Tim door de wijk waar hij opgroeide. En komen de herinneringen bovendrijven. "Daar heb ik leren lopen, voor het eerst gefietst. Hier is dat parkje wat voor ons huis lag. Daar gingen we altijd spelen. Ik met m'n zus. Zoveel mooie herinneringen. Het voelde nu ook echt weer als thuiskomen. Als je op sommige plekken loopt, tentjes bezoekt waar je vroeger kwam. Alsof je nooit bent weggeweest. Zo loop ik nu met mijn zoon door het parkje waar ik vroeger met mijn vader liep. Hoe mooi is dat?"

Força Koeman

Jarenlang droomde Ronald Koeman (57) van een terugkeer bij FC Barcelona. De club die hij 'eigenvoetig' in 1992 met een kiezelharde vrije trap de allereerste Europa Cup 1 ooit bezorgde. In augustus werd die droom werkelijkheid, toen hij er een contract tekende als trainer. Een cameraman volgde hem die eerste tijd bij FC Barcelona. Daarbij komen ook de mensen dicht bij Koeman aan het woord, zoals zijn zoons Tim en Ronald jr, zijn vrouw Bartina, Frenkie de Jong en Memphis Depay.

Dit inkijkje bij een van de grootste clubs van de wereld is te zien in de driedelige documentaire Força Koeman, die vanaf 17 februari te zien is op Videoland 

Met een glimlach op het gezicht denkt Tim terug aan vroeger. Het schrijft ook bijna als een jongensboek. "Vroeger ging ik op zaterdag altijd mee naar de training van Barcelona. Dat was dan in het stadion. En mochten de spelers hun kinderen meenemen. Gingen we een balletje trappen. Voetbalde ik bijvoorbeeld achter de doelen met een jonge Sergio Busquets. Die speelt nu in het eerste elftal." Om daar knipogend aan toe te voegen: "Die heeft het wel iets verder geschopt dan ik." Het is nu bijna niet meer voor te stellen.

Geruchten

De mogelijkheden van toen versus wat er nu mogelijk is op het voetbalcomplex. "Toen rolde de bal weleens op het veld bij het eerste elftal, maar dan kreeg je gewoon de bal weer terug. Nu is alles afgesloten. En je kind meenemen? Dat is helemaal ondenkbaar."

Het toeval wil dat Ronald en zijn vrouw Bartina al bezig waren met een appartement in Barcelona toen de mogelijkheid zich voordeed om trainer te worden van de club. Twee jaar werd er driftig aan gebouwd. Ze wilden weer wat vaker naar Barcelona gaan. Op het moment dat de vorige trainer, Quique Setién, ontslagen werd, was Koeman ook in Barcelona en gonsde het al van de geruchten dat hij de nieuwe trainer zou worden. "Maar dat speelde toen helemaal nog niet", weet Tim. "Pas op de dag dat mijn vader de sleutel kreeg van het appartement, belde de voorzitter: 'of 'ie op de koffie mocht komen'."

Het huidige appartement van de familie Koeman is in dezelfde wijk als waar Tim opgroeide: Pedralbes. Een lommerrijk gebied, met fraaie villa's. Dicht in de buurt ook van het stadion van FC Barcelona, Camp Nou. Je ziet hem genieten in de documentaire als hij er rondrijdt. "Dit was ons huis daar op de hoek. En hier was het parkje. Ik herinner het me als de dag van gisteren."

Het huis van Ronald Koeman lag toentertijd echt direct naast het huis van zijn toenmalige trainer: Johan Cruijff. "Cruijff voelde helemaal niet als de trainer van Barcelona. Het was gewoon de buurman. Een geweldige buurman. Hij was helemaal gek op kinderen. Wij gingen daar ook gewoon op bezoek. Zonder mijn ouders. Lekker in de tuin spelen. Regelde Danny lekker wat koekjes. Gaaf hoor! Niet veel mensen kunnen ook zeggen dat Johan Cruijff hun oppas was."

Hij weet niet beter dan dat de schijnwerpers op zijn vader zijn gericht. Niet altijd even leuk, maar hij heeft ermee leren omgaan dat het bijna altijd over zijn vader gaat.

"Ik noem meestal mijn achternaam niet. Ik zeg altijd: 'Ik ben Tim.' Zeg nooit uit mezelf dat ik 'de zoon van' ben. Probeer altijd wel om dat zo privé mogelijk te houden. Het biedt ook geen toegevoegde waarde om dat te benoemen. Ik zie ook vooral de voordelen van het hebben van zo'n vader. Je komt gewoon op plekken. Ik spreek meerdere talen. Heb toch meer ingangen dan anderen. Maar het is wel lastig als hij kritiek krijgt. Dat is echt de mindere kant. Dat trek je je als familie wel heel erg aan. Als fan van een club ben je al zenuwachtig voor wedstrijden. Maar bij je vader is dat natuurlijk nog veel erger."

Een glanzende carrière als speler is hemzelf nooit gegund. Of je moet het eerste elftal van Best Vooruit, waar hij enkele jaren in de eerste klasse voetbalde, als een prachtige prestatie beschouwen. Talent had ie zeker, maar de echte drive die zijn vader zo kenmerkte ontbrak toch wel een beetje.

"Mijn vader heeft een enorme winnaarsmentaliteit. Dat heb ik iets minder. Met een gelijkspel kan ik ook tevreden zijn. En ik ontbeer zijn doorzettingsvermogen. Wil je de top halen? Dan moet je er alles voor doen. Dat heb ik iets minder. Van sommige momenten heb ik wel spijt. Als ik er alles voor had gelaten, dan had ik het misschien wel gehaald. Maar door vriendjes, vriendinnetjes, gezelligheid heb ik het toch niet gered. Het vele verhuizen heeft er ook niet toe bijgedragen. Elke keer als ik mezelf in de schijnwerpers voetbalde, dan verhuisden we weer. Mijn vader is ook niet iemand die zegt: 'Hier is mijn zoon, die komt bij jullie in de jeugd spelen.' Wij gingen eerst altijd naar een amateurvereniging en dan moest je jezelf altijd omhoog werken. Het is toch makkelijker als je de hele jeugd van Ajax of PSV doorloopt."

'Mijn vader komt nog kijken'

Zijn broer, Ronald Jr., is als keeper verbonden aan Top Oss. Een club die uitkomt in de Keukenkampioen Divisie. Maar je kunt inmiddels toch wel stellen dat beide zoons er niet in geslaagd zijn om de grote schoenen te vullen van vader Ronald, broer Erwin en opa Martin. "Ik heb me door hen nooit gepusht gevoeld. Het voelt ook niet alsof ze teleurgesteld zijn. Opa kwam ook altijd kijken als hij in de buurt was. Je kreeg altijd positieve feedback. Nooit iets negatiefs gemerkt. En ook mijn vader komt nog steeds kijken. Als hij kan… Zelfs nu ik in het vijfde speel. Meestal staat ie dan ergens achteraf, in z'n uppie. En af en toe hoor je dan dat bekende fluitje. Dan weten mijn broer en ik genoeg. Dan moeten we beter ons best doen of ons gedragen tegen de scheidsrechter."

Net als zijn vader heeft ie een goede trap. Een hard schot en een goede lange pass. "Dat heb ik echt geërfd van mijn vader. Ook al ben ik links en mijn vader rechts." Om daar met een glimlach aan toe te voegen: "Hij kan ook echt alleen maar staan op dat linkerbeen." In tegenstelling tot mijn oom, Erwin. Dat is ook een linkspoot. Mijn vader heeft altijd gezegd dat ik als voetballer meer op Erwin lijk, ook al zijn mijn vader en ik allebei verdedigers en was Erwin toch meer een middenvelder."

Toekomst in Spanje

Voor de familie Koeman lijkt de toekomst nu vooral in Spanje te liggen. Mocht Ronald ooit vertrekken bij de plaatselijke FC, dan is het nog maar zeer de vraag of ze ooit terugkeren naar Nederland. "Mijn vader en moeder genieten zo van het leven", lacht Tim.

"Ze zijn echt helemaal op hun plek daar in Barcelona. Ik denk ook dat ze nooit meer terugkomen. Dat ze daar samen oud worden. Het zijn echt twee andere mensen geworden. Zo'n andere beleving ook dan vroeger toen mijn vader daar speler was. Nu kunnen ze er toch meer van genieten. Veel intenser. Dat merk ik echt aan ze. Mooie herinneringen van vroeger nemen ze mee en beleven ze nu opnieuw. En als het enigszins kan, wil ik daar later ook gaan wonen. Zo'n lekker leven. Het lijkt me ook goed voor de kinderen. Een andere cultuur leren kennen. En ik denk dat mijn ouders het ook dolgraag willen. Lekker met de kinderen en de kleinkinderen om zich heen."