Met Puk (9) naar de teststraat: 'Hoe pijnlijk vond jouw kind de coronatest?'

"Je dochter is in contact geweest met iemand die corona heeft", luidde het mailtje dat maandagmiddag binnenkwam. Bij de hockeytraining bleek er een meisje met corona te zijn geweest en het hele team werd op de hoogte gesteld. Zonder negatieve test mocht Puk (9) niet meedoen met de speciale vakantieclinic.

Dat leek me rampzalig. Na maanden knutselen en wandelen, wisten we niet meer hoe we onszelf of de kinderen nog konden vermaken. Het enige wat we deze vakantie hadden gedaan, was urenlang lethargisch op onze schermpjes turen. De rek was er ook bij ons volledig uit. Die hockeyclinic had het hoogtepunt van de vakantie moeten worden.

Ik appte vrienden en buren. "Welke testraat was dat, waar die uitslag zo snel binnenkwam?", "Hoe pijnlijk vond jouw zoon het?", "Zijn die testen met spuug al ergens te krijgen?" Daarna belden we het speciale nummer van de GGD. Puk stuurde me via haar tablet een mailtje: 'Ik wil het niet mama'. Manlief had inmiddels een vriendelijke dame aan de lijn. "Vergeet niet een identiteitsbewijs mee te nemen", zei de mevrouw aan de telefoon. "Zoals haar rijbewijs."

Dat ze haar rijbewijs mee moest nemen, vond Puk niet grappig. "Ik wil echt niet", fluisterde ze en ze begon zachtjes te snikken. Ik appte vriendin Anne of haar dochters een hart onder de riem wilden sturen. Een minuut later liet ik Puk twee vrolijke meisjes zien die zeiden dat het 'veel korter duurde dan gedacht en het alleen heel erg jeukte'. Puk was gerustgesteld en volgde me de volgende ochtend gedwee naar de auto.

Zes minuten eerder dan het afgesproken tijdstip duwde een vriendelijke mevrouw een stok heel diep Puks neus in. "Je bent lang niet de enige hoor", moedigde ze Puk aan. "Er komen de laatste dagen steeds meer kinderen." Puks lichaam schokte even, en toen was het gedaan. Stoere meid. Ik besloot langs de toko te rijden voor exotische lekkernijen. Die had Puk wel verdiend.

Goede diepzinnige gesprekken

De toko was moelijker te vinden dan gedacht en we reden rondjes door de stad. Ondertussen bespraken we het leven, de bloemetjes en bijtjes, vriendschappen en toekomstverwachtingen. Het was lang geleden dat we zo gezellig en intensief met elkaar hadden gekletst. Die teststraat mocht dan steriel en ongezellig zijn, hij bleek briljant voor goede, diepzinnige gesprekken.

Diezelfde avond kwam het verlossende telefoontje. De uitslag was negatief.

Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen.