Bij ons thuis

'Zonnebloemolie hamsteren? Maar dat gebruiken we niet eens!'

Door Franke van Hoeven··Aangepast:
© iStock'Zonnebloemolie hamsteren? Maar dat gebruiken we niet eens!'
RTL

Freelance journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week vraagt ze zich af of én wat ze moet inslaan voor er schaarste dreigt. "Van benzine tot brood: echt alles wordt duurder."

"En, wat preppen jullie?" appte ik naar de ‘preppers’-appgroep - die vrienden ooit voor de grap hadden opgericht en waarin we tips deelden om alle onheil in de wereld voor te zijn. Dat was tijdens het oude normaal, toen er nog prep-programma’s op tv waren en we dachten dat we onszelf tijdens de ondergang van de wereld wel konden redden met een moestuin en een geit.  

Sinds het begin van die appgroep was de wereld enorm veranderd. Preppen was niet langer grappig, maar noodzaak. En we bleken geen geit nodig te hebben in tijden van pandemie, maar een maandenlange voorraad pleerollen, pasta en paracetamol. Nee, die zagen we niet aankomen, nee. 

Nu, met dreigende tekorten hijgend in ons nek, bleken de pleerollen weer minder urgent. Aan een geit hadden we ook nog niet veel, trouwens. Omdat ik wel benieuwd was hoe mijn doemdenkende vrienden erover dachten, vroeg ik hen hoe zij zich voorbereidden op de dreigende oorlog en schaarste. Er kwam meteen antwoord: "Thijs kijkt naar jodiumpillen en we zijn aan het nadenken over een waterzuiveringsinstallatie."

Oh. Het waren andere dingen dan ik op mijn todo-lijst had gezet, namelijk: een jerrycan benzine, een klompje goud, cash geld en een elektrische auto (die die benzine dan weer overbodig maakte, wat meteen duidelijk maakte dat mijn plan nog niet waterdicht was.) 

'Wát? Koorts en keelpijn? Nee, toch niet wéér corona?!'
Lees ook

'Wát? Koorts en keelpijn? Nee, toch niet wéér corona?!'

"Thijs en Maaike zijn bezig met een waterzuiveringsinstallatie en jodiumpillen, en Maaike heeft ook al uitgezocht hoe ze een schuilkelder moet bouwen", vertelde ik manlief. "Jodiumpillen? Nou, als er echt een kernbom valt, heb je daar ook niet zoveel aan", antwoordde hij. Ik haalde mijn schouders op. "Er is anders wel een run op die dingen."

Enorme wachtlijsten

We lieten de jodiumpillen voor wat ze waren en gingen verder met onze eigen hamster-lijst. "Zo’n hybride warmtepomp, hè, ik dacht dat het niet zou lukken in ons huis, maar toch wel", zei manlief en draaide de radiatortemperatuur op 50 graden om te testen of ons huis voldoende geïsoleerd was om een hybride waterpomp aan te schaffen."

"Als het huis nu op temperatuur blijft, kunnen we daar eens serieus naar kijken", legde hij uit en vertelde nog een heleboel technische dingen die het ene oor in en het andere uit gingen. "Zijn er niet enorme wachtlijsten voor die dingen?" vroeg ik. "Dat komt wel goed, ik ken iemand", knipoogde hij.

'Als je dan iets moest hamsteren, dan liefst iets waarvan je ook echt kon genieten'

Een elektrische auto stond ook hoog op onze wensenlijst. Ik zag mezelf al voorbij zoeven in zo’n kek, snel, geruisloos bakkie. Maar helaas. Nadat manlief een rondje had gegoogeld kwam hij tot de conclusie dat een elektrische auto voorlopig ver buiten ons budget lag. 

Groot probleem

"Dan blijven we nog wel even fietsen", mompelde ik teleurgesteld. Als je dan iets moet hamsteren, dan leek me iets waar je ook echt van kon genieten dubbel leuk. Met een overdosis pleerollen was die weg naar het eind van de tunnel toch minder flitsend dan met een glimmend nieuwe auto. Maar die droom kon ik voorlopig afschrijven. 

Wat moesten we dan wél in huis halen? De berichten die ik las over schaarste en stijgende prijzen waren niet mals. Vlees, brood, bier en pasta werden de komende maanden duurder. Over vier tot zes weken zonnebloemolie op: een groot probleem. Een dakkapel kon je ook maar beter niet meer aanschaffen, zo duur zijn de bouwmaterialen. Eigenlijk zou alles duurder worden, was de conclusie. 

Omdat bouwmaterialen en benzine inslaan me niet zo praktisch leek, liep naar de plaatselijke supermarkt. Daar hadden ze nog niet gehoord over het dreigende zonnebloemolie-tekort: er stond nog een rijtje flessen vrolijk te shinen. Ik twijfelde even, maar besloot toch maar één fles mee te nemen. 

Franke van Hoeven is freelance journalist en schrijfster van 'Ik denk dat ik het wel kan', hét handboek voor een relaxed eerste jaar moederschap© Bente Maria Hilkens Fotografie
Franke van Hoeven is freelance journalist en schrijfster van 'Ik denk dat ik het wel kan', hét handboek voor een relaxed eerste jaar moederschap

De fles staat keurig in de kast. Naast de andere fles die we amper gebruiken. Maar goed, je kon er maar beter genoeg van in huis hebben. Een huis waar het inmiddels onbehaaglijk fris aan het worden was. Ons huis bleek qua isolatie zo lek als een mandje. Die hybride warmtepomp konden we ook even vergeten. 

Maar die ene fles zonnebloemolie, die had ik toch maar mooi gescoord. 

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.

Lees meer over
Bij ons thuisEconomieOorlog in Oekraïne