'Elk jaar weer een eng moment: voor het eerst dat lijf bloot'
Journalist Franke blogt elke woensdag over de avonturen van haar gezin. Deze week is het eindelijk lekker warm. Maar een korte broek durft ze niet aan. "Die bleke flubbelbenen zijn toch geen gezicht?"
Elk jaar weet ik dat de dag aanbreekt dat ik bloot ga, maar elk jaar weer lijkt dat moment te vroeg te komen. Daarom was ik er dit jaar beter op voorbereid, dacht ik. Voor het echt warm was, informeerde ik her en der naar het ideale zelfbruinspul, zodat ik tijdig (in mijn gedachten dan) met beeldige bruine benen over straat kon.
Ik vroeg rond, stelde een polletje op, er kwam een zelfbruiner uit die wel erg vaak werd genoemd, bestelde hem online en… zette hem in de kast. Waarom? Geen idee. Te druk met werk, te druk met propvolle weekenden, te druk met van alles en nog wat. Het moment voor me uit schuivend.
Maar opeens was-ie toch daar: de dag van dertig graden. "Je trekt toch wel een korte broek aan?" vroeg mijn kinderschare in koor toen ik ’s ochtends de trap af kwam. "Eh ja, zo misschien", antwoordde ik. Ze wisten inmiddels dat hun moeder een notoire koukleum was, maar dit ging zelfs hen te ver. Puk (11) en Olle (8) stuurden me terug naar boven.
Mopperend stond ik voor de spiegel in mijn korte broek. "Die bleke flubbelbenen, dat is toch geen gezicht?", zei ik tegen mijn spiegelbeeld. Puk kwam even een kijkje nemen en keurde het goed. "Veel beter, mam, die spijkerbroek is echt te warm nu." Om te demonsteren hoe warm precies, wapperde ze met haar handen in haar gezicht.
Tien minuten later liep ik onwennig het huis uit. Het voelde zo bloot, die benen. Alsof ik in mijn bikini over straat moest. Tijd om me er verder langdurig over te schamen, had ik gelukkig niet. Er moesten BBQ-spullen worden ingeslagen en rap een beetje. Een warme zomeravond kon immers niet zonder lekker vleesje op de grill.
Overal blote benen
Eenmaal in de supermarkt keek ik om me heen en slaakte ik een zucht van verlichting. Ik was lang de enige niet, met blote benen. Ik zag dikke benen, dunne benen, oude benen, jonge benen, benen met spataderen, benen met vlekken en haren, bleke benen, gebruinde benen, kale benen, gehavende benen vol pleisters.
Het stelde me gerust. Die benen van mij waren misschien zo raar nog niet. En anders was het toch gewoon: fuck it, want ja, het was inderdaad te warm voor een lange broek. Mijn kinderen hadden groot gelijk. Vanaf nu zijn mijn benen vrij. Ha!
Bruin met glitters
Nou ja, nadat ik ze wel nog even snel in de zelfbruiner heb gezet. Want een beetje bruine stelten met een glittertje her en der maakt zo’n Hollandse zomerdag natuurlijk wel extra feestelijk.
Geen aflevering van 'bij ons thuis' missen? Klik dan op de 'Bij ons Thuis'-tag en vervolgens op volgen