Never forget: de pareltjes van CM 01/02
FIFA? PES? Het beste voetbalcomputerspel ooit is natuurlijk Championship Manager, seizoen 2001/2002. Hoe verging het de aankomende sterren van deze versie, die ervoor zorgde dat je nachten geen slaap had en je tijdens de tentamenweek geen boek zag? VTBL kiest de onvergetelijke vijf veelbelovenden van het spel.
Tó Madeira
Hoe ver deze Portugese spits het in de realiteit schopte? Niet, want hij bestaat niet. Een van de onderzoekers voor het spel, António Lopez, zoog de aanvaller uit zijn duim. De interactieve scout viel door de mand, toen Sports Interactive - de makers van CM - telefoontjes kreeg van betaald voetbalclubs. Zij wilden weten wie toch die onbekende, veelscorende Tó Madeira was, waar nog nooit iemand van had gehoord. Toen moest Lopez bekennen; hij had zijn stoute droom - tóch slagen in de voetballerij - werkelijkheid proberen te laten worden. Het was hem niet gelukt prof te worden en daarom had hij van zijn alter ego, Tó Madeira (vernoemd naar het Portugese eiland), de beste aankoop in het spel gemaakt. Voor 300.000 euro was deze topscorer op te pikken en hij bleek goed voor soms 50 (!) goals per seizoen, zelfs in de topcompetities. In latere versies heeft CM de fictieve speler verwijderd, tot grote teleurstelling van Lopez en alle fanatieke gebruikers, die vaak tot diep in de nacht 'Tó Madeira, Tó Madeira, olé, olé, olé' stonden te zingen op de zolderkamer. Dat laatste is van horen zeggen, trouwens…
Arjen Robben
Pas 17 jaar en dan al zo goed... De inmiddels gestopte aanvaller was een must voor je team, omdat hij niet af te stoppen was en nog zo lang mee kon. Net als in het echt dus! Als je niets met PSV had, maar hem wel wilde kopen, dan moest je een handigheidje toepassen. Je werd voor de vorm even baas bij de Eindhovense club. Zo kon je het al getekende contract met Robben in de prullenbak gooien en hem op de transferlijst te zetten. Wilde hij niet weg? Dan werkte een andere oude CM-truc altijd prima: je gaf hem boetes om allerlei onzinredenen, zodat Robben ongelukkig werd en niets anders wilde dan vertrekken. Hé, alles voor de winst! Had je Robben eenmaal binnen, dan was hij elke wedstrijd geweldig en strooide hij met goals en assists. De Nederlander is met Fernando Torres (nu 35 en ook gestopt) misschien wel de enige jongeling uit het spel, die ook in werkelijkheid de wereldtop bereikte en een prachtcarrière buiten CM beleefde. Pluspunt: in het spel was Robben haast nooit geblesseerd!
Maxim Tsigalko
"De beste spits die je nooit hebt zien spelen." Geen groots compliment voor Maxim Tsigalko (op Google te vinden onder de naam Maksim Tsyhalka). Maar de Wit-Rus bestaat, in tegenstelling tot Tó Madeira, in ieder geval wel echt. De dan 18-jarige aanvaller werd in CM een grote toekomst voorspeld en onderstreepte die belofte met een vrachtlading aan goals, seizoen in, seizoen uit. Bovendien was hij spotgoedkoop weg te kapen bij Dinamo Minsk. Helaas voor hem verliep de werkelijkheid heel anders. Geen Real Madrid, Barcelona, Bayern of Liverpool voor Tsigalko, maar clubs als Naftan Novopolotsk, Kaisar Kyzylorda, Banants Yerevan en Savit Mogilev. Blessures zorgden ervoor dat hij op zijn 26e al met pensioen moest. Een tragisch einde voor de CM-held, die nog vaak zijn verhaal moest doen in media die hem opzochten.
Julius Aghahowa
Had in CM als 19-jarig Nigeriaans talent zijn eerste seizoen bij Shakhtar Donetsk er net op zitten. Samen met verdediger en landgenoot Isaac Okoronkwo was hij een zekerheidje om goedkoop op te pikken. Aghahowa zou een van de beste spelers in het spel worden, die werkelijk op elke plaats in de aanval uit de voeten kon. Een verbeterde versie van Jay-Jay Okocha. Althans, als we CM moesten geloven. In het echt mocht Aghahowa niet eens naar de veters van Okocha kijken. Waar zijn voorganger wel voet aan de grond kreeg in West-Europa, mislukte Aghahowa buiten Nigeria en Oekraïne totaal. Bij Wigan Athletic viel hij niet op en naast CM-legend, zullen wij hem vooral herinneren als de man van de moeilijke salto's na een goal. Als hij al eens scoorde...
Ibrahim Said
Spitsen, aanvallende middenvelders. CM tipte gelukkig ook goede verdedigers en verdedigende middenvelders. Deze dan 22-jarige Egyptenaar beschikte werkelijk over alles wat de Aghahowa's en Tó Madeira's van deze wereld achter zich nodig hadden. Enige nadeel was de Afrika Cup, waardoor je hem in de wintermaanden wel eens moest missen. In de realiteit wist de verdediger/verdedigende middenvelder het niet te maken in de internationale voetbalwereld. Een avontuur in 2003 bij Everton mislukte, en Said zou toen zelfs gelogen hebben over een ziekte van zijn moeder om terug te kunnen keren naar Egypte. Een paar jaar geleden was hij nog actief als speler/manager in zijn geboorteland. Zou hij zichzelf net zo vaak opstellen als de trouwe CM-spelers deden?
Andere pareltjes van CM, de reservebank: Kennedy Bakircioglu (ja, die van Ajax), Abgar Barsom (viel in 2003 bij Heerenveen uit de gratie door zijn uiterlijk), Kim Kallstrøm (probeerde het nog bij Arsenal), Alexander Farnerud (kwam niet verder dan Torino), Phillippe Mexès (deed het niet onaardig bij Roma en Milan, maar groeide alleen in het spel uit tot een wereldvedette)
