Slotakkoord

'Mijn ouders zijn ongelukkig gestorven dus besloot ik al vroeg: ik ga het anders doen'

Door Hanneke Mijnster··Aangepast:
© privéfoto'Mijn ouders zijn ongelukkig gestorven dus besloot ik al vroeg: ik ga het anders doen'
RTL

De dood hoort bij het leven, al schuiven we 'm graag zo lang mogelijk voor ons uit. Denk jij weleens na over de soundtrack van je leven? Elke week geeft een lezer een inkijkje in diens slotakkoord. Wilbert (52) uit Amsterdam is purser en schrijver. Voor zijn slotakkoord heeft hij een bijzonder toepasselijke plaat in gedachten.

Welk nummer wil je sowieso laten horen op je eigen afscheid? 

"Old and Wise van The Alan Parsons Project." 

Je hebt niet alle cookies geaccepteerd. Om deze content te bekijken moet je deaanpassen.

Waarom juist dit nummer?

"In 1984 overleed mijn moeder, ik was toen 13 jaar. Dit nummer gaf me troost en veerkracht. Destijds begreep ik nog niet veel van de tekst, maar ik voelde wel de muziek. Later begreep ik het idee van oud en wijs beter, net als the mist of time. Het idee 'later weet ik meer'. Met de jaren ben ik deze plaat alleen maar mooier gaan vinden."

'Een uitvaart wordt soms onnodig plechtig gemaakt, dat hoeft niet'
Lees ook

'Een uitvaart wordt soms onnodig plechtig gemaakt, dat hoeft niet'

Heb jij vragen over zelfdoding?

Stichting 113: bel 113 of 0800-0113 (gratis), of anoniem via de chat op de website 113.nl 

24 uur per dag bereikbaar, 7 dagen per week 

Wat zegt het nummer over je leven? 

"In mijn leven kwam dit nummer op verschillende momenten terug. De dood is altijd aanwezig geweest. Eerst kwam mijn moeder om het leven door zelfdoding in het water, en twaalf jaar later overleed mijn vader aan een hartaanval. Ik was toen 25. 

Ook voor mezelf kwam de dood dichtbij. Tien jaar geleden leed ik schipbreuk in Indonesië. Ik was op vakantie met mijn vriendin, we kenden elkaar ruim een jaar, en de boot waarin we zaten maakte water. Alle ruimen liepen onder, maar volgens de bemanning konden we niet zinken omdat de boot van hout was. Er was geen radio aan boord en niemand deed iets. Langzaam begonnen we te zinken.

De bemanning maakte fakkels om alarm te slaan, wat later de enige twee peddels bleken te zijn. Er was één sloepje, niet genoeg voor de twintig passagiers. Uiteindelijk leek zwemmen naar het eiland dat we in de verte zagen, de enige optie. Toen het opnieuw donker werd, realiseerden we ons dat we door de sterke stroming helemaal niet vooruitkwamen. Na veertig uur overleven in zee zijn we per toeval door een passerend schip gered."

"Toen ik in zee lag te vechten voor mijn leven, heb ik veel profijt gehad van mijn veerkracht."

"De dood van mijn moeder was nog nooit zo dichtbij. Ik had nog zoveel vragen, over zelfdoding werd niet echt gepraat. Krijg ik ooit antwoorden? En moet ik dat wel willen? Vijf jaar later lag ik ineens op de grond in een miljoenenstad in China. Een hartaanval, net als mijn vader. Na een zware operatie gaat het nu weer goed met me. 

Mijn ouders zijn ongelukkig gestorven en ik besloot al vroeg: ik ga het anders doen. Door een baan te kiezen waar ik blij van word. Geen 9 tot 5, maar afwisseling en avontuur. Toen ik in zee lag te vechten voor mijn leven, heb ik daar veel profijt van gehad. Dat ik 17 jaar had gedaan wat ik wil, gaf me veerkracht. Mijn leven was de moeite waard om door te gaan. Niet iedereen heeft het overleefd."

EDMR

"Mijn vriendin en ik besloten daar al dat we erna een psycholoog zouden zoeken. Eenmaal thuis ging ik een boek schrijven, en zij koos voor EMDR. Schrijven bleek me wel te helpen. Ik had geen survivor's guilt (het schuldig voelen van een overlevende dat hij/zij iets wel heeft overleefd en anderen niet, red.). Waar ik wel tegenaan liep is dat mijn vriendin graag terug wilde naar Indonesië om het te verwerken, en dat durfde ik niet. Ik wilde niet meer die kant op, zelfs niet vliegen voor mijn werk. Van die angst wilde ik uiteindelijk toch af en dus ben ik ook EMDR gaan doen. Ik houd van reizen, en wilde af van die beperkingen voor mezelf."

Waar droom je van? 

"Ik wil niet bang zijn voor reizen en voor boten. Vorig zijn we op een boot naar Spitsbergen gegaan. We gingen voor het eerst weer slapen op een boot. Er klonk een hels kabaal, de kapitein riep om dat er een probleem was. Hoe verzin je het? Maar het liep goed af en de angst is nu wel overwonnen. We dromen van Antarctica, pinguïns zien, en van een reis naar Hawaii. Om daar te komen, zullen we moeten loslaten. Je kunt niet overal grip op hebben, want dan kom je nergens."

Wat is je guilty pleasure?

"Ik ben een nieuwsjunkie. Los van de altijd hilarische kattenfilmpjes, lees ik drie kranten per dag en dan nog de nodige stukken online. Heb ik van mijn vader. Ik ben opgegroeid met stapels leesvoer, van links tot rechts qua politiek en alle lectuur die je ook in wachtkamers vindt. Ik check zeker tien keer per dag het nieuws en bekijk dan ook nog even het journaal. Even kijken of de wereld nog bestaat."

Wat is jouw Slotakkoord?

Welk nummer moet er op jouw uitvaart worden gedraaid? En wat zegt dat over jouw leven? Wil je meedoen aan deze rubriek, mail dan je verhaal naar hanneke.mijnster@rtl.nl

Lees meer over
SlotakkoordZelfdodingTraumaMuziekDoodReizenFobieën en angstenBoeken