Je huis verkopen, een oude bungalow strippen en op een vakantiepark wonen: 'Een monsterklus'

Doordat Rob en Anja al in de straat woonden, kenden ze het huis en de vorige bewoonster. Sterker nog, ze hadden eerder ook al haar caravan uit 1962 overgenomen. De laatste jaren woonde de vrouw in Italië en huurde haar neefje de bungalow. De caravan mochten Anja en Rob nog altijd stallen in de garage van het huis. Zo kwamen ze erachter dat de vrouw haar huis eigenlijk wilde verkopen, waardoor ze meteen begonnen te fantaseren over een flipavontuur. 

Anja: "Rob kwam thuis en riep: 'We kunnen de bungalow aan de overkant kopen!' Waarop ik meteen antwoordde: 'Ja, doen we!' Dit zou echt een project van ons samen worden, en daar hadden we heel veel zin in. We keken al eerder naar de bungalows aan de overkant met het idee: die zou ik wel willen, en die niet. Dit was dus echt een kans en het klopte. Alles klopte."

Het huis werd op de Italiaanse manier verkocht. "Dit kost het, dus dat moet je betalen, en dan is het goed zo", legt Rob uit. "Het bedrag van 410.000 euro was voor ons het maximum, dus daar hebben we veel geluk mee gehad. Als het eerst op de markt was gekomen, was de bungalow waarschijnlijk voor meer verkocht en hadden we achter het net gevist. Ik vraag me soms wel eens af hoe het er dan had uitgezien na een verbouwing."

Zelf verkopen, een sabbatical en gaan!

Het stel verkocht hun eigen huis om de aankoop te financieren, verhuisde vervolgens naar een vakantiepark om de hoek en Rob nam een sabbatical van zes maanden om fulltime te verbouwen. Het was naar eigen zeggen "een monsterklus".

Rob: "We waren al begonnen met slopen toen Tijl en Bob kwamen kijken. De keuken, kasten en muren waren er al uit. Dat deel ging een stuk sneller dan verwacht. We waren, met hulp van vrienden, vaak zeven dagen per week aan het slopen en draaiden diensten van twaalf uur. Dat kon ook makkelijk. Het is hier heel fijn en vrij wonen. Ik kon tot zo laat doorgaan als ik wilde. Niemand had last van de verbouwing of geluidsoverlast."

"De voormalige keuken had een grote open haard, zo een als ook buiten staat. Aan die ruimte hebben we wel heel veel werk gehad, en uiteindelijk hebben we nog besloten om er extra muren uit te halen. We hebben zo’n zeven tot tien containers aan puin uit het huis gehaald. Het dak is er volledig afgehaald en alleen de buitenmuren zijn blijven staan. We hebben ruim tweeënhalve maand non-stop gesloopt."

De juiste keuzes maken

Rob ontfermde zich volledig over de bouwplaats: "Ik was de loodgieter, metselaar en elektricien, en dat scheelde enorm veel geld. Toch wisten we dat een verbouwbudget van 200.000 euro eigenlijk helemaal niets is voor zo’n grote klus, ondanks dat je heel veel zelf doet."

Maar volgens Rob zijn er ook dingen die je zelf niet moet willen doen. "Bijvoorbeeld omdat je in sommige gevallen geen subsidie krijgt als je het wel zelf doet. Of omdat een verzekering het niet dekt als het misgaat. Daarom hebben we het dak, de installatie van de warmtepomp en het plaatsen van het glas in de bloemenkozijnen uitbesteed."

Ook de isolatie en het stucwerk aan de buitenkant van het huis hebben ze laten doen. "Daar hebben ze met vier man zeven dagen werk aan gehad, van ’s ochtends 07.00 uur tot ’s avonds 21.00 uur. Bepaalde dingen moet je niet op je eigen huis willen leren, omdat je wilt dat het perfect is", zegt Rob daarover.

"Voor die posten moet je dan ook gewoon bedragen vrijhouden", vult Anja hem aan. "En het is fijn als je weet dat je 11.000 euro subsidie voor het een en 18.000 euro voor het ander terugkrijgt als je het laat doen. Dat geld is op een bepaald moment in de verbouwing echt heel welkom."

Rob: "Een groot deel van het budget ging ook naar kwaliteit. In de douche en de keuken hebben we echt voor bepaalde materialen gekozen zodat je de look krijgt die je wilt creëren. Er zit een mooie nieuwe haard in, en we bezuinigden ook niet op goed schakelmateriaal."

Strakke planning

Anja was verantwoordelijk voor de planning, en daar is ze steengoed in. De verbouwing liep bijna geen vertraging op en het budget werd goed bewaakt.

Anja: "Ik was van het plannen, opruimen en voorstrijken. Voordat je begint weet je wat het budget is, en daarmee ben ik veldwerk gaan doen. Overal verschillende offertes opvragen en je inlezen. Zo zocht ik drie keukenbedrijven uit om naartoe te gaan en drie badkamerzaken. Rob is uiteindelijk naar twee meegegaan en toen hebben we gekozen."

"Zo hebben we alles gekocht, en ik heb het allemaal zelf geplaatst, geïnstalleerd en aangelegd," vult Rob haar aan. "Ik legde ook alle stroom- en waterpunten aan en zorgde dat het uiteindelijk allemaal paste."

Van achter naar voor

Toen ze na vier maanden hun vakantiehuisje uit moesten omdat het werd verkocht, besloten ze om alvast in de bungalow te gaan wonen. Hun tactiek was al die tijd al om van de achterkant van het huis richting de voorkant te werken, en dat bleek een slimme zet. Zo konden ze bepaalde kamers helemaal afmaken om daar halverwege de verbouwing al te kunnen slapen, douchen en werken.

Maar ondanks dat de verbouwing heel soepel lijkt te zijn gegaan, waren er ook zeker uitdagende momenten. Anja: "Toen de warmtepomp geleverd werd, bleek dat die verkeerd ingemeten was en niet paste. Daardoor liep de hele planning in de soep. We konden hierdoor de vloer nog niet leggen, omdat de warmtepomp moest helpen bij het drogen van de ondervloer." 

Maar gelukkig was maart een hele zachte en droge maand, waardoor de ondervloer toch nog uit zichzelf kon drogen en alles toch op tijd klaar was. "Het had echt veel langer geduurd als we alle leveranciers hadden moeten opschuiven."

"Voor mij waren de vloeren en de kozijnen het spannendste onderdeel", vult Rob haar aan. "Ik deed zelf de dorpels en de hoogtes. De vloeren moeten uiteindelijk precies levelen. Dat vond ik een uitdaging. Niet dat ik er wakker van heb gelegen, maar het heeft me wel echt beziggehouden. Soms heb ik het zelfs nog een keer opnieuw gedaan. Het uitlijnen van alle punten om de vloer strak te krijgen was moeilijk. Het voortraject was in dat opzicht veel ingewikkelder dan het huis uiteindelijk afbouwen."

Heel wat meters

Uiteindelijk bestaat het hele proces vooral uit hoogtepunten voor het stel. Rob: "Het dak erop, de kozijnen erin, de vloeren in één keer mooi recht, de laatste schroef in het plafond. Dat zijn wel echt momenten. Je moet je voorstellen: het is 150 m² oppervlakte. Dus dat betekent ook 150 m² vloer, 150 m² dak, 150 m² plafond en ga zo maar door. Dat zijn heel wat meters, hoor. Uiteindelijk is vorige week de laatste zak gips erin gegaan. Bij ons heeft één stukadoor in delen het hele huis gestuukt. In totaal heeft hij daar zes weken werk aan gehad."

En nu?

Anja: "Naarmate het project begon te lopen, wilden we eigenlijk niet meer weg. Er zijn ook geen andere panden in de buurt die we op dit moment willen kopen. Ook hebben de afgelopen maanden er bij Rob fysiek wel wat ingehakt. Als je mij zou vragen om meteen nog een keer een huis te verbouwen om daar dan te gaan wonen, dan is mijn antwoord nee."

"Ik kan me voorstellen dat, wanneer je gepensioneerd bent, je misschien nog een keer zegt: laten we een stap richting Spanje, Frankrijk of Portugal maken", gaat Rob verder. "En dat je daar nog tien, vijftien of twintig jaar gaat wonen. Dan heeft dit huis zich ook gemanifesteerd en kun je daar nog wat gaan doen. Puur om de kou ook niet meer te hebben in de winter. Maar dan moet het ook wel zo zijn dat de verkoop goed gaat."

Het moet groeien

Anja: "We wilden echt iets neerzetten, en dan raakt uiteindelijk het budget op. Nu we hier zelf gaan wonen, willen we ook anders investeren. We kijken meer naar eigen smaak en comfort. Maar ik kon het huis vanaf het begin al niet alleen maken voor de verkoop. Je zit er toch met andere emoties in. Iemand die het vaker doet of daarnaast nog een eigen woonhuis heeft, zit denk ik anders in de wedstrijd dan wanneer je je hele kapitaal erin stopt om het te kunnen flippen."

Rob: "Technisch gezien hadden we nog wel drie maanden extra nodig gehad. Het klopt echt wat Bob zegt: 'De tijd zit vooral in de afwerking.' Op dit moment is het alweer verder af. Er zit een mooi behang op de muur in de woonkamer en de keuken heeft een kleur gekregen. Een huis moet ook groeien."

"En het heeft ook voordelen dat we hier zijn gaan wonen", geeft Anja aan. "We zijn hier in eerste instantie gaan wonen omdat we uit het vakantiepark moesten, en dan ervaar je ineens zelf hoe het anders kan of moet. In de slaapkamer wilden we bijvoorbeeld twee deuren, maar toen we er sliepen kwamen we erachter dat er helemaal geen tweede deur in die ruimte moet komen."

De allerlaatste puntjes

Zo’n to do lijst is eindeloos als je een huis volledig stript en verbouwt. Maar het eind is nu dan toch echt bijna in zicht. Alleen de laatste puntjes op de i moeten nog worden gezet. Rob: "De bestrating buiten is nog niet af en we willen van de kelder een extra appartement maken. Ook is er nog een ondergrondse garage van 13 bij 13 meter waar nog niets is gebeurd."

Al met al vonden Rob en Anja 700.000 euro wel een mooi bod, "maar voor ons had het toch 780.000 moeten zijn."

Tip na de flip

Tot slot vroegen we Anja en Rob wat ze geleerd hebben van het avontuur, of wat ze graag willen meegeven. Daar waren ze heel duidelijk in:

“Dat je hulp nodig hebt van mensen om je heen. En dat als je goed voor de mensen bent, anderen goed voor jou zijn”, vertelt Rob. “Ook is het belangrijk om gezond te blijven in de bouw. Een klein ongeluk is zo gebeurd, tijdens het slopen, of door je enkel om te zwikken met een kruiwagen. Het is bij ons gelukkig goed gegaan, maar het kan ook anders.”

“Ik ben ook dankbaar voor iedereen om ons heen”, gaat Anja verder. “Je ziet ook waar je staat als iedereen zo meeleeft. En Rob heeft nog een beetje geleerd om te luisteren”, sluit ze af met een knipoog. “Want die kletst altijd door je heen.”