Overwaarde goed besteed: 'Wie doet me wat? Ben bijna financieel onafhankelijk nu'

'Zelfs de makelaar moest even bijkomen van het bod'

Ellen van Adrichem (35) en haar gezin verkochten hun huis in Rijswijk met 365.000 euro (!) overwaarde. Zij gebruiken dat om te emigreren naar Noorwegen, waar de huizenprijzen een stuk lager liggen dan in Nederland.

"Zeven jaar geleden kochten we een nieuwbouwhuis in Rijswijk. Achteraf gezien blijkt dat net tijdens een dip in de huizenmarkt te zijn geweest. De afgelopen jaren zagen we de prijzen maar stijgen en stijgen. Dat zette ons aan het denken. Ons huis was meer waard geworden, maar ja, wat doe je met die overwaarde? We konden niet verbouwen, niets met de rente doen, de waarde van ons huis zat echt in de stenen, terwijl wij elke maand de eindjes aan elkaar aan het knopen waren.

Toen ik zonder werk kwam te zitten, zijn we ons eens goed gaan verdiepen in de mogelijkheden. Tijdens een ingelaste uitwaaivakantie op Texel kwamen we tot de conclusie dat we niet vastzaten aan de Randstad en dus ook op andere plekken in Nederland konden gaan kijken. Op de terugweg zijn we gelijk door Groningen, Friesland en Drenthe gereden op zoek naar huizen. Op de Veluwe hebben we zelfs nog een bod uitgebracht op een huis."

"Maar we merkten dat de prijzen in dat deel van het land ook wel gingen stijgen, en het begon te kriebelen om nóg verder te kijken. We droomden er al jaren van om naar Noorwegen te emigreren, ook omdat onze familie daarvandaan komt. We besloten de sprong in het diepe te wagen en ervoor te gaan. Ik vond het doodeng, want ik ben best gehecht aan Nederland, maar deze kans wilden we niet laten liggen.

We wisten wel dat we meer dan een ton overwaarde zouden hebben, maar dit hadden we nooit verwacht: 365.000 euro overwaarde. Zelfs de makelaar moest er even van bijkomen. We hadden de keuze uit acht biedingen. We hebben het over een rijtjeshuis van 110 m2 hè?"

Vrijstaande woning met duizenden m2 grond

"Lang verhaal kort: over anderhalve week vertrekken we naar Noorwegen. Het is geen goedkoop land, maar de huizenprijzen zijn er veel lager én de huizen zijn groter. We kunnen nu puur van onze overwaarde een vrijstaande woning met duizenden vierkante meters grond kopen, zonder hypotheek. Het voelt heel decadent om er zo over te praten, we hebben gewoon veel geluk gehad en op het juiste moment verkocht. We hebben overigens nog geen nieuw huis, dus we gaan een enorm avontuur aan met twee kinderen van 6 en 2 jaar. We gaan tijdelijk bij familie wonen en dan zien we wel waar het schip strandt.

Wij zien de huidige huizenmarkt in Nederland als een bubbel die op het punt staat te barsten. Misschien zullen de prijzen nog een beetje blijven stijgen, maar ik kan me niet voorstellen dat dit nog jaren zo doorgaat."

'Die overwaarde pakken ze mij nu niet meer af'

Gerrien Anbeek (54) verhuisde in april van hartje Amsterdam met drie ton overwaarde naar Bussum, waar het een stuk goedkoper wonen is.

"Ik woonde aan de Amstel, naast De Ysbreker, het leukste terras van Amsterdam. Ik heb daar 18 jaar met veel plezier gewoond, maar tijdens de lockdowns begon de drukte van de stad me te benauwen.

Voor de pandemie waren het de toeristen, tijdens de pandemie lagen de grasveldjes langs de Amstel en de parken vol mensen. Ik ging veel wandelen en merkte dat ik erg genoot van de natuur net buiten de stad. Al was dat natuurlijk niet eens echte natuur, maar nog steeds heel stedelijk. Ineens voelde het niet meer goed in dat overvolle Amsterdam."

Plots een heel goed bod

"Ik had nooit eerder met de gedachte gespeeld om te gaan verhuizen, maar toen bracht een stel dat achter mij woonde plots een bod uit op mijn appartement. Een heel goed bod, drie ton meer dan wat ik ooit voor het huis had betaald. Het is een dakappartement met een oppervlakte van 73 m2, maar door de verplichte nieuwe meetmethode die makelaars moeten hanteren bleef daar nog maar 61 m2 van over. Ik had schitterende erkers, maar omdat ze niet hoger zijn dan 1.85 meter mogen ze niet meer worden geteld als vierkante meters. Dat scheelt bijna een ton in de prijs, vertelde mijn makelaar me. Daarop besloot ik het bod te accepteren."

"Dat was gelijk een goed moment om een wat landelijkere omgeving op te zoeken. Ik ben opgegroeid in de buurt van de Utrechtse Heuvelrug en dat trok me toch wel. In Bussum is het een stuk goedkoper wonen, ik heb meer huis voor mijn geld.

Eigenlijk is alles hier goedkoper. Voor 18 euro heb ik een parkeerplaats voor de deur, de belastingen zijn lager en ook de dagelijkse dingen zijn minder duur. Voor een kopje koffie op een terras ben ik hier veel minder kwijt dan in Amsterdam. Toch ben ik hier vooral gaan wonen vanwege het wooncomfort en omdat de kwaliteit van leven hier beter is. Er is veel ruimte, het is een prettige omgeving om te wonen en als je wilt ben je toch zo in Amsterdam of Utrecht."

Bijna financieel onafhankelijk

"Mensen rekenen zich wel rijk met die stijgende huizenprijzen, maar zolang je erin blijft wonen heb je er niet zoveel aan. Die overwaarde pakken ze mij nu niet meer af. Ik heb het overigens niet helemaal in mijn nieuwe huis gestoken, maar voor een deel goed kunnen beleggen. Ik ben er bijna financieel onafhankelijk door, dat geeft heel veel rust. Wie doet me wat? Ik ben ontzettend blij met mijn keuze."

Van balkonnetje met nul privacy naar zeeën van ruimte

Liane Pagie (43) en haar man gebruikten de ton overwaarde die ze in slechts twee jaar tijd hadden opgebouwd in Den Haag om te verhuizen naar een klushuis met 2750 m2 grond in de Limburgse heuvels.

"Drie jaar geleden ontmoette ik mijn man in Den Haag. Al na vier maanden kochten we samen een huis, en na negen maanden was ik zwanger. Toen ons kind geboren werd, greep de drukte in de stad me ineens naar de keel. Dat heb ik eigenlijk altijd wel een beetje gehad, maar nu had ik sterker dan anders het gevoel dat we er weg moesten. Ik wilde mijn kind niet laten opgroeien in die heksenketel. Overal mensen, overal verkeer, zelfs in de duinen waar we dichtbij woonden was het altijd druk. Ik kon er gewoon niet tot rust komen.

Mijn man komt uit Limburg, zodoende kwamen we op het idee om daar eens te gaan rondkijken. De prijzen daar stijgen ook wel, maar het is niet te vergelijken met de Randstad. In die periode lieten we ook een aantal makelaars ons huis taxeren. We bleken tot onze grote verbazing in twee jaar tijd bijna een ton overwaarde te hebben opgebouwd. Door die overwaarde kon er ineens veel meer, we zijn er heel anders door gaan zoeken."

"Het huis waar we nu in wonen kostte minder dan wat we voor ons appartement hebben gekregen, en nu wonen we vrijstaand, met een tuin van 2750 m2. In eerste instantie hebben we van de koop afgezien, omdat er echt nog heel veel aan moest gebeuren. Maar toen het snel daarna werd verkocht onder voorbehoud, bleef het huis maar door mijn hoofd spoken. Ik had er een soort hartenpijn van, het voelde alsof we een verkeerde beslissing hadden genomen. En alsof het zo moest zijn kreeg ik een dag nadat ik dat tegen mijn man had gezegd een mail van Funda dat het huis weer beschikbaar was."

Geen last meer van de buren

"We hebben gelijk alles op alles gezet om er nu wel voor te gaan. Met de staat bleek het bij nader inzien heel erg mee te vallen. Ja, er is dertig jaar niets aan gedaan, maar met het bouwdepot dat we hebben kunnen we dat goed aanpakken. Wij zagen er veel potentie in. Een groot deel van de achtertuin is compleet verwilderd en niet begaanbaar door de doornenstruiken, maar er staan ook pruimen-, kersen-, peren- en walnootbomen en we kijken uit op de Limburgse heuvels.

Het is echt een droom die uitkomt. We zijn er zo blij mee. Het is een totaal andere wereld hier. In Den Haag hadden we een balkonnetje in de schaduw met nul privacy, nu hebben we zeeën van ruimte en geen last meer van buren. In plaats van voorbijrazende auto’s worden we nu omgeven door geitjes, schapen, alpaca’s, reeën en paarden. We zijn er qua oppervlakte ook enorm op vooruitgegaan. Als we het eenmaal hebben opgeknapt denk ik dat we het voor meer dan de helft extra kunnen verkopen. Maar dat zijn we voorlopig niet van plan. We gaan er echt iets van maken."